Μὴ πυροβολεῖτε τοὺς μύθους!

Γιὰ ἐμέναν ὁ μύθος εἶναι λόγος. Εἶναι ἱστορία. Εἶναι ἡ ἀλήθεια ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀνακαλύψουμε καὶ νὰ μάθουμε.
Ὄχι, δὲν θέλουν ἀποκρυπτογράφησι. Μελέτη θέλουν. Ἐκεῖ εἶναι ὅλες οἱ πληροφορίες. Ἁπλῶς ἐμεῖς πρέπει νὰ βγάλουμε τὰ κόκκινα, τὰ πράσινα, τὰ κίτρινα γυαλιὰ καὶ νὰ τοὺς διαβάσουμε.
Ἀλλὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Μποροῦν νά διαβάσουν ὅλοι;
Σιγά… Ἐὰν μποροῦσαν θὰ τὸ εἶχαν κάνη…
Διότι σὲ αὐτὴν τὴν Γῆ, δὲν εἶναι μόνον τὸ τί μποροῦμε εἶναι καὶ τὸ τί θέλουμε…
Τὸ τί θέλουμε ὅμως καθορίζει τὸ τί μποροῦμε… Καὶ μποροῦμε πάντα νὰ πραγματοποιήσουμε αὐτὰ ποὺ εἰλικρινῶς θέλουμε.
Ἄρα; Θέλουν; Μποροῦν; Ἤ ἀπαξιοῦν διότι δέν ἀντιλαμβάνονται;

Μὴ πυροβολεῖτε τοὺς μύθους…
Ἀφῆστε αὐτὸ ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνεσθε…
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἐδημιουργήθη γιὰ ἐσᾶς…

Φιλονόη.

ΜΗ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥΣ

Σύμφωνα με τους Liddel & Scott η λέξη μύθος διαπιστώθηκε πως στα αρχαία μπορεί να καταδεικνύει:

1. Παν ό,τι λέγεται από στόματος, επομένως με την ευρύτατη σημασία της λέξεως, λόγος, ομιλία.

2. Ίσως η επόμενη επισήμανση στο λεξικό των Άγγλων έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού διαπιστώνεται η αντίθετη πρακτική μύθων-έργων. “Μύθων τε ρητήρ έμενε πρηκτήρα τε έργων” Πρόκειται για αυτό που στην καθομιλουμένη λέμε “όλο λόγια και καθόλου πράξεις” και σε καμία περίπτωση δε μας επιτρέπει να ταυτίζουμε το μύθο με το ψέμα.

3. Οι Άγγλοι συνεχίζουν όπως πάντα με παραδείγματα από τα αρχαία κείμενα, όπου διακρίνουν χρήσεις της λέξης που δείχνουν δημόσια αγόρευση, συμβουλή, γνώμη, διαταγή, παραγγελία, υπόσχεση, “επειδή πάντα ταύτα ελέγοντο δια προφορικού λόγου”.

4. Απόφασις, σκοπός, σχέδιον, “επειδή ταύτα υπονοούσιν ομιλίαν”

5. Ομιλία των ανθρώπων, φήμη, αγγελία.

6. Διήγημα, ιστορία. Όπου σημειώνεται το εξής: “άνευ διακρίσεως αληθούς ή ψευδούς”

7. Από τα χρόνια του Πινδάρου (522 – 443 πΧ), η λέξη μύθος “αείποτε” (δε σταματά ποτέ) καταδεικνύει την πλαστή ιστορία εν αντιθέσει με την πραγματική, που ονομάζεται λόγος.

8. Διήγημα προ της εμφανίσεως της ιστορίας. Προφανέστατα, θα σημειώσουμε εμείς, αφού δεν καταγράφονταν οι ιστορίες. Διαδίδονταν προφορικά, κάτι που συμφωνεί με την αρχική ετυμολογία.

9. Τέλος, οι Άγγλοι καταλήγουν πως είναι απίθανη (χωρίς καμία πιθανότητα) η ετυμολογία εκ του μύω που πάντοτε σήμαινε “κλείω τα χείλη”

Μένουν δύο πράγματα.
1. Να δούμε αν πριν τον Πίνδαρο υπάρχουν αναφορές που να καταδεικνύουν ως πλαστές τις εξιστορήσεις της μυθολογίας, χωρίς να χρησιμοποιούν τη λέξη “μύθος”.
2. Να ξαναδούμε τη μυθολογία με λίγο διαφορετική ματιά, γιατί ίσως κρύβει περισσότερη γνώση της πραγματικής προϊστορίας απ’ όση φανταζόμαστε. Τέτοια διαφορετική ματιά είχε και ο Σλίμαν που έγινε η αιτία να διαχωριστούν τα -μέχρι τις μέρες του πιστευόμενα ως απόλυτα πλαστά- έπη του Ομήρου από τις υπόλοιπες εξιστορήσεις. Από τις μέρες του ερασιτέχνη αρχαιολόγου οι ιστορίες του Ομήρου κατέχουν μια θέση ανάμεσα στη μυθολογία και την ιστορία. Κι ας μη ξεχνάμε κάτι. Ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούμε μια λέξη που καταδεικνύει καλύτερα τις σίγουρα πλαστές ιστορίες. Τις λέμε παρα-μύθια. Κάτι που δε σκέφτηκε να κάνει ο Πίνδαρος, με αποτέλεσμα να αλλοιώσει για πάντα την πραγματική, αρχέτυπη έννοια της λέξης.

Ἀναπτήρας ἀπὸ ξύστρα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply