Ὁ «Γ@μ@ τὴν Παναγία σας» μᾶς ἀπαντᾶ!!!

Αὐτὸν τὸν καιρό, λόγῳ τῆς μεταφορᾶς τοῦ ἱστολογίου, ἀσχολοῦμαι πολλὲς ὧρες μὲ τὴν ἐπαναφορὰ τῶν φωτογραφιῶν ποὺ ἐχάθησαν. Συνεπῶς χρόνος πολὺς δὲν μένει γιὰ νὰ καταπιασθῶ μὲ σχόλια ἤ μὲ πολλὲς συζητήσεις διαδικτυακές. Αὐτὸ τὸ σχόλιο ὅμως, ποὺ ἀφορᾶ στὴν χθεσινή μας ἀνάρτησι, μὲ τίτλο

Οἱ Ἕλληνες πάντα ἐσέβοντο τοὺς θεοὺς τῶν ἄλλων.

ἀξίζει τὸν κόπο καὶ νὰ τὸ διαβάσουμε καὶ νὰ τὸ σχολιάσουμε. Βλέπετε  γιὰ πρώτη φορά, ἐπισήμως, ἔχουμε τοποθέτησι ἀπὸ τὸν …ἄς ποῦμε, ἀναρχικὸ χῶρο. Ἔως τώρα ἁπλῶς μᾶς ὑβρίζουν ἐκ τοῦ μακρόθεν.
Ξεκινῶ λοιπὸν μὲ τὸν σχολιασμὸ καὶ ἀπαντῶ παρακάτω.

Nikos Mpitsimeas
πριν από 19 ώρες
Μετά από διάφορα “δημοσιεύματα”, που κυκλοφορούν εδώ και δυο μέρες στο διαδίκτυο και προέρχονται στο σύνολο τους από ιστοσελίδες που πρόσκεινται στον ακροδεξιό χώρο -και με την πρώτη δημοσίευση να προέρχεται από το stoxos.gr- θεωρώ απαραίτητο να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα:

Ουδέποτε υπήρξα μέλος ή στέλεχος του Σύριζα. Η ιδιότητα μου στο Ρ/Σ Κόκκινο 105.5 είναι αυτή του εργαζόμενου ως τεχνικού προγράμματος (program operator) -και μόνον αυτή- και ουδέποτε υπήρξα “παραγωγός εκπομπών”.

Τα δημοσιεύματα που μου αποδίδουν τις ιδιότητες του “μέλους/στελέχους” στο ΣΥΡΙΖΑ και του “παραγωγού” στον Ρ/Σ 105.5 Στο Κόκκινο είναι είτε ψευδή και κατασκευασμένα, είτε αποτέλεσμα της ποιότητας της “δημοσιογραφίας” που ασκείται από τους ιστοτόπους που είναι φιλικά προσκύμενοι ή και ανήκουν στον πολιτικό χώρο της ακροδεξιάς. Την ουσιώδη και σε κάποια ζητήματα αγεφύρωτη διαφορά μου με τις πολιτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ την βεβαιώνουν όσοι με ξέρουν και παρακολουθούν το λόγο και τη σκέψη μου στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως αυτό από το οποίο αλιεύτικε το επίμαχο απόσπασμα που προκάλεσε τις “αντιδράσεις” των ακροδεξιών κύκλων. Μια ματιά θα αρκούσε για να το διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε.

Η πολιτική μου ένταξη είναι στον ελευθεριακό χώρο, είμαι μέλος της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε.

Ως προς το σκέλος που αφορά τα λεγόμενα μου για την “επίσημη” θρησκεία του Ελληνικού Κράτους δηλώνω πως, ως ελευθεριακός και σκεπτόμενος άνθρωπος, θεωρώ κάθε θρησκεία παράγοντα καταπίεσης του ανθρώπου όπως και κάθε εθνική οντότητα ως παράγοντα αλληλοσπαραγμών μεταξύ των λαών. Λόγω της ιδεολογίας μου και της πολιτικής μου θεώρησης μου είναι αδιανόητο να δεχτώ ότι θα μπορούσα να αυτολογοκριθώ και να μην εκφράσω το Λόγο μου -πολιτικό ή χλευαστικό- απέναντι σε κάθε καταπιεστική δομή εξουσίας, όπως η Θρησκεία, το Κράτος, το Έθνος. Θεωρώ ότι στην Ελλάδα, το ποινικώς κολάσιμο “αδίκημα” της προσβολής “στα Θεία”, διατηρείται ακόμα από άλλες εποχές και όσοι το επικαλούνται θέλουν να μετατρέψουν -συνειδητά ή μη- την Ελλάδα σε μια Θεοκρατία Ανατολικού τύπου. Δεν έγραψα τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που χιλιάδες πιστοί Χριστιανοί ή όχι, εκστομίζουν στη καθημερινότητα τους είτε γιατί θέλουν να εκτονωθούν είτε γιατί αισθάνονται οργή παρακολουθώντας άναυδοι, το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου της χώρας από αυτούς τους μεγαλοσχήμονες οι οποίοι έχουν ορκισθεί, σε ακριβώς εκείνα τα ιδεώδη και τις εικόνες, τα οποία εγω ο “υβριστής” θεωρούν κάποιοι ότι πρόσβαλα.

Η αυτολογοκρισία απέναντι σε μια “πλειοψηφία”, είναι ένα από τα πρώτα βήματα για το φασισμό.

Νίκος Μπιτσιμέας
Εργαζόμενος στο Ρ/Σ 105.5 Στο Κοκκινό.

Τὸν σχολιασμὸ ἔκανε κάποιος μὲ τὸ ὄνομα «Συριζαῖος», ἀγνώστων λοιπῶν στοιχείων.
Ἔως ἐδῶ πολὺ καλά. Πάρα πολὺ καλά…
Ἄς ξεκινήσουμε ὅμως κι ἐμεῖς…

Μοῦ ἄρεσε, καὶ στέκομαι, τὸ τελευταῖο τμῆμα τοῦ σχολίου σου: «Ἡ αὐτολογοκρισία ἀπέναντι σὲ μίαν «πλειοψηφία» εἶναι ἀπὸ τὰ πρῶτα βήματα γιὰ τὸν φασισμό.»
Σαφῶς κι ἐσὐ, ποὺ τὸ ἔγραψες, τὸ ἀντιλαμβάνεσαι καλλίτερα, σὰν ἔννοια, αὐτὸ ποὺ διαβάζω, ἀλλὰ θὰ προσπαθήσω κι ἐγώ, μὲ τὴν σειρά μου, νὰ τὸ κατανοήσω, στὸν βαθμὸ ποὺ μοῦ ἐπιτρέπει ἡ ἀντίληψίς μου, ἀλλὰ κι ἐσύ.
Ἡ αὐτολογοκρισία «ἀγαπητέ» μου δηλώνει κι αὐτοσεβασμό. Δηλώνει ἐπίσης καὶ σεβασμό… Ξέρεις, κάποτε, σὲ αὐτὸν τὸν τόπο, πολλὲς σοφίες εἰπώθησαν μέσα ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ λαοῦ. Γιὰ παράδειγμα γνωρίζεις ἴσως τὴν φράσι: «βοῦτα τὴν γλῶσσα σου στὸ μυαλό σου πρὶν νὰ μιλήσῃς».

Αὐτὴ ἡ φράσις καταδεικνύει πὼς ἄλλο οἱ προσωπικές μας πεποιθήσεις κι ἄλλο οἱ ὑβριστικὲς τοποθετήσεις γιὰ τοὺς ἄλλους. Ἤ ἀκόμη καὶ ἡ προσβολὴ τῶν θείων, στὰ ὁποῖα πιστεύουν. Ὁ ἄτιμος ἐκεῖνος βωμὸς ποὺ ἀφιέρωσαν οἱ παπποῦδες μας (οἱ δικοί μας παπποῦδες, νὰ τὸ ξεκαθαρίζουμε, ὄχι οἱ δικοί σου)  στὸν Ἄγνωστο Θεὸ ἦταν  μία ἀπόδειξις αὐτοῦ ποὺ ἰσχυρίζομαι. Ἀπόλυτος σεβασμός, ὄχι συμφωνία, σεβασμός, στὰ πιστεύω τοῦ ἄλλου. Ὅσο λογικὰ ἤ παράλογα κι ἐὰν ἦσαν.

Ξέρεις, κι ἐγώ, ὅπως καὶ πάρα πολλοὶ ἄλλοι συμπολῖτες μου, πιστεύω ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ ἰσχυρίζεσαι: οἱ θρησκεῖες εἶναι μέσον καταπιέσεως κι ἐλέγχου τῶν λαῶν. Ὅμως δὲν θὰ τὰ βάλω μὲ τὸν ἔνθεο. Ἔχω πολλοὺς ἄλλους γιὰ νὰ στραφῶ ἐναντίον τους. Δὲν μπορῶ, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἀρχίσω νὰ εὐτελίζω τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια ποὺ ἡ μάννα μου ἤ ὁ παπποῦς μου ἤ ὁ γείτονάς μου θεωρεῖ ὥς σεπτά. Εἶναι προσβολὴ στὸ ἄτομό του καὶ στὴν ἀντίληψί του. Μὰ ἰδίως στὸν ἴδιο μου τὸν ἑαυτό. Διότι ἐάν, λέγω ἐάν, ἐγὼ ἀντιλαμβάνομαι πέντε γραμμάρια πληροφοριῶν παραπάνω ἀπὸ αὐτόν, τότε εἶναι μεγάλη ἀλαζονεία τὸ νὰ τοῦ συμπεριφέρομαι μὲ ὑπεροψία. Ἐγὼ εἶμαι τελειωμένος κι αὐτὸς δικαιώνεται, βάσει τῶν Φυσικῶν Νόμων. Διότι ἡ ἀλαζονεία καὶ ἡ ὑπεροψία  εἶναι Ὕβρις… Ἀλλά τί σοῦ γράφω τώρα; Ψιλὰ γράμματα…
Ἀλήθεια, ἐάν εὑρισκόσουν στήν Μέκκα, τήν στιγμή πού σύσσωμος ὁ μουσουλμανικός κόσμος θά προσεύχετο στόν θεό του, πάλι θά ἔγραφες τά ὅμοια γιά τόν Ἀλάχ; Ἤ μήπως ἐκεῖ θά σέ κρατοῦσε ὁ φόβος τῆς τιμωρίας; Ξέρεις ἐσύ… Κάτι σὰν κι αὐτό…

φωτογραφία

Ἀν τὶ λοιπὸν νὰ τὰ βάζω μὲ τὸν κάθε πιστό, ποὺ πολὺ πιθανὸν νὰ ἔχῃ πλανευθεῖ, θὰ τὰ βάλω μὲ τοὺς «πατέρες» καὶ τὶς «μητέρες» αὐτοῦ τοῦ τερατουργήματος. Τοῦ κάθε ἀναλόγου τερατουργήματος ποὺ κρατᾶ τὴν ἀνθρωπότητα στὰ σκοτάδια. Ἐκεῖ ἀκριβῶς εἶναι ἡ διαφορά, τὴν ὁποίαν καὶ δὲν βλέπω νὰ ἀντιλαμβάνεσαι. Δὲν ἀναζητᾶς τὸ αἴτιο, γιὰ νὰ τὸ πολεμήσῃς καὶ νὰ τὸ ἀνατρέψῃς. Ἐπικεντρώνεσαι στὸ σύμπτωμα… Καὶ τὸ σύμπτωμα, ὅταν τὸ κτυπᾶς, εἶναι σὰν νὰ κτυπᾶς τὸ σαμάρι, τὴν στιγμὴ ποὺ σοῦ φταίει ὁ γάϊδαρος. Ἔως ἐκεῖ μπορεῖς φουκαρᾶ μου νά τό ἀντιληφθῇς  ἤ ἀδυνατεῖς;

Ἡ «οὐσία» λοιπόν, στὴν ὁποίαν ἀναφέρομαι σὲ ὅλο τὸ κείμενον, εἶναι ὄχι στὸ ὅ,τι εἶσαι, ἤ ὄχι ἄθεος, ἀλλὰ στὸ ὅ,τι δὲν σέβεσαι τὸ δικαίωμα τοῦ ἄλλου νὰ εἶναι ἔνθεος. Κι ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ λεπτομέρεια κάνει νὰ διαφέρουν κατὰ πολὺ οἱ ὑπάνθρωποι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.
Δὲν θεωρῶ λοιπὸν ποινικῶς κολάσιμο τὸ «ἀδίκημα» τῆς προσβολῆς τῶν θείων ἀλλὰ ἀνθρωπιστικῶς κολάσιμο. Μὲ τὴν ἰδίαν λογικὴ θὰ ἀνέμενα νὰ γράψῃς, καθ΄  ὅ,τι ἔχουμε κι ἕνα ῥαμαζάνι στὴν χώρα μας, «γ@μ@ τὸν Ἀλάχ σας». Δὲν διαβλέπω ὅμως τὴν αὐτὴν διάθεσι. Ἴσως διότι λόγῳ τῶν πολιτικῶν (;;;) σου θέσεων θὰ ὑπερασπιζόσουν ἔως τῆς τελευταίας σου πνοῆς τὸ δικαίωμα τοῦ μουσουλμάνου νὰ θρησκεύεται. (Κάνω λάθος ἤ ἔχουμε νά κάνουμε μέ δύο μέτρα καί δύο σταθμά;)

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην… Πράγματι… Ἀπὸ τὸ πρωΐ ἔως τὸ βράδυ ἀκοῦς ὁπουδήποτε γύρω σου νὰ ἐπαναλαμβάνεται ἡ ἐν λόγῳ φράσις, ἀπὸ κάθε ἔνθεο ἤ ἄθεο κάτοικο αὐτῆς τῆς χώρας… Ἴσως νὰ δρᾷ ἐπάνω τους ἀκόμη τὸ ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντηρήσεως… Ἴσως ἁπλῶς ὑποσυνειδήτως νὰ ὑβρίζουν τὸ πραγματικὸ αἴτιο τῶν συμφορῶν τους… Ἴσως σκέτο νὰ ἐκτονώνονται…. Εἶναι ὅμως διαφορετικό… Ὅταν θὰ πῇ ὁ χριστιανὸς «γ@μ@ τὴν Παναγία» σου-μου-του εἶναι σὰν νὰ λέῃ «γ@μ@ τὸ φελέκι» σου-μου-του ἤ τέλος πάντων σὰν νὰ ἐκφράζῃ τὴν πρόθεσί του νὰ ἐκτονώσῃ λεκτικῶς, ἐπάνω στὸν ἄλλον, ἤ ἀκόμη καὶ στὸν ἑαυτόν του, τὴν ὀργή του. Λεκτικῶς. Ὅταν ὅμως τὴν ἴδια φράσι τὴν ἐκστομίζῃ κάποιος ἄθεος ἤ δωδεκαθεϊστὴς ἤ ἰσλαμιστὴς εἶναι ὕβρις γιὰ τὸν χριστιανό. Πόσο πιό ἁπλᾶ πρέπει νά σοῦ τό ἐξηγήσουμε γιά νά τό ἀντιληφθῇς;
Εἶναι διαφορετικὸ νὰ ὑβρίσω ἐγὼ τὸ παιδί μου, ποὺ ἔκανε κάτι ἄσκημο, καὶ διαφορετικὸ νὰ τὸ ὑβρίσῃς ἐσύ, ὁ γείτονας, ὁ ἄσχετος, ὁ μὴ δεμένος συναισθηματικὰ μὲ τὸ παιδί μου. Ἐγὼ θὰ τὸ ὑβρίσω καὶ θὰ τὸ μεταχειρισθῶ, στὴν συνέχεια, κατὰ πῶς μοῦ ὑπαγορεύουν οἱ πεποιθήσεις μου. Ἐσὺ θὰ τὸ ὑβρίσῃς ἐγείροντας μῖσος. Σκέτο. Οὔτε αὐτό τό ἀντιλαμβάνεσαι;
Μπορεῖς λοιπὸν νὰ ἐκφράζεσαι ἐλεύθερα ἀλλὰ συνάμα νὰ δέχεσαι καὶ τὴν κριτική.
Διότι δὲν ἐπέλεξες νὰ χρησιμοποιήσῃς τὴν ἀγαπημένη ἐνασχόλησι τῶν χριστιανῶν, πρὸς ἰδίαν των εὐαρέσκεια, μία ὁποιανδήποτε ἡμέρα τοῦ ἔτους, ἀλλὰ μία συγκεκριμένη ἡμέρα, ποὺ «ὅλως τυχαίως» συνέπεσε νὰ εἶναι μία ἀπὸ τὶς σημαντικότερες ἐορτές τους. Πῶς τό βλέπεις λοιπόν; Εἶναι δίκαιον, ἠθικόν καί πρέπον νά ὑβρίζῃς κάτι πού γιά αὐτούς εἶναι ἱερότατον;

Τὰ περὶ κράτους, κρατικῶν λειτουργῶν, χώρων καὶ χωρῶν τὰ προσπερνῶ, διότι κι ἐκεῖ θὰ εὕρουμε σημεῖον ἐπικοινωνίας. Ἄλλως τὲ εἶμαι ἀπὸ τοὺς πρώτους ποὺ φωνάζουν πὼς αὐτὸ τὸ μπουρδέλο, ποὺ λέγεται Ἑλλαδοκαφριστάν, πρέπει νὰ ἀφανισθῇ ἀπὸ προσώπου γῆς. Ὅμως ἔκανες ἀναφορὰ σὲ Ἔθνος. Τὸ τὶ ἀντιλαμβάνεσαι ἐσὺ γιὰ τὸ Ἔθνος καὶ τὸ τὶ ἀκριβῶς εἶναι τὸ Ἔθνος, θὰ σοῦ προέτεινα νὰ τὸ ἐπανεξετάσῃς. Ὄχι τώρα, ποὺ ὅλα ἔχουν καλῶς γύρω σου. (Διότι καλῶς ἔχουν!!!)
Ὄχι τώρα ποὺ ὅλοι πεινοῦν ἤ παλεύουν ἤ τέλος πάντων ἀγωνίζονται νὰ εὕρουν μίαν ταὐτότητα καθῶς ἐπίσης καὶ ἕναν δρόμο. Θὰ σοῦ προέτεινα νὰ τὸ κάνῃς λίγο ἀργότερα, σὲ μερικοὺς μῆνες… Ἤ σὲ λίγα χρόνια… Τότε ποὺ θὰ ῥέῃ τὸ αἷμα τῶν παιδιῶν σου στὸν δρόμο… Ἤ τῶν φίλων σου… Ἤ ἀκόμη καὶ τὸ δικό σου…

Εἰλικρινῶς, ἐὰν αὐτό, τὸ νὰ ἀντιλαμβάνεσαι τὸ τὶ σημαίνει Ἔθνος, δὲν τὸ ἔχῃς μέσα σου, δὲν γίνεται νὰ τὸ μάθῃς ἀπὸ τοὺς γύρω σου. Δὲν θὰ σοῦ τὸ ἐξηγήσουν οὔτε δάσκαλοι οὔτε γονεῖς οὔτε θρησκευτικοὶ ἡγέτες. Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ τὸ ἀντιληφθῇς καὶ νὰ ἀποφασίσῃς ἐὰν ἀνήκῃς, ἤ ὄχι, σὲ κάποιο Ἔθνος, εἶναι νὰ τὸ βιώσῃς. Ὄχι μέσα ἀπὸ τὶς σαχλαμποῦχλες ποὺ συζητᾶς μὲ τοὺς συναδέλφους, φίλους, κολλητούς σου. Ὄχι, ἐκεῖ ἀμπελοφιλοσοφεῖς ἄνευ οὐσίας καὶ μετὰ περισσίας μαλακίας. Θὰ ΑΝΑΓΚΑΣΘῌΣ ὅμως ἀπὸ τὶς καταστάσεις. Διότι τὸ Ἔθνος, σὰν ἔννοια, δηλώνει ταὐτότητα. Κι ὅποιος ταὐτότητα δὲν ἔχει δὲν ἔχει δρόμο, στόχο, σκοπό… Ἐὰν λοιπὸν ἐπιμείνῃς, ποὺ θὰ ἐπιμείνῃς, διότι ἔτσι σοῦ ἔμαθαν, δὲν θὰ ἀργήσῃς νὰ πάρῃς ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς καταστάσεις ἕνα ἰσχυρότατον μάθημα …Ἐθνογνωσίας!!! Ὄχι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔως τώρα ἔχεις ὑπ’  ὄψιν σου. Κάτι σκληρότερο, οὐσιαστικότερο, ἀποτελεσματικότερο…

Ξέρεις, κι ἐγὼ αἰσθάνομαι πολίτης τοῦ κόσμου. Μὲ μίαν διαφορά. Ἐγὼ δὲν ἔχω ἐχθρούς. Ἐσὺ ἔχεις. Ἐγὼ δὲν μισῶ, κι ἄς μὲ μισοῦν… Ἐσὺ μισεῖς… Ἐγὼ δὲν βλέπω γύρω μου φασῖστες, παρὰ μόνον ἠλιθίους, ποὺ συμπεριφέρονται ὥς φασίστες μὲ κάθε τρόπο. Εἶτε πασκίζοντας νὰ γίνουν φασίστες, εἶτε ἁπλῶς «πολεμῶντας» τοὺς φασίστες, ὥς «ἀντιφασίστες».  Δῆλα δὴ ὡς φασίστες…
Ἐγὼ δὲν ἀνήκω σὲ κάποιον χῶρο δεξιό, ἀριστερό, κεντρῶο… Ἐγὼ ἀνήκω σὲ ἕναν μόνον χῶρο: τὴν Ἑλλάδα. Ὄχι αὐτὴν ποὺ σοῦ ἐμαθαν στὰ «σχολεῖα» ποὺ ἐφοίτησες… Τὴν ἄλλην, ποὺ σοῦ ἀπέκρυψαν… Αὐτὴν ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως θὰ εὕρουμε λόγῳ Ἀνάγκης, ἐὰν θέλουμε νὰ ἐπιβιώσουμε ὥς εἶδος…  Καὶ ξέρεις… Ἡ Ἀνάγκη εἶναι ὁ καλλίτερος σύμβουλος σὲ καταστάσεις κρίσεως… Εἶμαι βεβαία πὼς τὸ γνωρίζεις… Ἀλλὰ κι ἐὰν δὲν τὸ γνωρίζῃς, δὲν πειράζει, θὰ τὸ μάθῃς συντόμως…

Θὰ ἤθελα ἐπίσης νὰ μάθω περισσότερα γιὰ αὐτὴν τὴν «Ἀναρχοσυνδικαλιστικὴ πρωτοβουλία Ῥοσινάντε»…  (Ἄκου Ῥοσινάντε… Τόση ξενομανία πιά; Οὔτε στά ἐθνικά μας ζητήματα δέν μπορεῖτε νά εὕρετε Ἑλληνικά πρότυπα;)
Τί σημαίνει ἀναρχικός βρέ «φίλε»; Μήπως αὐτός πού δέν δέχεται ἀρχή; Καὶ πάει καλῶς… Νὰ τὸν σεβασθοῦμε… Κι αὐτὸν καὶ τὶς πεποιθήσεις του… Μήπως ὅμως θά μποροῦσε κάποιος νά μᾶς ἀναλύσῃ, σέ πρακτικό ἐπίπεδον, τό πῶς ἀκριβῶς θά μποροῦσε νά διαβιώσῃ μία κοινωνία δίχως Ἀρχή κι ἀρχές; Γιατί δέν κυττᾶς γύρω σου; Γιατί γιά παράδειγμα δέν λαμβάνεις εἰκόνες, παραδείγματα, πρότυπα ἀπό τήν Φύσι; Γιατί δέν βλέπεις τό τί ἀκριβῶς συμβαίνει ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ στό ζωϊκό βασίλειον; Ἔχεις διαπιστώσει μήπως πώς ὑπάρχει ἀναρχία ἐκεῖ; Ἔχεις διαπιστώσει πώς δέν ὑπακούουν τά πάντα σέ Ἀρχή καί ἀρχές;  Γιατί μέ τό ζόρι καί τήν βία νά ἐπιβάλετε στήν ἀνθρωπότητα κάτι πού εἶναι ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ; Ἔ; Καί δέν εἶναι φασισμός αὐτό βρέ «κουμπάρε»;  Ἔ;

Παρατηρῶ λοιπόν, καταγράφω, διασκεδάζω… Εἶναι γελοῖο τὸ σκηνικὸ βλέπεις… Κι ἐγὼ παρατηρῶ… Δίχως νὰ μετέχω σὲ παρόμοιες στάσεις, καταστάσεις, συμπεριφορές… Ὅμως θεωρῶ πὼς κρίσις μοῦ ἔχει μείνῃ, ἀρκετὰ διαυγής, γιὰ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιληφθῶ τὸ ἐὰν κάποιος τὴν ἔχῃ ἤ ὄχι, πατήσει τὴν πεπονόφλουδα… Ἤ ἐὰν συμπεριφέρεται ὥς ἀκόμη ἕνας Ὑβριστής, ὅμοιος μὲ αὐτοὺς ποὺ ὑποτίθεται πὼς πολεμᾶ…
Ἤ, ἀκόμη χειρότερα, πιστεύοντας πὼς ἀπὸ τὸν δικό του δρόμο θὰ φθάσουμε στὴν σωτηρία…

Οὐδεὶς περιττός… Οὐδὲ ἕνας περισσεύει… Οὐδὲ ἕνα πλάσμα τῆς Φύσεως ἀχρείαστον σήμερα…
Ὅλα σημαντικά, ἀπαραίτητα, χρήσιμα… Ἀπὸ τὸ «ταπεινὸ» μυρμήγκι ἔως τὸν μεγαλειώδη ἐλέφαντα… Ἀπὸ ἐσέναν, ποὺ γράφεις ἀνοησίες, ἔως ἐμέναν ποὺ γράφω …ἀκαταλαβίστικα. Ἀπὸ τὸν «μικρὸ» καὶ ἔνθεο, τρομοκρατημένο χριστιανὸ ἔως τὸν «μεγάλο» ἄθεο, θρασὺ κι ἄφοβο  μεγαλοκαρχαρία ποὺ πιστεύει πὼς ἐπέτυχε τὴν ἀπόλυτο ἐξουσία.
Ἡ ἀντίστροφος μέτρησις, αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ, οὔτως ἤ ἄλλως, στὸ νὰ ἀπελευθερώσουμε τὸν Ἕλληνα, ἔχει ξεκινήσει πρὸ πολλοῦ…
Κουράγιο παλληκάρι μου, ἀλλὰ θὰ πονέσῃς πολύ… Ἰδίως ὅταν ΜΟΝΟΣ σου θὰ συνειδητοποιήσῃς πὼς ἀπὸ τὸ πρῶτο σου βῆμα, ἔως τὸ τελευταῖο, ἦσαν πολλὰ τὰ λάθη. Ἦσαν ὅλα λάθη… Ἦσαν μόνον λάθη…

Αὐτὰ ὥς σχολιασμός…
Γιὰ τὴν ὥρα περιμένουμε…
Ἐάν, ὅταν, ὅποτε ἀπαντήσῃ, ἐδῶ εἴμαστε…
Πάντως τὰ μασσᾶ κάπως… Ὄχι ὅσον ἀφορᾷ στὶς ἀρχικές του θέσεις ἀλλὰ ὅσον ἀφορᾶ στὶς ὕβρεις… Ἐκεῖ κάπως …ἀνασκευάζει!!! Δὲν ἀναφέρεται στὴν «σύμπτωσι» τῆς ἡμέρας καὶ τῆς Ὕβρεως. Οὔτε στὶς γενικότερες θέσεις του… Δὲν βιαριέσθε ὅμως… Ἔτσι ἔχουν μέσα στὸ κεφάλι του τὰ δεδομένα… Γιὰ τὴν ὥρα τοὐλάχιστον…
Γιὰ νὰ δοῦμε…
Θά παραμείνῃ γιά πολύ ἀκόμη μάγκας μέ …πέταλα;

Φιλονόη.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

4 thoughts on “Ὁ «Γ@μ@ τὴν Παναγία σας» μᾶς ἀπαντᾶ!!!

  1. Μακάρι να υπήρχαν εκεί έξω κι’αλλες φωνές σαν την δική σας .Δεν θα μπορούσα να ταυτιστώ περισσότερο , παρά μόνο με το δικό σας δημοσίευμα .
    Όλα αυτά που σκέφτομαι από καιρό , αλλά αδυνατώ να τα εκφράσω λόγο αγραμματοσυνης , βρίσκονται στο δικό σας κείμενο .
    ( Τι και αν έχω τελειώσει το Λύκειο θεωρώ τον εαυτό μου αμόρφωτο εξαιτίας της (Α)παιδείας της τριανταχρονης κομματοκρατιας των φαιδρών πολιτικαντιδων )

Leave a Reply