Ἄς σταματήσῃ ἐπὶ τέλους ἡ Ὕβρις τοῦ πλαστικοῦ!

Ἡ χρήσις τοῦ πλαστικοῦ στὴν ζωή μας εἶναι κάτι ποὺ θεωροῦμε πολὺ φυσικό.
Ὅμως οὐδεὶς ἐξ ἡμῶν ἔχει ἀναρωτηθῇ γιὰ τὸ τί ζημίες καὶ καταστροφὲς προκαλεῖ στὸ παριβάλλον.
Τὰ πιάνουμε, τὰ βάζουμε στὸ στόμα μας, στὸ σπίτι μας, στὸν κῆπο μας… Οὐσιαστικῶς τὰ τρῶμε κανονικότατα… Τὰ δίδουμε στὰ παιδιά μας, ἐπιβαρύνοντας τὴν ὑγεία τους κάθε στιγμή. Τὰ πετᾶμε ἄσκεπτα, μὴ ἀναλογιζόμενοι πὼς οὐδέποτε θὰ ἀποῤῥοφηθοῦν ἐκ τοῦ περιβάλλοντος.
Καὶ μόνον αὐτὴ ἡ εἰκόνα, 

θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὸ νὰ ἀποβάλουμε διὰ παντὸς τὸ πλαστικὸ ἀπὸ τὴν ζωή μας.
Δύσκολο…. Σχεδὸν ἀδύνατον…
Καὶ γιὰ τὸν τρόπο ποὺ σκεπτόμεθα ἀλλὰ ἰδίως γιὰ τὸ ὅ,τι οἱ κοινωνίες μας εἶναι ἔτσι δομημένες, ποὺ τελικῶς ἡ δράσις τοῦ ἑνὸς καταντᾷ ἀστειότης. Καί, κυρίως, διότι οἱ …«ἐπικυρίαρχοι» μᾶς ἐπιβάλλουν ὡς …μονόδρομον τὴν χρῆσιν του.

Αὐτὸ βέβαια δὲν εἶναι κάτι ποὺ θὰ ἐξακολουθήσῃ ἔτσι γιὰ πολύ.
Ἤδη ὑπάρχει ἐπίσημος ἔρευνα καὶ καταγγελία γιὰ τὸν ἔλεγχο καὶ τὸν περιορισμὸ τῆς χρήσεως τῶν πλαστικῶν. Συνεπῶς δὲν θὰ ἦταν ποτὲ ἄκαιρος καὶ ἀσήμαντος ἡ δική μας συμμετοχὴ καὶ δράσις, τώρα μάλιστα ποὺ ἀρχίζουν οἱ ἐπιστήμονες νὰ ἀντιδροῦν.
Πρὸς τοῦτο ἐπιμένω.
Πρέπει σιγὰ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, νὰ τὸ ἀπομακρύνουμε ἀπὸ τὴν ζωή μας.
Εἶναι ἀνάγκη καὶ θὰ τὸ διαπιστώνουμε ὅλο καὶ πιὸ ἔντονα καθημερινῶς.

 Φιλονόη

Υ.Γ. Ὅταν ὅμως λέμε νὰ σταματήσῃ, νὰ παύσῃ, νὰ τελειώνουμε μὲ τὰ πλαστικά, δὲν ἐννοοῦμε μόνον τὸ νὰ παυθῇ ἡ χρῆσις των. Ἐννοοῦμε πρῶτα καὶ κύρια νὰ παυθῇ, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως, ἡ παρασκευή των. Κι αὐτὸ δὲν εἶναι ζήτημα τῶν καταναλωτῶν μὰ ζήτημα τῶν πολυεθνικῶν.

Ελληνίδα επιστήμων στο Nature για τα επικίνδυνα πλαστικά

Γράφει η Θεοδώρα Αυγουλίδου

Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που δίνουν «γροθιά στο στομάχι» της ζοφερής πραγματικότητας στη χώρα μας. Και δε χρειάζεται να πει κανείς και πολλά. Απλά, αρκεί ν’ αφήσει τους αριθμούς να πλέξουν το εγκώμιο κάθε άξιου επιστήμονα.

