Τόσο πολύ τόν ἀγαποῦσαν;
Τόσο πού τούς ἐκπροσωποῦσε πιά;
Τόσο συνάδελφοί του αἰσθάνονται; Ἤ μήπως κάτι ἄλλο παίζει; Ἀκόμη χειρότερο;
Μήπως τελικῶς ὅλο αὐτό τό χρηματοδοτούμενον ἀπό ἀγνώστου ταὐτότητος πορτοφόλια τερατούργημα ἐμπεριέχει κυρίως …Ἀλβανούς;
Ἄ μπᾶ… Κι ἐὰν ὅμως… Ἔ τότε….

Τα κοσμητικά επίθετα, όπως «η δολοφονική μηχανή» στην εφημερίδα ESPRESSO, «οι φονιάδες δραπέτες» στην TV Alpha κ.α. Οι εφημερίδες έχουν αφιερώσει ολόκληρες σελίδες κάθε μέρα του Μάριον Κόλα, τα παπαγαλάκια των καναλιών μιλάνε χωρίς να κάνουν καθόλου «οικονομία» στον τηλεοπτικό τους χρόνο, «εμπορεύοντας το χάος», ένα χάος το οποίο είναι δημιούργημα του κράτους. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί κανείς, μα κανείς απ’ αυτούς που μιλάνε δεν ξέρουν απολύτως τίποτα για το πρόσωπο του Μάριον Κόλα, ούτε για το παρελθόν του και ούτε μπήκαν στον κόπο να ψάξουν κάτι, έστω από την πιο πρόσφατη «ιστορία» του. Δεν φτάνει που έχουν αρχίσει να λένε για να λένε κάτι –ή να γράφουν κάτι- αλλά λένε και γράφουν και ανακρίβειες. Ή δεν είναι ανακρίβειες, αλλά στοχεύουν άμεσα να δικαιολογήσουν εκ των προτέρων, την εκτέλεση και όχι σύλληψη του Μάριον Κόλα με την παρέα του. Εδώ, έχω την ανάγκη να διευκρινίσω κάτι, είμαι συγκρατούμενος του Μάριον Κόλα και των  άλλων, όχι όμως φίλος τους, μάλλον εχθρός με μερικούς απ’ αυτούς. Αλλά αποφάσισα να «παίξω» το δικηγόρο του διαβόλου, διότι η αδικία είναι αδικία απ’ όπου κι αν προέρχεται και όπου κι αν πηγαίνει. Ναι, τον γνώρισα τον Μάριαν Κόλα πριν μερικά χρόνια σε διάφορα «σωφρονιστικά κολαστήρια» του κράτους, τελευταία φορά τον είδα στην 4η πτέρυγα του Κορυδαλλού μετά από τη σύλληψή του στην συμπλοκή όπου ήταν παρών και ο φίλος του Π.Μπεμα (Σάντρι).

Από αυτό το σημείο θέλω να αρχίσω για δύο λόγους, πρώτον: την παλαιότερη ιστορία δεν την ξέρω τόσο καλά και δεν θέλω να υποπέσω σε λάθη, που ήδη κατηγορώ απερίφραστα, και δεύτερο: από εδώ ξεκινάει η ουσία, και όχι να μακρηγορώ αερολογώντας και ασκόπως. Ο Μάριον Κόλα ήταν ένας από τους κατηγορούμενους – ή όμηρους- του κράτους που νόμιζες ότι κατηγορείται για δίπλωμα, ήσυχος και κύριος, η συμπεριφορά του απέναντι στους κρατούμενους ήταν γεμάτη σεβασμό. Είχε όμως μια «αδυναμία», όπως όλοι όσοι έχουν βρεθεί στα τσιμεντένια δόντια του Κράτους, ήθελε πάση φύση την ελευθερία του. Θα ρίσκαρε και τη ζωή του αργότερα, όχι όμως και τη ζωή των άλλων. Και αυτό το απέδειξε ο Κόλα! Μετά από την απόδρασή του από το Α.Τ. Θήβας, όταν ο πολύχρονος φίλος και συμπατριώτης του είχε πάρει άδεια (Σάντρι Πέμα) και ξεκίνησαν ένα μπαράζ ληστειών στην Αθήνα, ήταν ολοφάνερο ότι το έκαναν μ’ ένα άκρως εκδικητικό τρόπο, που σημαίνει πως δεν τους αφορούσαν τόσο τα χρήματα όσο η εκδίκησή τους στο κράτος και ό,τι το αντιπροσωπεύει. Χωρίς όμως να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα!

Τότε, στον Κηφισό, -αν θυμούνται τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας και οι μισθοφόροι του κράτους- είχαν συναντηθεί με τον Κόλα και Πέμα. Παρόλο που μπορούσαν να τους κάνουν «ότι θέλουν» -διότι συνελήφθησαν αυτοί που πήγαν να συλλάβουν- δεν έπεσε όχι σφαίρα, ούτε σφαλιάρα στους μισθοφόρους του κράτους. Αυτό το θυμάστε κ. Δένδια;

Στη συνέχεια έρχεται μια δεύτερη συμπλοκή στο Παγκράτι όπου ο Πέμα εγκλωβίζεται σε έναν φούρνο, ενώ ο Μάριαν Κόλα είναι στο αμάξι. Εδώ είναι και η γκάφα των παπαγάλων της δημοσιογραφίας – τηλεοπτική και έντυπη- εκείνη τη στιγμή περνάει ο άτυχος ομογενής από Αλβανία (Νικόλα Τόντι) και εκτελείται εν’ ψυχρώ από τα πυρά μισθοφόρων, πεθαίνει στη θέση του Μάριον Κόλα. Ενώ ο Κόλα τραυματίζεται στο λαιμό και πέφτει αιμόφυρτος- στο λαιμό, όχι στα πόδια-, αυτό έχει σημασία για τη συνέχεια. Η σύλληψη αποδίδεται με πανηγυρισμούς στους μισθοφόρους της Δημόσιας Τάξης. Ενώ για το φονικό του ομογενή ούτε «συγνώμη, λάθος»: Κανείς δεν δικάστηκε, αν και αποδείχθηκε ότι πέθανε από κρατικά πυρά και όπλα. Σήμερα, στην εφημερίδα «Τα Νέα», στην εφημερίδα Espresso, στην TV Alpha κ.ά., ΜΜΕ αποκαλούν δολοφόνο του άτυχου ομογενή τον Μάριον Κόλα. Μετά από αυτή την αναληθή πληροφόρηση των «δημοσιογράφων» έχουμε και αμφιβολίες για το από ποίου όπλο εξωστρακίστηκε η σφαίρα στην Κόρινθο όπου σκοτώθηκε η 25χρονη κοπέλα, ίσως να είναι και του Κόλα, αλλά ίσως να είναι άλλη μια ψευδής πληροφορία για την πρόφαση: «Γι’ αυτό σκοτώθηκε ο Κόλα, ήταν επικίνδυνος» κλπ.

Τι; Πώς; Κινδύνευσαν ζωές και στην απόδραση από το Κ.Κ.Τρικάλων; Αν ήθελαν να σκοτώσουν, δεν θα είχε μείνει ζωντανή καμμία κότα λυράτη που κάνουν το μάγκα όταν φοράμε χειροπέδες!

Και στην τελευταία συμπλοκή όπου έχασε τη ζωή του ένας μισθοφόρος του ΟΠΚΕ, ο Κόλα, ή όποιος Κόλα από την παρέα- δεν άνοιξε πυρ με πρόφαση να σκοτώσει. Είχαν πυροβολήσει στα πόδια χαμηλά, αυτό και μόνο μας δείχνει ότι δεν είχαν πρόθεση ούτε σκοπό να σκοτώσουν. Δεν σκοτώνεις κάποιον στο όχημα πυροβολώντας χαμηλά! Ήταν μια μοιραία στιγμή και χτυπήθηκε η αρτηρία, και στο κάτω-κάτω ήξερε που πήγαινε και τι θα έκανε. Όπως και ο Κόλα ήξερε ότι δεν ερχόταν να τον συλλάβουν, αλλά να τους σκοτώσουν!

Και να η ευκαιρία για να στηθεί ένας χορός εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ! Μαζεύτηκαν μισθωμένα σκυλιά από όλη την Ελλάδα για τη «σύλληψη» του Κόλα και της παρέας του, εκτός έδρες, βενζίνες, υπερωρίες, φαγητά κλπ., και αυτό που κάνουν είναι έναν περίπατο στην ορεινή Ελλάδα και τα πίνουν στις ταβέρνες και τα καφενεία του χωριού. Οι δημιουργοί του χάους λοιπόν, είναι οι ίδιοι μισθοφόροι του κ. Δένδια, εξάλλου το απέδειξαν μετά την απόδραση από τα Τρίκαλα με την είσοδό τους στις φυλακές και έδερναν τα ΕΚΑΜ τους άμοιρους του κράτους χωρίς λόγο. Ή μάλλον, είχαν λόγο, τους έδερναν γιατί «δεν απόδρασαν» κι αυτοί. Πόσοι καινούργιοι «Κόλα» γεννήθηκαν σε αυτές τις εφόδους;  Και οι έφοδοι αυτοί ήταν παράνομοι, ένα κάρο άρθρα του συντάγματος παραβιάστηκαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των κρατουμένων. Ευχαριστούμε και το Νομικό Παρατηρητήριο για την βοήθειά τους, μια ομάδα νέων δικηγόρων. Άρα, καταλήγουμε ότι οι δημιουργοί του χάους είναι οι ίδιοι οι προστάτες του Πολίτη, για να έχουν τι να «θερίσουν» και να «εμπορευτεί» από τα ΜΜΕ του κράτους, για ύστερα αυτά τα γουρούνια να θρέφονται από το χάος που δημιούργησαν και εμπόρευσαν. Σαν τα γουρούνια που θρέφονται με τα κόπρανά τους!

Ν. ΒΟΚΑΝΟΒΣΚΙ – ΜΑΡΟΥΣΚΟ

Ψ.Κ.Κ.

Τ.Κ. 18110

πηγή

Μπᾶ…
Τελικῶς ἐγὼ ἔχω τὸ πρόβλημα.
Τί νά κάνουμε; Δὲν μοῦ ἀρέσουν τὰ ὅπλα. Τέλος!
Οὔτε οἱ ληστὲς μοῦ ἀρέσουν. Μεγάλοι καὶ μικροί. Ἐγχώριοι κι ἀλλοδαποί… Ἐλεύθεροι καὶ φυλακισμένοι…
Οὔτε γιὰ νὰ κρύψω μίαν ἀνομία θὰ χρησιμοποιήσω μίαν ἄλλην, έπίσης ἀνομία.

Καί ξέρετε κάτι;
Ἀδιαφορῶ γιὰ τὸ ἐὰν ἦταν ἤ ὄχι καλὸς συγκρατούμενος.
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ ὅ,τι ἦταν κρατούμενος. Καὶ δὲν ἦταν κρατούμενος γιὰ χρέη σὲ τράπεζες. Εἶχε ἄλλους, σοβαροτέρους λόγους γιὰ νὰ παραμένῃ στὴν φυλακή.
Δὲν ἐμπιστεύομαι φυσικὰ κάποιον ἀπὸ αὐτούς… Οὔτε τοὺς κρατικοὺς φορεῖς, οὔτε τοὺς ἐπὶ κεφαλῆς τῶν σωμάτων ἀσφαλείας ἀλλὰ οὔτε τοὺς δραπέτες.
Ἀλλὰ δὲν θεωρῶ τυχαῖον γεγονὸς τὴν ἐμπλοκὴ τοῦ ἐν λόγῳ Ἀλβανοῦ σὲ τόσες ἱστορίες μὲ ὅπλα… Ἔλεος πιά… Ἀρκετὰ μὲ τὴν «ἀνθρωπιὰ» καὶ τὶς παρανοϊκότητες.

Φιλονόη

φωτογραφία