Ὁ Ἕλλην προτιμᾶ τήν πείνα ἀπό τό ἔγκλημα;

Νομίζω ναί.
Γνωρίζω πολλούς, κάθε ἡμέρα καὶ περισσοτέρους συνανθρώπους μας, ποὺ προτιμοῦν νὰ βρεθοῦν πεινασμένοι κι ἄστεγοι, παρὰ νὰ ἐγκληματίσουν. Μάλιστα, προσφάτως, σὲ κάποιο …«πείραμά» μου, ὁ ἄνθρωπος ποὺ τοῦ ἐδόθῃ τὸ «δόλωμα», δὲν τὸ ἄγγιξε. Εἶναι βλέπετε αὐτὴ ἡ ῥημάδα ἡ ἀξιοπρέπεια, τὸ φιλότιμο, τὸ ἦθος, ποὺ ἐπισκιάζει κάθε ἄλλη ἐπιθυμία.

Χαίρομαι ποὺ στὴν πλειοψηφία τους οἱ συμπατριῶτες μου ἐξακολουθοῦν νὰ κρατοῦν τὶς γονιδιακές τους μνῆμες. Ἴσως νὰ εἶναι πράγματι τὸ μεγαλύτερο ἐπίτευγμά μας αὐτό.
Ὅσο γιὰ τὰ τομάρια ποὺ ἐγκληματοῦν…
Αὐτοὶ δὲν χρειάζονταν εἰδικὲς συνθῆκες γιὰ νὰ ἐκφραστοῦν.
Πάντα ἔτσι ἦταν.

Φιλονόη.

Ο Έλληνας προτιμά να πεινάσει από το να γίνει κακοποιός

Έχω δύο επαγγελματικές ιδιότητες … σχετίζονται μεν μεταξύ τους, ξεχνάω δε ότι είναι δουλειά μου, μιας και είναι παράλληλα και χόμπυ μου.
Σαν Καθηγητής Πολεμικών Τεχνών έχει μειωθεί η ζήτηση για εκπαίδευση … σε μια “Κρίση” το πρώτο που ελαττώνεται, κακώς βέβαια κατά την άποψή μου, είναι η Θέληση για πρόσβαση στην Γνώση … όταν δεν έχεις κρέας, τι να την κάνεις την μουστάρδα;
Σαν Σύμβουλος Ασφαλείας όμως, έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη ασφάλειας και προστασίας, κάτι που ναι μεν σαν επαγγελματία δεν με δυσαρεστεί, σαν άνθρωπο όμως, ειδικά άνθρωπο με “ποιητικές” εξάρσεις, με λυπεί και με προβληματίζει.

Λόγω επαγγέλματος λοιπόν, κάθε ημέρα βιώνω και μια “παράλληλη” Πραγματικότητα … μια Πραγματικότητα που κάποια μικρά στιγμιότυπά της τα παρακολουθεί ο απλός κόσμος στα δελτία ειδήσεων, ή τα διαβάζει, με φρίκη, στις εφημερίδες.
Η εγκληματικότητα καλπάζει με ξέφρενους ρυθμούς … δεν είναι κάτι καινούργιο και δεν χρειάζεστε εμένα να σας το πω … το γνωρίζετε ήδη.
Εγώ θέλω να δώσω μια άλλη διάσταση στο όλο θέμα, μια διάσταση που δεν βγαίνει προς τα έξω, κατά την προσωπική μου πάντα άποψη, σκόπιμα.

Αν παρακολουθήσετε τους πίνακες της εγκληματικότητας πιο ειδικά και της παραβατικότητας πιο γενικά, ξερές και άψυχες στατιστικές που αφορούν όμως στο πολυτιμότερο Αγαθό, την Ανθρώπινη Ζωή, θα δείταε ότι ο αριθμός των Ελλήνων (ημεδαπών, όπως αναφέρονται) είναι ακόμη σε πολύ χαμηλά ποσοστά … κάτω του 30%.
Ένα 70%, και παραπάνω, αφορά στην εγκληματικότητα αλλοδαπών … ανθρώπων που βρέθηκαν στην Ελλάδα είτε σαν θύματα ενός σύγχρονου δουλεμπορίου, είτε επειδή σαν επαγγελματίες κακοποιοί βρήκαν στην Ελλάδα της αναρχίας και της έλλειψης πολιτικής θέλησης για ΑΛΗΘΙΝΗ Δημοκρατία, ένα δικό τους El Dorado… μια χώρα όπου μπαίνουν, σφάζουν, βιάζουν, κλέβουν κατά πώς οι ίδιοι γουστάρουν.

Αν ανατρέξετε στους ίδιους πίνακες που αφορούν στο χρονικό διάστημα πριν την “Κρίση”, θα δείτε ότι τα ποσοστά είναι τελείως διαφορετικά, γιατί έχει μειωθεί ο αριθμός των αλλοδαπών.
Ο αριθμός όμως, και όχι το ποσοστό, των ημεδαπών είναι αρκετά κοντά στα σημερινά νούμερα.
Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει πως ο Έλληνας ακόμα και όταν πεινάει, θα προτιμήσει να πεινάσει από το να τελέσει ένα έγκλημα κατά ενός συνανθρώπου του.
Θα προτιμήσει να πάρει την δική του ζωή, μέγιστο έγκλημα κατά την γνώμη μου, από το να “βαρέσει κόκκινα” και να αρχίσει να βάζει βόμβες ή να πυροβολεί αφαιρώντας την ζωή συνανθρώπων του.
Και φυσικά μιλάμε για τον ΚΑΝΟΝΑ, που όπως κάθε κανόνας, έχει τις εξαιρέσεις του.
Οι διεφθαρμένοι θα είναι πάντα διεφθαρμένοι, οι έχοντες “μαυρισμένη ψυχή” όπως θα έλεγε ένας ποιητής, δεν χρειάζονται την “Κρίση” για άλλοθι …

Ας το κρατήσουμε αυτό σαν ένα Φωτεινό και Χαρμόσυνο Σημάδι για το Μέλλον.
Είναι άλλωστε αυτά τα μικρά που δίνουν Δύναμη να αντέξουμε …

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply