Καλὸ εἶναι, τώρα ποὺ ξεκίνησε ἡ ἐπιστροφή μας στήν φύσι, νὰ ἀρχίσουμε σιγὰ σιγὰ νὰ μαθαίνουμε.
Πρῶτο καὶ σημαντικότερον ὁ καλὸς σπόρος. Αὐτὸς δῆλα δὴ ποὺ θὰ μᾶς ξανὰ δώσῃ καὶ θὰ μᾶς ξανὰ δώσῃ καὶ θὰ μᾶς ξανὰ δώσῃ τὸν καρπό του.
Ὅμως δὲν ἀρκεῖ.
Ἀπαιτεῖται καὶ ἡ συλλογή.
Κάποιους σπόρους πρέπει νὰ τοὺς πλύνουμε καὶ κάποιους ἄλλους ὄχι.
Τὸ ἀγγούρι, τὸ πεπόνι, τὸ καρπούζι καλὸ εἶναι νὰ πλυθοῦν. Ὅπως καὶ τῆς τομάτας.
Ἀλλὰ κι αὐτὸ πάντα εἶναι ἀνάλογον τοῦ τρόπου συλλογῆς καὶ φυλάξεως.

Σὲ κάθε περίπτωσι εὔχομαι κάθε ἐπιτυχία.
Εἶναι ἀπαραίτητος.

Καὶ νὰ ἐνθυμούμεθα πάντα πὼς ἡ προσφορὰ σπόρων σὲ ἄλλους ποὺ δὲν ἔχουν εἶναι ὑποχρέωσίς μας.

Φιλονόη.

φωτογραφία