Ὁλονυχτιὰ εἰς τ’ ἀψηλὰ σὲ εἶδα ὀρθή.
Πλάι σου εἶχε ἡ Σελήνη γείρει
κι ὅλα ἦταν τ’ ἀσήμια της,
ἀπὸ τὶς καταμεσιὲς τῶν πελάγων,
τὶς πλαγιὲς π’ ἀντρειωμένες καμάρωναν,
τοῦ Πετρίτη τὶς ἄκριες φωλιὲς
καὶ τοῦ Θεοῦ τὰ μύρια θλιμμένα μάρμαρα ὑμνοῦσαν.
Τὰ χέρια σου καρτέρι σὲ ξάστερους οὐρανούς,
διάπλατα σὲ ἀνατολὴν καὶ δύσιν ἁπλωμένα·
μέσα τους ἔθρεφαν τὸ φῶς,
τ’ ἀσήμια τῆς Σελήνης.
Κι ἔκραξε τότες ἡ νύκτα καὶ λόγον ἔννεπε
καὶ μέσα ἀπὸ τ’ ἅγια σου χέρια,
ἔρωτας….
τ’ ἀσήμια τῆς Σελήνης καὶ τῆς ζωῆς
καὶ τοῦ Θεοῦ τὸ νιογέννητον χρυσοῦν τοῦ Παρνασσοῦ.
Χαῖρε Ζωή!
Χαῖρε Μέγιστε!
Χαῖρε, ἐτραγούδησες ἀντίκρυ του
κι ἕνωσες τὶς ἄκριες τῶν χεριῶν σου.
Τὴν νύκτα ἐσφάλισες
καὶ ξεχύθηκε ἀπὸ τὰ γλαῦκα σου μάτια, φῶς ἄπειρον,
σὲ οὐρανὸν καὶ σὲ γῆς καὶ ὡκεανοὺς μακρινούς…
μύριες καὶ μύριες λιόλουστες ἀχτίδες,
χειροκροτοῦσαν τὸ χαῖρε σου Θεά,
Ὦ Παρθένα Παλλάδα Ἀθηνᾶ!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.