Ὁ ζεόλιθος τῆς Θράκης εἶναι ἐκεῖ, περιμένει νὰ ἐξαχθῇ εὔκολα, δίχως νὰ καταστραφῇ τὸ περιβᾶλλον. Κι ὅμως… Ποιός τόν χρειάζεται;
Ἐδῶ συζητᾶμε γιὰ χρυσό. Μερικὰ γραμμάρια (μισὸ γιὰ τὴν ἀκρίβεια!!!) σὲ ἕναν τόνο χώματος. Δῆλα δὴ γιὰ νὰ ἐξαγάγουν μερικὰ κιλὰ θὰ πρέπῃ νὰ ἁλέσουν βουνὰ ὁλόκληρα.
Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον θέλουν νὰ ἐξαγάγουν τὸν χρυσὸ εἶναι βίαιος.
Ὁ τρόπος τοῦ ζεολίθου περισσότερο ἥπιος.
Τὸν ζεόλιθο τὸν χρειαζόμαστε ὅλοι μας. Τὸν χρυσὸ ἐλάχιστοι.
Ἐὰν λοιπὸν ὁ πλανήτης μας δὲν ἀλλάξῃ ἀπὸ ἀντιλήψεις, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀφήσουμε τὰ ὀρυκτὰ καὶ τὰ μέταλλα καὶ τοὺς ὑδρογονάνθρακες στὴν ἡσυχία τους.
Γιὰ ὅσον καιρὸ τὰ μυαλά μας εἶναι σκόρπια, ἄς παραμείνουμε στὰ αὐτονόητα.
Τὰ αὐτονόητα εἶναι ζεόλιθος. Ὄχι κάτι ποὺ καταστρέφει τὸ περιβᾶλλον. Πρέπει νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε.
Διότι ἀκόμη δὲν ἔχουμε ἐνηλικιωθῇ. Ἔχουμε δρόμο.
Η γυναίκα του Καίσαρα
Από τη μια, η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει, διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, ότι θα επιταχύνει τις διαδικασίες για την έκδοση άδειας εκμετάλλευσης χρυσού στην περιοχή Περάματος του Εβρου. Και αυτό ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις σύσσωμου του ντόπιου πληθυσμού, που ανησυχεί, δικαίως, για τις ολέθριες επιπτώσεις της τεχνικής του κυανίου στα εδάφη της περιοχής.
Από την άλλη, η επένδυση που αφορά την εξόρυξη ζεόλιθου στα Πετρωτά Έβρου (ορυκτού φιλικού προς το περιβάλλον, όπως λένε οι ειδικοί) παραμένει περιέργως «κολλημένη» στη γραφειοκρατία των υπουργείων, χωρίς προφανή λόγο και παρά το γεγονός ότι το ελληνικό Δημόσιο, μέτοχος στην εταιρεία εκμετάλλευσης, χάνει εκατομμύρια ευρώ έσοδα από τη μη εξόρυξή του, καθώς και από τους φόρους!
Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι η επένδυση σταμάτησε από τον τότε υφυπουργό Περιβάλλοντος, Γ. Μανιάτη, σε περίοδο κυβερνητικού ανασχηματισμού (14 Ιουνίου 2011), παρά το γεγονός ότι ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος, είχε γνωμοδοτήσει υπέρ της υπογραφής της σύμβασης. Σταθερά αρνητικός μέχρι τέλους έμεινε και ο μετέπειτα υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος «έστριψε διά του αρραβώνος». Ανέθεσε σε ειδική επιτροπή να βγάλει πόρισμα, το οποίο ακόμη αναμένεται. Αξιοσημείωτη λεπτομέρεια; Η εξαδέλφη του υπουργού, Ελένη Παπακωνσταντίνου, το όνομα της οποίας ενεπλάκη στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ανταγωνίστριας εταιρείας S&Β, η οποία δραστηριοποιείται λίγα χιλιόμετρα βόρεια και εκμεταλλεύεται κοιτάσματα ζεολίθου της Βουλγαρίας!
Μπορεί να πρόκειται απλώς για σύμπτωση, αλλά οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες παίρνει τόσο κρίσιμες αποφάσεις η κυβέρνηση, πρέπει να είναι απόλυτα διαφανείς. Η λογική της εύνοιας προς ημετέρους, φίλους ή συγγενείς, πρέπει να ανήκει οριστικά στο παρελθόν.
Ολοι συμφωνούν ότι, για να κινηθεί η οικονομία, ιδίως στην εποχή της κρίσης, απαιτούνται παραγωγικές επενδύσεις. Τα χρυσωρυχεία, τα οποία τόσο πολύ φαίνεται να ευνοεί η κυβέρνηση, προκαλούν διχογνωμία, εντάσεις και διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών. Η περιβαλλοντική επιβάρυνση από τη δραστηριότητά τους πρέπει να προβληματίζει τους πάντες, καθώς η ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει σε βάρος της φύσης. Η βιασύνη για το χρυσό δημιουργεί, έτσι, πολλά και εύλογα ερωτήματα σε σχέση με άλλες, πολύ φιλικότερες προς το περιβάλλον, περιπτώσεις.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.