Μόλις 121 δημοσιεύσεις επιστημόνων από Ελληνικά Πανεπιστήμια πριν από την ίδια, από το σύνολο των 130.200 άρθρων του πλέον έγκυρου επιστημονικού περιοδικού Nature, στη διάρκεια της περιόδου 1970-2013. Μέλος μιας δεκαμελούς ομάδας επιστημόνων από διάφορες χώρες, η Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, κα Χρυσή Κ. Καραπαναγιώτη, τοποθετείται επί του σοβαρού, για τη ζωή στον πλανήτη, θέματος της διαχείρισης των πλαστικών σκουπιδιών.

Σε εξαιρετικό συγχρονισμό με τη διαδικασία διαβούλευσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πλαστικά και τη διαχείρισή τους, το Πανεπιστήμιο Πατρών βγαίνει στο επιστημονικό προσκήνιο δια μέσου της κας Καραπαναγιώτη και των ξένων συναδέλφων της, οι οποίοι ζητούν να χαρακτηριστούν «τα πλαστικά σκουπίδια ως επικίνδυνα» κι εστιάζουν στο καίριο κι επίκαιρο θέμα της νομοθεσίας για τη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων η οποία είναι απαρχαιωμένη και θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ανθρώπων και των άγριων ζώων.

Πιο συγκεκριμένα, μελέτες καταδεικνύουν ότι περισσότερα από 300 είδη άγριων ζώων μπορεί να κινδυνέψουν από τα πλαστικά σκουπίδια, κυρίως λόγω εγκλωβισμού τους σε αυτά ή κατάποσής τους. Συμπληρωματικά στοιχεία για την επικινδυνότητα μέρους των πλαστικών που κυκλοφορούν στο περιβάλλον είναι, ότι μπορεί να επηρεάσουν τα κύτταρα και τους ιστούς των ανθρώπων, βάσει ιατρικών ερευνών. Για ν’ αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του προβλήματος αλλά και τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η «πλαστική» πραγματικότητα, οι πολιτείες της δυτικής ακτής των ΗΠΑ επενδύουν ετησίως 385 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να καθαριστεί η ακτογραμμή τους από σκουπίδια τα οποία είναι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό πλαστικά.

Τον αντίκτυπο του προβλήματος σε μια σειρά από διεργασίες που σχετίζονται με τη χρήση των πλαστικών στην καθημερινότητα του ανθρώπου υπογραμμίζει κι η Πράσινη Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ακολούθησε τη δημοσίευση του άρθρου και καλεί για την υιοθέτηση καλύτερων συνθηκών πλαισίωσης, προκειμένου να υποστηριχθούν ο οικολογικός σχεδιασμός κι η περιβαλλοντική καινοτομία, αλλά και για τη συνεκτίμηση της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και της ανακύκλωσής τους κατά τον σχεδιασμό των πλαστικών προϊόντων.

Με το δεδομένο της αρθρογραφίας στο Nature, από μηδέν έως δέκα το πολύ Ελλήνων επιστημόνων κάθε χρόνο, το πρώτο στίγμα στο οποίο θα πρέπει να επικεντρωθούν οι αρμόδιοι φορείς για φέτος δόθηκε. Με τον χαρακτηρισμό των πλαστικών απορριμμάτων ως επικίνδυνων θα δοθεί η δυνατότητα στα κράτη αλλά και στη βιομηχανία να χρησιμοποιήσουν διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον καθαρισμό περιοχών και την πρόληψη νέας ρύπανσης. Μπορούν άμεσα να απαγορευθούν και σταδιακά να μην παράγονται επικίνδυνα πλαστικά, αλλά να αντικατασταθούν από πιο ασφαλή πλαστικά τα οποία θα μπορούν συνεχώς να επαναχρησιμοποιούνται και να ανακυκλώνονται.

Η επιστήμη εκφράστηκε, η ΕΕ και τα κράτη-μέλη μοιραία τα επόμενα χρόνια θα πρέπει προβούν στη δημιουργία του απαραίτητου θεσμικού πλαισίου αλλά ο ευρωπαίος –και δη ο Έλληνας- πολίτης πόσο καλά αντανακλαστικά διαθέτει στο θέμα της ανακύκλωσης των πλαστικών;

Ῥιζόπουλος

φωτογραφίες

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply