Κάποτε, στὴν Εὐρώπη κυρίως, ἀλλὰ ὄχι μόνον, ἔκαιγαν τὶς «μάγισσες», τοὺς ἀνθρώπους ποὺ διαφωνοῦσαν μὲ τὰ καθεστῶτα, αὐτοὺς ποὺ ἐσκέπτοντον στοιχειωδῶς καὶ γενικῶς, ἀλλὰ κυρίως τὰ βιβλία! Μάλιστα, κατὰ πῶς ἔλεγε κάποιος πανηλίθιος προσφάτως, τὰ βιβλία εἶναι τέλεια προσανάμματα γιὰ τὸ φαγητό του καὶ τὸ τζάκι του.
Ἀναλόγως λοιπὸν ἐσκέπτοντο (;;;) καὶ κάποιοι ἄλλοι, αἰῶνες πρίν, ποὺ πίστευαν πὼς ἐὰν τὰ βιβλία δὲν ὑμνοῦν τὸν θεό τους, πρέπει νὰ καίγονται. Ἐὰν πάλι τὸν ὑμνοῦν, ἀναπαράγονται.
Ἐπεὶ δὴ ὅμως τὰ βιβλία δὲν γράφονταν συνήθως γιὰ νὰ ὑμνοῦν θεούς, ἀλλὰ γιὰ νὰ διαδώσουν τὴν γνώσι, ἔ, πολὺ ἁπλᾶ, ἐκαίοντο!!!
Ὅσα βιβλία ἦσαν πολυμίσητα γιὰ τὴν νέα θρησκεία (τὸν χριστιανισμό), ἐκαίοντο, μαζὺ μὲ τοὺς ἀνθρώπους τῶν βιβλιοθηκῶν.
Τὸ 529, μὲ ἐντολὴ τοῦ Ἰουστινιανοῦ, ἀπηγορεύθη ἡ διδασκαλία τῆς φιλοσοφίας κι ἔκλεισαν οἱ ἀθηναϊκὲς σχολές. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ χρονογράφος Ἰωάννης Μαλάλας, ἐῤῥίφθησαν στὴν πυρὰ ἑλληνικὰ βιβλία τῶν κλασσικῶν χρόνων, καθὼς καὶ τῶν μετά-κλασσικῶν, ὅπως ἐπίσης κι ἔργα τέχνης, πολυμίσητα γιὰ τὴν νέα θρησκεία.
Δὲν εἶναι βέβαια τὸ μοναδικὸ περιστατικό.
Τὸ 724, ὁ εἰκονομάχος αὐτοκράτωρ Λέων ὁ Γ΄, διέταξε νὰ πυρποληθῇ ἡ περίφημος Οἰκουμενικὴ Σχολή, τὸ ἀνώτατον πνευματικὸ ἵδρυμα τῆς ἐποχῆς, ὅπου ἐστεγάζετο ἡ μεγαλυτέρα βιβλιοθήκη τοῦ Βυζαντίου, ἐπεὶ δὴ οἱ διδάσκαλοι τοῦ ἐκπαιδευτηρίου ἠρνήθησαν νὰ γνωματεύσουν ἐναντίον τῆς λατρείας τῶν εἰκόνων.
Οἱ χρονογράφοι Κεδρηνός, Ζωναρᾶς, Γλύκας καὶ Μανασσῆς βεβαιώνουν ὅτι ὁ αὐτοκράτων ἔδωσε ἐντολὴ νὰ κυκλωθῇ ἀπὸ ἐνόπλους στρατιῶτες τὸ κτίριον, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πυρκαϊᾶς, ὅπως ἐπίσης καὶ νὰ ἀπαγορευθῇ ἡ ἔξοδος τοῦ προσωπικοῦ ἀπὸ τὴν Σχολή, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καοῦν, ὄχι μόνον οἱ θησαυροὶ τῆς βιβλιοθήκης, ἀλλὰ καὶ οἱ διδάσκαλοι.Καί, μετά, ἔχουμε ὡς προστάτες τῶν γραμμάτων τοὺς τρεῖς φωστῆρες.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.