Ἀποφθέγματα Ἀριστοτέλους

Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τῷ εὖ, ἀλλ’ ἐν τῷ εὖ τό πολύ. (Δέν ἔχει σημασία ἡ ποσότητα, ἀλλά ἡ ποιότητα)

Ἡ πενία πολλῶν ἐστίν ἐνδεής, ἡ δ’ ἀπληστία πάντων. (Ἡ φτώχεια εἶναι ἔλλειψις πολλῶν πραγμάτων, ἡ δέ ἀπληστία ὅλων)

Οὐδείς φίλος ὧ πολλοί φίλοι. (Ὅποιος ἔχει πολλούς φίλους, δέν ἔχει κανέναν)

 Τι ἐστίν ἐλπίς; Ἐγρηγορότος, ἐνύπνιον. (Τί εἶναι ἐλπίδα; Τό ὄνειρο ἑνός ξύπνιου)

Τό ἄρχειν, ἤδιστον. (Ἡ ἐξουσία εἶναι ὑπερτάτη εὐχαρίστησις)

Ἡ φύσις μηδέν μήτε ἀτελές ποιεῖ μήτε μάτην. (Ἡ φύσις δέν φτιάχνει τίποτα ἀτελές οὔτε ἀνώφελο)

Τά ἀγαθά κόποις κτῶνται. (Τά ἀγαθά μέ κόπους ἀποκτοῦνται)

Ἕξις δευτέρα φύσις. (Ἡ συνήθεια εἶναι δευτέρα φύσις)

Τάς οὐσίας αἱ μικραί δαπάναι δαπανῶσι. (Τίς περιουσίες οἱ μικρές δαπάνες τίς ἐξαφανίζουν)

Νέος δ’ ἔμπειρος οὐκ ἐστίν, πλῆθος γάρ χρόνου ποιεῖ τήν ἐμπειρίαν. (Κανένας νέος δέν εἶναι ἔμπειρος, διότι τά πολλά χρόνια κάνουν τήν ἐμπειρία)

Ἀπεκρίθη ἐκ παλαιοτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τό ἑλληνικόν ἐόν καί δεξιώτερον και εὐηθείης ἠλιθίου ἀπηλλαγμένον μᾶλλον. (Ξεχώρισεν ἀπό παλιά τό Ἑλληνικό ἔθνος ἀπό τούς βαρβάρους, ἐπειδή ἦταν πιό ἰκανό καί περισσότερο ἀπηλλαγμένο ἀπό τήν ἠλιθιότητα)

Οἱ βάρβαροι δουλικώτεροι τά ἤθη φύσει τῶν Ἑλλήνων. (Οἱ βάρβαροι εἶναι ἐκ φύσεως πιό δουλοπρεπεῖς ἀπό τούς Ἕλληνες)

Μινώταυρος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply