Ὅταν ἡ Γεωργία ξανὰ συνήντησε τὴν Σοφία.

Δύο χρόνια πρίν, τέτοιαν ἐποχή, ἡ Γεωργία καὶ ἡ Σοφία ἐγνωρίσθησαν. Μᾶλλον δὲν ἦταν καὶ πολὺ καλὴ ἡ ἰδέα αὐτῆς τῆς γνωριμίας. Σὲ πολὺ λίγη  ὥρα, λίγο τὸ «πολύξερο» τῆς Σοφίας, λίγο τὸ «ἐγὼ τὰ ξέρω καλλίτερα» τῆς Γεωργίας, τὸ πῶς καταφέραμε νὰ μὴν πιασθοῦν μαλλὶ μὲ μαλλί, ἀκόμη δὲν τὸ ἔχω καταλάβει.

Δύο χρόνια ἐκύλησαν.
Δὲν ξανὰ εὑρέθησαν κάπου καὶ δὲν τὸ ἐπεδίωξαν.
Ἐχθὲς ὅμως τὸ …μοιραῖον τὶς ἐπέτυχε!!!

Ἡ Γεωργία φύσει καὶ θέσει ἀριστερῶν ἀπόψεων. Λίγο μὲ τὸν Τσίπρα, λίγο μὲ τὸ ΚΚΕ, λίγο μὲ τοὺς οἰκολόγους.
Τόσα χρόνια ποὺ τὴν γνωρίζω ἔχουμε σὲ πολλὰ συμφωνήσει ἀλλὰ σὲ πολὺ περισσότερα διαφωνήσει.

Ἡ Σοφία πάλι φύσει καὶ θέσει δεξιά. Ἀλλὰ ἀπὸ ἐκεῖνες τὶς δεξιὲς δεξιές, ὄχι τὶς γιαλαντζί. Ἔως καὶ τὴν ἀνακατάληψι τῆς Πόλεως ὀνειρεύετο κάποτε.
Ποῦ νά εὕρουμε λοιπόν τόπο νά συμφωνήσουμε;
Μόλις κάτι ἔλεγα γιὰ τὴν Ἑλλάδα, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὰ μοῦτρα. «Μιλᾶς κι ἐσύ; Ἐσύ; Πού τά ἔχεις κάνει πλακάκια μέ τούς προδότες;  Ἐσύ; Ἡ Ἑλλὰς ἀγάπη μου εἶναι Πατρίς, θρησκεία, οἰκογένεια. Ἐσύ τί κυττᾶς;  Μόνον Πατρίδα;»….

Κι ἄλλα τέτοια ἔλεγε ἡ Σοφία κάποτε. Στὴν ἀρχὴ ἐθύμωνα. Μετὰ διεσκέδαζα.
Τί σημασία εἶχαν τά πιστεύω της; Σημασία εἶχαν μόνον τὰ ὅσα ἐγὼ ἔπραττα, ὀνειρευόμουν, ἐπίστευα… Γιά ποιόν λόγο πρέπει νά πείσω τήν κάθε Σοφία περί τῆς ὀρθότητος τῶν ἀντιλήψεῶν μου; Κι ἐάν, λέγω ἐάν, ὁ Σοφία ἔχῃ ὀρθότερες ἀπό τίς δικές μου ἀντιλήψεις; Θά πιασθοῦμε κι ἐμεῖς μαλλί μέ μαλλί πρό κειμένου νά …πείσουμε ἡ μία τήν ἄλλην γιά τήν …ὀρθότητα τῆς …ὀρθότητος;

Ἐχθὲς λοιπὸν συζητοῦσα μὲ τὴν Γεωργία ὅταν κατέφθασε ἡ Σοφία. Χαιρετηθήκαμε ἀπὸ μακρυά.  (Δὲν ἔχουμε δὰ καὶ χωράφια νὰ χωρίσουμε…) Ἐπλησίασε κάπως ἀλλὰ βλέποντάς με νὰ συνομιλῶ μὲ τὴν Γεωργία ἐκράτησε ἀποστάσεις. Ἐστάθη λίγο παρὰ πέρα καὶ κάτι κυττοῦσε… Αὐτὶ ἔστησε… φαινόταν.
Σὲ κάποιαν στιγμή, κι ἐν ᾦ ἡ Γεωργία ἠγόρευε γιὰ κάτι οἰκονομικοπολιτικό, τὴν σταματῶ καὶ τὴν ἐρωτῶ περὶ τῶν ῥεπουσοδραγωνοφραγκουλοπαπαροπαπαρηδοκαπήλων. Ἔξαλλος ἡ Γεωργία!!! Ἔξαλλος!!!
Ποιά; Ἡ Γεωργία; Πού τό μόνο της πρόβλημα ἦταν ἡ ἀπεργία καί τό πανῶ τό κόκκινο; Χαμογελοῦσα…
Τὴν ἄκουγα νὰ ἀγορεύῃ κυριολεκτικῶς ἐκτὸς ἑαυτοῦ καὶ τὴν ἐθαύμαζα!!! Ἡ Γεωργία νὰ ὑπερασπίζεται ἐθνικά, ἱστορικά, πατριωτικὰ θέματα… Καλά, ἀπὸ τὰ ἄγραφα…

Λίγα λεπτὰ ἐκύλησαν μὲ τὴν Γεωργία νὰ ἀγορεύῃ καὶ τὴν Σοφία νὰ …μειώνῃ τὴν μεταξύ μας ἀπόστασι… Ἡ Σοφία ἐβεβαιώθη γιὰ αὐτὰ ποὺ ἐλέγοντο…
Ἐπλησίασε, ἄρχισε κι αὐτὴ  νὰ φωνάζῃ, ἐπαναλαμβάνοντας αὐτὰ ποὺ ἔλεγε ἡ Γεωργία…
Ἀπόλαυσις τὸ θέαμα… Ἐγὼ ἤθελα νὰ «πειράξω» τὴν Γεωργία γιὰ νὰ ἀντιληφθῶ τὸ ποῦ στέκεται πλέον, κι αὐτὴ πῆρε τέτοιαν φόρα, ποὺ ἐὰν δὲν τὴν σταματούσαμε θὰ ἔφθανε, κυνηγῶντας τὸν κάθε ἐχθρό, στὴν …Κόκκινη Μηλιά.

Τί νά σχολιάσω λοιπόν;
Γεωργία καὶ Σοφία, γιὰ τοὺς δικούς της λόγους ἡ κάθε μία, εἶχαν ἐπὶ τέλους ἀρχίσει νὰ βλέπουν τὸν κοινὸ δρόμο.
Ὑπάρχει κάτι πού θά μποροῦσα νά προσθέσω;

Τὶς ἄφησα ἐκεῖ νὰ συνομιλοῦν ἔντονα, ἀλλὰ διόλου ἐχθρικά.
Ποῦ ἐκείνη ἡ πρώτη συνάντησις; Ποῦ ἐκεῖνο τό μένος; Ποῦ τό μῖσος;

Καί μετά; Τί μοῦ λέτε; Πῶς δέν πᾶμε καλά;
Μά πόσο καλλίτερα θά μπορούσαμε νά πᾶμε;
Στὸν δρόμο μας μπαίνουμε… Καὶ θὰ συγκλίνουμε, θέλουμε δὲν θέλουμε…
Εἶναι βλέπετε τώρα πιὰ ἡ ἀνάγκη ποὺ μιλᾶ…

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ὄχι, δὲν εἶναι ὅλοι σὰν τὴν Σοφία καὶ τὴν Γεωργία. Πῶς θά μποροῦσαν; Εἶναι ὅμως αὐτοὶ ποὺ πρέπει.

φωτογραφία

Πρώτη δημοσίευσις 22 Ἰουνίου 2013

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

6 thoughts on “Ὅταν ἡ Γεωργία ξανὰ συνήντησε τὴν Σοφία.

  1. Αναρωτιεμαι τι σχολια ειναι αυτα τα δυο πριν το δικο μου; […]συνεχεια […] Και υπαρχουν αρκετα σχολια τετοια στις περισσοτερες αναρτησεις σου Φινολοη.

  2. Ἡ πολιτικὴ φρονῶ πὼς εἶναι ἓν ἐκ τῶν ποιμνιοστασίων, ἣτις κρατεῖ τοὺς Ἓλληνας εἰς διχόνοιαν.Μακριὰ ἀπό “μαντριὰ”. “Ὃποιος συλλογᾶται ἐλεύθερα, συλλογᾶται καλά”. Ρῆγας Βελεστινλής.

Leave a Reply to Φιλονόη ἐκ τοῦ ΠόντουCancel reply