Ἐνέργεια. Ἔχουμε αὐτάρκεια;

 Αὐτὸ ποὺ ὀφείλουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε εἶναι πὼς ἡ μοναδική, ἀστείρευτη,  πηγὴ ἐνεργείας, ποὺ διαθέτουμε, ὡς πλανήτης, εἶναι ὁ Ἥλιος μας. Ἄνευ αὐτοῦ τελειώσαμε!!!
Ὅμως στὸν πλανήτη μας ὑπάρχουν τὰ κατάλληλα ἐκεῖνα «καύσιμα» ποὺ μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ παραμένουμε σὲ μεγάλον βαθμό, αὐτάρκεις. 
Τέτοιου εἴδους καύσιμα εἶναι τὸ νερὸ καὶ οἱ πυρῆνες. 
Τὸ πῶς θὰ τοὺς χρησιμοποιήσουμε βέβαια ἐμεῖς εἶναι ἄλλο θέμα. Διότι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, καμμία χρήσις ἔως σήμερα λογική! Ὅλες ὑπηρέτες τῆς παρανοϊκότητος!
Ὁ Ἀναπτήρας, παρακάτω, μᾶς παρουσιάζει, μία πολὺ ἐνδιαφέρουσα πρότασι, βασιζομένη στὸν ἕναν ἐκ τῶν δύο πυλώνων ποὺ διαθέτουμε, στὸν τομέα τῆς ἐνεργείας. Δύο πυλώνων ποὺ θὰ μπορούσαμε, ἐὰν τὸ θέλαμε, νὰ μᾶς ἀπελευθερώσουν διὰ παντὸς ἀπὸ τὸ ἐνεργειακὸ πρόβλημα. Ἀλλὰ δὲν τὸ θέλουμε. Διότι ἐὰν καταφέρουμε νὰ στραφοῦμε στὴν φθηνὴ ἐνέργεια, τότε αὐτομάτως ὅλες αὐτὲς οἱ δομὲς παραγωγῆς καὶ ἐκμεταλλεύσεως παραδοσιακῶν μορφῶν, καταρρέουν. Μαζύ τους ὅμως καταρρέει ἕνα ὁλόκληρο σύστημα καὶ φυσικὰ καταδικάζονται σὲ βέβαιο θάνατο οἱ ἐνασχολούμενοι μὲ αὐτό. 

Συνεπῶς, ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ κλείσῃ αὐτὸς ὁ βάναυσος γιὰ τὸ περιβάλλον καὶ τὸν ἄνθρωπο κύκλος, θὰ περιοριστοῦμε στὸ νὰ κάνουμε διαπιστώσεις.
Στὸν ἐπόμενον κύκλο θὰ βιώσουμε ἐλευθερία κι ἀνεξαρτησία. 

Φιλονόη. 

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ; ΕΞΕΛΙΞΤΕ ΤΗ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Ο τίτλος είναι σε αντιδιαστολή με το γνωστό αντιπυρηνικό σύνθημα που αναφέρειΠυρηνική ενέργεια; Όχι, ευχαριστώ! Όλοι γνωρίζουν τις ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας. Γνωρίζουν επίσης πως οι ήπιες μορφές ενέργειας είναι το ασφαλές για το περιβάλλον μέλλον. Αυτό χωράει αρκετή αντιλογία.

1. Η υδραυλική ενέργεια, εφαρμοσμένη κυρίως στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, είναι υπό προϋποθέσεις μια καλή λύση. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι τεράστιες από την αλλοίωση της φύσης λόγω της κατασκευής φραγμάτων. Η σεισμική επικινδυνότητα αυξάνει, ενώ τα νερά δεν είναι αρκετά στις περισσότερες περιοχές του κόσμου. Παρ’ όλ’ αυτά ήδη από υδροηλεκτρικά εργοστάσια προέρχεται μεγάλο ποσοστό της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας, χωρίς όμως αρκετά αυξητική δυναμική.

2. Η ηλιακή ενέργεια είναι υπερεκτιμημένη. Τα φωτοβολταϊκά πάρκα, η πιο κοστοβόρα λύση, έχει περιβαλλοντικές συνέπειες ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου προωθήθηκε η εγκατάσταση των πάρκων ακόμη και σε -αν είναι δυνατόν- καλλιεργήσιμη γη. Η απόδοσή τους είναι για γέλια, ο χρόνος ζωής της αρχικής επένδυσης μικρός, ενώ το κέρδος ελάχιστο αν αυτό υπάρχει. (Οι επενδυτές στην Ελλάδα σήμερα κερδίζουν, η ΔΕΗ χάνει). Οι ηλιακοί συλλέκτες έχουν πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να γίνουν αρκετά αποδοτικοί και όλη η ιστορία των τελευταίων ετών μοιάζει σαν πειραματικό αστείο. Αυτή τη στιγμή, η ανθρωπότητα περισσότερα χάνει παρά κερδίζει από την εκμετάλλευση του Ήλιου για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης.

3. Η αιολική ενέργεια, έχει πιάσει το ζενίθ της αποδοτικότητάς της. Οι περιβαλλοντικές συνέπειες  πέρα από τα θέματα αισθητικής των τοπίων είναι ακόμη άγνωστες, ενώ το κυριότερο πρόβλημα είναι πως συνήθως τα σημεία που υπόσχονται αποδοτική ύπαρξη ανέμων, είναι μακρυά από τα αστικά κέντρα. Το κόστος της αρχικής επένδυσης και το προσδόκιμο ζωής της, δεν είναι απαγορευτικό, ωστόσο οι αριθμοί δεν είναι ιδιαίτερα θελκτικοί.

4. Ενέργεια από βιομάζα. Αυτή η περίπτωση φυσικά δε μπορεί παρά να περιορίζεται σε εκμετάλλευση βιομηχανικών ή άλλων σκουπιδιών, ενώ αν προσπαθήσει κανείς να σκεφτεί καλλιέργειες φυτών προς εκμετάλλευση της βιομάζας τους, μάλλον θα βάλει τα γέλια.

5. Η ενέργεια από τα κύματα της θάλασσας και η παλιρροϊκή ενέργεια βρίσκονται σε εμβρυακό στάδιο, ενώ το χρηματικό και περιβαλλοντικό κόστος δεν είναι καθόλου μικρό.

Οι επιστήμονες υπόσχονται πολλά για χρήση όλων των ήπιων μορφών ενέργειας στο μέλλον με μικρότερο κόστος και υψηλότερη απόδοση. Πρέπει κανείς να κρατά μικρό καλάθι, γιατί οι επιστήμονες γεννήθηκαν για να υπόσχονται περισσότερα από αυτά που διαβλέπουν προκειμένου να συμφωνήσουν στη χρηματοδότηση των ερευνών τους. Κάποιες φορές οι υποσχέσεις τους πραγματοποιήθηκαν με το παραπάνω. Κάποιες άλλες, δεν επιβεβαιώθηκαν.

Η ενέργεια από καύση ορυκτών καυσίμων, σήμερα παραμένει η αποδοτικότερη, η πιο φθηνή αλλά και η πιο αντιοικολογική λύση. Αυτό το τελευταίο είναι υπό αμφισβήτηση για ένα λόγο. Δε γνωρίζουμε πόσο θα είχε επηρεαστεί το περιβάλλον αν στον περασμένο αιώνα απουσίαζε εντελώς η καύση ορυκτών καυσίμων και όλη η ενέργεια προερχόταν από την εκμετάλλευση ανανεώσιμων μορφών. Η προηγούμενη πρόταση είναι πρόβλημα για δυνατούς λύτες. Αρκεί να σκεφτούμε πως το παράγωγο της καύσης που έχει δαιμονοποιηθεί όσο τίποτε άλλο, το διοξείδιο του άνθρακα, εκτός από θερμοκηπικό αέριο (όχι το σημαντικότερο) είναι και απόλυτα μη τοξικό, αλλά και τροφή για τα φυτά. Όπως και να ‘χει το σημαντικότερο ελάττωμα των ορυκτών καυσίμων, είναι πως κάποτε τελειώνουν…

Δίπλα στους υπέρμαχους των ήπιων μορφών ενέργειας και τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών και της αυτοκινητοβιομηχανίας, υπάρχουν και κάποιοι που επιμένουν να αναζητούν τρόπους σύλληψης της τεράστιας ενέργειας που κρύβεται στους πυρήνες των ατόμων. Η ανθρωπότητα έχει ζήσει ήδη αρκετές φορές τις συνέπειες του πειράματος “εκμετάλλευση τής πυρηνικής ενέργειας”. Από το Enola Gay μέχρι τη Φουκουσίμα, οι συνέπειες είναι γνωστές. Όμως, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, από όλες τις μορφές ενέργειας, η πυρηνική έχει τη μεγαλύτερη δυναμική ανάπτυξης. Νέες ιδέες με χρήση ρευστοποιημένου άλατος, υπόσχονται θεωρητικά καθαρές, φτηνές και υπερβολικά μικρές σε όγκο λύσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να βρίσκονται χωρίς κανένα κίνδυνο ατυχήματος, δίπλα ακριβώς από τους τόπους κατανάλωσης. Χωρίς τον κίνδυνο από την τήξη των γνωστών έως τώρα αντιδραστήρων, χωρίς τον κίνδυνο εκρήξεων, οι αντιδραστήρες ρευστοποιημένου άλατος υπόσχονται πολλά. Κάτι εντυπωσιακό είναι  πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και πυρηνικά απόβλητα ως καύσιμο. Το πρόβλημα των αποβλήτων τους είναι μικρότερο, αφού απαιτείται 250 φορές μικρότερη ποσότητα καυσίμων. Έτσι, καύσιμο υπάρχει για χιλιάδες χρόνια. Το ουράνιο -233 που απαιτείται για τη λειτουργία τους, μπορεί να παραχθεί από διάσπαση Θορίου, ένα μέταλλο που απαντάται στο φλοιό της Γης όσο και ο μόλυβδος. Στην εξελιγμένη μορφή τους, οι αντιδραστήρες υγρού φθοριούχου άλατος-Θορίου, υπολογίζεται πως δε θα καταλαμβάνουν μεγαλύτερο χώρο από όσο μια μονοκατοικία (χωρίς απαίτηση ζωνών ασφαλείας), ενώ η ψύξη των καυσίμων θα είναι αυθόρμητη!

Οι λύσεις αυτές έχουν ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά τους ώστε να φτάσουν στο σημείο να παρέχουν όντως 100% ασφάλεια, ο δρόμος ωστόσο είναι γνωστός. Η χρονική δε απόσταση από τους πειραματικούς αντιδραστήρες που ήδη υπάρχουν μέχρι την επίσημη πρώτη τους προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, υπολογίζεται στα 20 χρόνια. Υπάρχει όμως ένα μικρό προβληματάκι. Φαίνεται να υπάρχει έλλειψη της πολιτικής βούλησης που απαιτείται προκειμένου να αναπτυχθούν περαιτέρω οι λύσεις που προσφέρει η χρήση της. Κι αυτό είναι αρκετά ύποπτο αν σκεφτούμε πως οι κυβερνήσεις περπατούν χέρι χέρι με τα συμφέροντα. Και τα συμφέροντα έχουν αποδείξει πως σκέφτονται τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις μόνο όταν πρόκειται κερδίσουν περισσότερα…

Το ενεργειακό πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει. Η καύση ορυκτών καυσίμων δεν είναι το μέλλον αλλά κι αν μπορούσε να δώσει οικολογικές λύσεις, τα καύσιμα στερεύουν. Οι υπόλοιπες λύσεις θα είναι για καιρό υπό αμφισβήτηση. Ελπίζουμε μόνο οι αποφάσεις που θα παρθούν, στο μέλλον να αποδειχτούν σωστές. Γιατί ο πλανήτης είναι στα όριά του. Και υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πως όσοι σήμερα ζουν, μπορεί να βιώσουν τις καταστροφικές συνέπειες ενδεχόμενων λανθασμένων αποφάσεων των κυβερνήσεων και ατυχών υποσχέσεων της επιστήμης.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply