Προσμονή, ελπίδα, κουράγιο…!
Όλο και κάποιος θα έρθει κι αυτό το καλοκαίρι
δεν μπορεί, έστω και για λίγο.
Παιδιά εγκόνια, συγγενείς
ή κάποια αγαπημένα πρόσωπα ,
που μένουν μακριά τους .
Δουλειά και προετοιμασία.
Κάτι πρέπει να τους φιλέψει, κάτι πρέπει να βρουν,
να τους ευχαριστήσει, μια και δεν έρχονται συχνά.
Ίσως κείνη η πίτα που αρέσει ή το γλυκό συκαλάκι,
με το κρύο νεράκι από το πηγάδι.
Κάτι πρέπει να τους φιλέψει, κάτι πρέπει να βρουν,
να τους ευχαριστήσει, μια και δεν έρχονται συχνά.
Ίσως κείνη η πίτα που αρέσει ή το γλυκό συκαλάκι,
με το κρύο νεράκι από το πηγάδι.
Πέπει να είναι έτοιμη και βιάζεται γιατί φτάνουν.
Όμως μπορεί και κανένας να μην έρθει, για κάποιους,
γιατί δεν υπάρχει κανένας …!
γιατί δεν υπάρχει κανένας …!
Μόνη κι αυτό το καλοκαίρι.
Ίσως το επόμενο που θα μπορέσουν…!
Βλέπεις η δουλειά, οι υποχρεώσεις, τα έξοδα,
ή ο ελάχιστος χρόνος που διαθέτουμε εμείς που ζούμε
στις σύνχρονες πόλεις .
Ίσως το επόμενο που θα μπορέσουν…!
Βλέπεις η δουλειά, οι υποχρεώσεις, τα έξοδα,
ή ο ελάχιστος χρόνος που διαθέτουμε εμείς που ζούμε
στις σύνχρονες πόλεις .
Όμως του χρόνου θα είναι εκεί να μας περιμένει …!
Χμ, θά εἶναι;
Οἱ ἄνθρωποι πού τούς ξεχνᾶμε, πρῶτα ἐμεῖς γιατί δέν ἔχουμε χρόνο νά ἀσχοληθοῦμε μαζύ τους;
Γιατί ἔτσι μᾶς ἔμαθε ἡ ἀρρωστημένη κοινωνία ἡ ὁποία ζοῦμε καί ‘μεῖς ἀκολουθοῦμε χωρίς νά σκεφτόμαστε.
Δέν ἔχουμε μάθει νά σκεφτόμαστε καί νά καθορίζουμε μόνοι μας τά «θέλω» καί τά «πρέπει». Ὅλα στό βωμό τοῦ χρόνου, τῶν ὑποβολιμιαίων προτεραιοτήτων καί τοῦ χρήματος!
Ἐκεῖνοι εἶναι πάντα ἐκεῖ καί μᾶς προσμένουν. Ἴσως, νά ἔκαναν κι αὐτοί λάθη ἀπέναντί μας, ὅμως τά ἔχουν ξεχάσει καί ζοῦν μόνο γιά τίς στιγμές πού θά τούς χαρίσουμε, κάποιο καλοκαίρι.
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Μινώταυρος.