Τί νά σᾶς πῶ;
Ἔχω ἀποφασίσει ἐδῶ καὶ καιρὸ νὰ ἀδιαφορῶ γιὰ τὰ σκουπίδια… Ἔχω ἀφήσει τὰ σκουπίδια νὰ ὁδεύουν μόνα τους πρὸς τὴν ἀνακύκλωσιν καὶ τὴν ἀποδόμησιν… Ἀλλὰ ὑπάρχουν κάποιες στιγμές, σὰν κι αὐτήν, ποὺ δὲν ἀντέχω… Πρέπει νὰ πιάσω τὸ σκουπίδι καὶ νὰ τὸ πετάξω μόνη μου στὴν χωματερή.
Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς… Ἀλλὰ νά… ἐγὼ δὲν ἀντέχω ἄλλο τὴν βρῶμα. Μᾶς ἔπνιξε καὶ δὲν μποροῦμε νὰ ἀναπνεύσουμε.
Βαδίζεις στὸν δρόμο, στὴν ἐξοχή, στὶς ἐρημιὲς καὶ πέφτεις ἐπάνω τους. Εἶναι σὰν νὰ σοῦ ἔχουν στοιχειώσει τὴν ζωή… Καὶ ἡ βρῶμα τους ἔχει διαπεράσει τὰ ῥουθούνια μου κι ἔχει ποτίσει τὸ δέρμα μου… Σὰν νὰ θέλουν διὰ τῆς βίας νὰ μὲ κάνουν κι ἐμέναν σκουπίδι… Τόσο πολλὰ εἶναι… Καὶ τόσο περιττά…
Τα σκουπίδια μιλάνε ακόμη
Τηλεόρασι ἔχω νὰ δῶ σχεδὸν δεκατέσσερα χρόνια. Κάθε φορὰ ποὺ σὲ κάποιο σπίτι φίλων ἤ συγγενῶν, ἐνεφανίζετο κάποιο σκουπίδι, σὰν τὸ παραπάνω, μία …ἀναγουλίασις μοῦ ἐρχόταν. Ἀλλά τί νά πῶ; Οἱ θαυμαστὲς καὶ οἱ λάτρεις τῶν σκουπιδιῶν πολλοὶ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὰ σιχαίνοντο…
Κι ἔτσι, λόγῳ δημοκρατίας, ἄν καὶ πάντα ἐξέφραζα τὶς σκέψεις μου, τελικῶς κατέληγα νὰ σιωπῶ, διότι οἱ ἄλλοι, οἱ θαυμαστές, οἰ λάτρεις τῶν σκουπιδιῶν, μὲ κυττοῦσαν σὰν …σκουπίδι…
Τελικῶς ξέρετε τί ἀντιλαμβάνομαι;
Οὔτε ὁ Πηνειός, οὔτε ὁ Ἀλφειός, οὔτε κι ὅλοι οἱ ποταμοὶ τοῦ πλανήτου μποροῦν νὰ καθαρίσουν τόση βρῶμα…
Καὶ γιὰ τὸ ἕτερον σκουπίδι διαβάζετε ἐδῶ:
Ἕνα νησὶ μὲ …τέτοια θὰ πρέπῃ νὰ γεμίσουμε!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.