Ἡ ἄσβεστος φλόγα.

Ἡ ἄσβεστος φλόγα ποὺ ἔκαιγε γιὰ χιλιάδες χρόνια.

Τὸ 1401 ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος τοῦ Πάλλα, υἱοῦ τοῦ βασιλιᾶ τῆς Τρωϊκῆς περιόδου Evander.
Μέσα στὸν τάφο εὑρέθη λάμπα νὰ καίῃ.
Αὐτὸ ἀπὸ μόνον του εἶναι ἐκπληκτικό, καθὼς ὁ Πάλλας ἀπέθανε τὸν 12ον αἰώνα πα.χ.
Ἐκπληκτικότερον ὅμως εἶναι τὸ γεγονὸς ὅ,τι δὲν μποροῦσαν, αὐτοὶ ποὺ εὑρῆκαν τὸν τάφο, νὰ σβήσουν τὴν φλόγα. Οὔτε τὸ νερὸ τὴν ἐπηρέαζε καὶ μόνον ὅταν τὴν ἄδειασαν ἀπὸ τὸ ὑγρὸ ποὺ περιεῖχε, ἔσβησε.
Ἔκαιγε ἐπὶ 2.600 χρόνια!!!

Τέτοιο λυχνάρι εὑρέθη στὸν τάφο τῆς κόρης τοῦ Κικέρωνος, κοντὰ στὴν Ἀππία ὁδὸ τῆς Ῥώμης.
Τὸ ἄνοιγμα τοῦ τάφου τῆς Tullia, κόρης τοῦ Μάρκου Κικέρωνος, τὸ περιέγραψε ὁ  Guido Pancirolli, στὶς ἀρχὲς του 16ου αἰῶνος.
Παρὰ τὴν παρέλευσι 1550 ἐτῶν, ἡ λάμπα ποὺ εὑρέθη στὸν τάφο, συνέχιζε νὰ καίῃ.
Ὅσο κι ἐὰν ἔψαξαν γιὰ πηγή, ποὺ νὰ τροφοδοτῇ τὴν φλόγα, δὲν εὑρῆκαν.
Δὲν ὑπῆρχαν, γιὰ παράδειγμα, μεγάλες ὑπόγειες δεξαμενές, μὲ λάδι, ἤ δὲν ἦταν συνδεδεμένο μὲ κοίτασμα φυσικοῦ ἀερίου.

Στὸν καιρὸ τῶν φιλοσόφων τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ῥώμης, ἡ αἰώνια φλόγα ἦταν κάτι συνηθισμένο.
Ὁ Πλίνιος ἔλεγε ὅ,τι μία λάμπα γεμισμένη μὲ τὸ ἀγνότερο λάδι καὶ μὲ φυτίλι ἀπὸ ἀμίαντο, καθῶς καὶ κάποια ἄλλα ὑλικά, θὰ μποροῦσε νὰ καίῃ γιὰ πάντα.
Παρόμοιες ἰδέες εἶχε κι ὁ Ἥρων ὁ Ἀλεξανδρεύς.
Κανεὶς ὅμως ἀπὸ τοὺς δύο δὲν θεώρησε σκόπιμο νὰ καταφύγῃ στὴν μαγεία ἤ τὴν ἀλχημεία. Ἐπίστευαν πὼς χρειάζονταν τὴν καθαρότητα τῶν συστατικῶν καὶ ὁ κατάλληλος τεχνίτης, χωρὶς δυστυχῶς νὰ ἀναφέρουν περισσότερες λεπτομέρειες.

περιοδικὸν ἀναζήτησις

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply