Ὁ Σεισμός.

 Πάει καιρός ποὺ παρατήσαμε νωπὴ τὴν λάσπη ἐσύ, τὸ μυστρὶ ἐγώ, τὶς σκαλωσιὲς οἱ ἄλλοι μας φίλοι.

Ἐβγήκαμε ζωντανοὶ ἀπὸ τὸν σεισμὸ καὶ κυττάξαμε μὲ δέος, πίσω τὰ κομμένα γεφύρια καὶ τὰ ἐρείπια. Τὰ σπίτια ἔπεσαν, λὲς καὶ ἦσαν ξερολιθιές. Κατέῤῤευσαν τὰ τείχη σὰν χάρτινα. Ἐμείναμε σὲ σκηνὲς μέσα στὴν βροχὴ καὶ στὸ κρύο.
«Καλλίτερα ἔτσι», μοῦ εἶπες.
«Θὰ κτίσουμε τὴν πόλι μας μὲ μοντέρνα σχέδια».

«Τόσος καιρὸς πῆγε χαμένος», σοῦ ἀπήντησα.
«Δὲν μετρᾶ ἔτσι ἡ Ἱστορία», ὁμίλησες πάλι.
«Τώρα ἀνδρώνονται καλλίτεροι μηχανικοί, καλλίτεροι κτίστες. Ἐὰν θὲς νὰ σὲ λογαριάσῃ τὸ μέλλον, πᾶρε τὰ καινούργια σχέδια. Πᾶρε πάλι τοῦβλα κι ἄρχισε!».

Φυλλίτσα Ἀθηναΐς Ἀναπνιώτου

φωτογραφία

πρώτη δημοσίευσις 20 Ἰουνίου 2012

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply