Με πολλή προσπάθεια θα περιορίσω τον σχολιασμό μου στο ελάχιστο (όχι τίποτα άλλο, κινδυνεύω να πάθω και υπέρταση πριν την ώρα μου…).
Παρακάτω βλέπετε το σχόλιο δασκάλας σε φύλλο ασκήσεων μαθηματικών. Γράφει λοιπόν η καλή δασκάλα στο παιδί: “Μπραβάκια!!! Τα κατάφερες super!!!”. Η ίδια δασκάλα εκτός από μαθηματικά μαθαίνει και ελληνικά στα ίδια παιδιά. Σημειωτέον, η μαμά που το είχε αναρτήσει ήταν ενθουσιασμένη με το πόσο “cool” είναι η δασκάλα!
Τα χάπια μου…

Γιάννης Χαραλαμπίδης

Ἐγώ τώρα τί νά σχολιάσω;
Σχολιάζεται αὐτή ἡ εἰκόνα; Δὲν σχολιάζεται!
Ἐξαθλίωσις, ἠλιθιοποίησις σὲ ὅλες τὶς διαστάσεις καὶ ἀποχαύνωσις!
Αὐτὴν τὴν ἀπαιδεία ὑπερασπίζονται τὰ λοβοτομημένα ποὺ τὸ παίζουν δάσκαλοι.
Συνασπίζονται, συνδικαλίζονται, συσπειρώνονται, ὄχι διότι ἔχουν συνείδησι τοῦ ποιοὶ εἶναι, ἀλλὰ διότι πρέπει νὰ προστατεύσουν τὰ …κεκτημένα τους!
Ἀλήθεια, ἔχετε συνειδητοποιήσῃ πόσο μεγάλο καλό θά κάνουν στήν ἀνθρωπότητα ὅταν θά καταῤῥεύσουν μέ θόρυβο;
Σκεφθεῖτε το! Εἶναι ἡ μόνη λύσις! Καὶ ἡ μόνη σωτηρία!!!  Ἀπὸ ἐκεῖ πρέπει νὰ ἀρχίσῃ ἡ κάθαρσις!!! Ἀλλὰ κάθαρσις ὅπως τὴν ἐννοοῦσε ὁ Ἡρακλῆς, ὄχι ὅπως τὴν ἐννοοῦν αὐτοὶ ποὺ τὴν ἐκφέρουν σήμερα. Σὲ βάθος! Σὲ τόσο βάθος, ποὺ νὰ πνιγοῦν στὴν λάσπη τὰ πάντα!!! Γιὰ αἰῶνες!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἐγὼ δὲν θέλω χάπια. Τὴν μάνικα θέλω.