Ἡ πληροφορία!

Ἡ πληροφορία!Εἶμαι λοιπὸν ἄσχετος καὶ ἀδαής, ἀναφορικῶς μὲ κάθε πρόγραμμα ὑπολογιστοῦ! Ἐν τελῶς! Περισσότερο δὲν γίνεται!

Ἐὰν μὲ κάποιον τρόπο καταφέρω καὶ ἀνοίξω κάποιο ἀρχεῖο μὲ πληροφορίες λειτουργικοῦ, τότε εἶναι ποὺ θὰ ἀπογοητευθῶ πλήρως! Θὰ βλέπω ἐμπρός μου χιλιάδες κουτάκια, ἀριθμούς, γραμμοῦλες ἀλλὰ δὲν θὰ μοῦ λὲν κάτι! Ἀπολύτως τίποτα!

Μάλιστα, αὐτὰ «τρέχουν» μὲ τέτοιες ταχύτητες, ποὺ ἐν ᾦ τὰ βλέπω, δὲν προλαμβάνω κἂν νὰ τὰ διαβάσω. 

Εἶναι πολὺ φυσικόν! 

Σίγουρα αὐτὴν τὴν στιγμή, ὅποιος ἔχει στοιχειώδεις γνώσεις προγραμματισμοῦ, θὰ χαμογελᾶ μὲ τὴν …ἀδυναμία μου! Ἀλλὰ γιὰ σταθεῖτε… Δὲν ἢθελα νὰ τὸ πάω ἐκεῖ!

Ξεκίνησα σήμερα νὰ γράφω γιὰ τὸν προγραμματισμὸ τῶν ὑπολογιστῶν, διότι ἀπὸ ἐχθὲς εἶμαι σὲ μίαν διένεξιν μὲ μίαν καλὴ φίλη, ἀναφορικῶς μὲ τὴν γνώσι καὶ τὴν πληροφορία. 

Ἔχω δηλώσει πάρα πολλὲς φορές, καὶ δηλώνω ἐκ νέου, πὼς πιστεύω ὅ,τι ἡ πληροφορία ὅλη εἶναι ἐντός μας! Μέσα μας! Ἐμεῖς εἴμαστε ἡ πληροφορία!

Τὸ ἐὰν ὅμως μποροῦμε νὰ τὴν δοῦμε, ἢ ἀκόμη καὶ νὰ τὴν διαβάσουμε, καὶ πολὺ περισσότερο νὰ τὴν ἀναγνωρίσουμε, αὐτὸ εἶναι τελείως διαφορετικό ζήτημα. 

Μοῦ ἔλεγε λοιπὸν ἡ φίλη πὼς μερικὰ χρόνια πίσω, μίαν μεγάλη περίοδο, σὲ στιγμὲς ἀπομονώσεως κατάφερνε νὰ «βλέπῃ» ΟΛΗΝ τὴν γνώσι τοῦ πλανήτου νὰ  «τρέχῃ» ἐμπρὸς στὰ μάτια της. 

«Εἶδε» γιὰ παράδειγμα τὴν μάχη τοῦ Μαραθῶνος, μὲ ὅλες τὶς παραμέτρους ποὺ τὴν ἔστησαν, «εἶδε» τὸν Σωκράτη, μὲ ὅλον του τὸν βίο, «εἶδε» τὰ πάντα ἐν ὁλίγοις, νὰ «τρέχουν» ἐμπρὸς στὰ μάτια της ὡς ἄλλο λειτουργικὸ ὑπολογιστοῦ! 

Ἔζησε δῆλα δή ἐκείνην τὴν περίοδο αὐτὸ ποὺ θὰ ζοῦσα ἐγὼ ἐὰν ἔμπαινα σὲ μονοπάτια τῶν προγραμματιστῶν. Ἔβλεπε, ἀντιλαμβανόταν ἀλλὰ ἀδυνατοῦσε νὰ συγκρατήσῃ καὶ νὰ ταξινομήσῃ τὸ ὁ,τιδήποτε!

Ἐκεῖ ἀκριβῶς ἔχουμε τὴν διαφωνία. Δὲν κατάφερε ἡ φίλη, οὔτε νὰ συγκρατήσῃ τὴν πληροφορία, οὔτε νὰ τὴν καταγράψῃ, οὔτε νὰ τὴν  ἐπεξεργασθῇ ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ τὴν ἀνασύρῃ ἀνᾷ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα, πρὸ κειμένου νὰ γίνῃ σοφή!!! (Ἢ μάγος, ὅπως ἰσχυρίσθη!) Ἀντιλαμβάνεται ὅμως πὼς ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ τὴν προσεγγίσῃ ἀνᾷ πάσᾳ στιγμή!

Ἔχω λοιπὸν νὰ ἀπαντήσω τὰ ἐξῇς, καὶ στὴν φίλη ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε ἄλλον ποὺ ἔχει ἀνάλογες ἰδέες.

Ἡ πληροφορία εἶναι πράγματι ἐντός μας. Εἶναι ἐκεῖ καὶ ἀναμένει ἀπὸ ἐμᾶς νὰ τὴν ἀνασύρουμε! 

Εἶτε ἀποφασίσουμε νὰ τὸ κάνουμε, εἶτε ὄχι, ἡ πληροφορία εἶναι ἐκεῖ! Δὲν χάνεται. 

Ἐμεῖς καὶ μόνο ἐμεῖς μποροῦμε νὰ τὴν βγάλουμε στὴν ἐπιφάνεια καὶ νὰ τὴν κάνουμε χρήσιμη, ἢ νὰ τὴν θάψουμε διὰ παντός. 

Ἡ πληροφορία ὅμως χρειάζεται καὶ κάποιες παραμέτρους γιὰ νὰ ἀναθυθῇ! 

Ἐὰν γιὰ παράδειγμα ἀφορᾷ σὲ ἱστορικὰ γεγονότα, τότε ἀρκεῖ ἡ λογική μας, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν καλή μνήμη ποὺ πρέπει νὰ δομήσουμε, καὶ τότε πράγματι μπορεῖ νὰ ἀναδυθῇ καὶ νὰ καταγραφῇ.

Τί γίνεται ὅμως ὅταν ἡ πληροφορία ἀφορᾷ σέ θέματα ἄγνωστα σέ ἐμάς;

Παραδείγματος χάριν, τί γίνεται ἐάν ἡ πληροφορία ἔχει νά κάνῃ μέ γενετική; Μέ βιολογία; Μέ ἰατρική; Μέ φυσική; Μέ χημεία; Μέ ἠλεκτροχημεία; Μέ βιοτεχνολογία; Μέ γεωλογία; Μέ ἀστρονομία; Μέ ….φιλοσοφία;

Ἐδῶ μᾶς θέλω. 

Πρὶν προχωρήσω, θὰ ἤθελα νὰ κάνω κάποιες διευκρινήσεις. 

Ἡ λέξις φιλοσοφία, ἐὰν ἁπλῶς ἀναλυθῇ, θὰ μᾶς δόσῃ τόν φίλο τῆς σοφίας. Φιλῶ ὅμως σημαίνει ἀγαπῶ, φροντίζω. (Κι ὄχι φιλῶ μὲ τὴν σημερινὴ ἔννοια ποὺ ἔχει …ἐκπέσει!!!) 

φιλῶ= ἀγαπῶ, συμπαθῶ, θεωρῶ τινα φίλον, ὑποδέχομαι φιλοφρόνως,  φιλοξενῶ, φιλεύω….
Λεξικὸν Δημητράκου, Ἀθῆναι 1969, σελὶς 1408, ἐκδόσεις Γιοβάννη

Δῆλα δή, ὁ φιλοσοφὼν εἶναι αὐτὸς ποὺ φιλᾶ, ἀγαπᾶ, μεριμνᾶ γιὰ τὴν σοφία. 

Τί σημαίνει ἀγαπῶ τήν σοφία; Τί σημαίνει φιλοσοφῶ! 

Φιλοσοφῶ= ὅταν μεριμνῶ γιὰ τὴν σοφία μου. Δῆλα δή, ὅταν ἐπισταμένως φροντίζω γιὰ νὰ γίνω σοφότερος! Δῆλα δή, ὅταν ἔχω περάσει μέσα ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη καὶ ἐπίσταμαι πολλῶν, ἢ διαφορετικῶς ὅταν εἶμαι πανεπιστήμων!!

Ὅμως,
Ἐπίσταμαι=γνωρίζω πῶς νά πράξω τί, ἢ εἶμαι ἱκανὸς νὰ πράξω, εἶμαι εἰδικὸς εἰς τί.

Ἐπιστάμενος=εἰδήμων, εἰδικός.
Ἐπίσης λεξικὸν Δημητράκου, σελὶς 597.

Δῆλα δή, ἔχω τὴν δυνατότητα νὰ εἶμαι φίλος τῆς σοφίας, φιλόσοφος, ὅταν ἔχω προηγουμένως γίνει πανεπιστήμων κι ἐφ’ ὅσον ἐνωρίτερον ἔχω περάσει μέσα ἀπὸ τὸ ἐπίσταμαι! 

Ἐγώ λοιπόν πού δέν κατέχω πληροφορία-γνώσι προγραμματισμοῦ, πόσο πολύ μπορῶ νά κατανοήσω, καί σέ τί βάθος, ὅλην τήν πληροφορία πού ξεκλειδώνεται ἐμπρός μου; Πῶς θά καταφέρω νά ἀποκρυπτογραφήσω ὅλα αὐτά τά θαυμάσια καί νά τά κάνω νά λειτουργήσουν πρός ὄφελός μου ἢ πρός ὄφελος τῆς ἀνθρωπότητος;

Νά τό ἁπλοποιήσω περισσότερο;
Πάω στήν ζούγκλα, στούς Παπούα (συμπαθὴς πληθυσμιακὴ ὁμάς) καὶ τοὺς δίδω ὅλη τὴν ἐπιστημονικὴ γνώσι ποὺ ἔχει καταγραφῆ ἐπὶ τοῦ πλανήτου.  Τί θά τήν κάνουν; Τί θά κάνουν τόσα βιβλία; Γιά τήν ἀκρίβεια, τί θά κάνουν τόσες βιβλιοθῆκες; Πῶς θά τίς διαχειρισθοῦν;
Τό ἁπλούστερον καὶ εὐκολότερον εἶναι νὰ τὰ κάνουν …προσάναμμα γιὰ τὶς φωτιές τους.  Ἢ νὰ τὰ χρησιμοποιήσουν γιὰ νὰ καλύψουν …προσωπικές τους ἀνάγκες!!! Πάντως σὲ καμμία τῶν περιπτώσεων δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ χρησιμοποιήσουν τόσην γνώσι ὡς γνώσι!

Διότι, ἀκόμη κι ἐὰν ἐγνώριζαν πὼς ἐκεῖ μέσα κρύβεται ὅλη ἡ σοφία τοῦ πλανήτου, ἐπίσης θὰ ἐγνώριζαν πὼς ἀδυνατοῦν νὰ τὴν προσεγγίσουν! Δὲν ἔχουν τὴν ὑποδομή, τὶς γνώσεις καὶ τὴν ….λογική!

Ναί, ἀπαιτεῖται κι αὐτὴ ἡ λογική! Ἡ ἄτιμη εἶναι τόσο σημαντική, τόσο ἀπαραίτητος, ποὺ δίχως της ὅλη ἡ γνώσις εἶναι σκουπίδια! 

Εἶναι ἀπαραίτητος γιὰ τὴν ταξινόμησι. Εἶναι ἀπαραίτητος γιὰ τὴν σύνθεσι καὶ τὴν ἀνάλυσι. Εἶναι ἀπαραίτητος γιὰ τοὺς συνδυασμούς. Γιὰ τὴν συνδυαστικὴ σκέψι καὶ γιὰ τὴν τοποθέτησι κάθε εἴδους στὴν δική του θέσι καὶ σειρά.  

Ἕνα ὁλοκλήρωμα εἶναι ἐν τελῶς ἄχρηστο στὴν βιολογία. Δὲν «ἀρχειοθετεῖται» μὲ γονίδια καὶ νουκλεοτίδια. 

Ἕνας χημικὸς δεσμὸς δὲν μπορεῖ μὲ τίποτα νὰ δέσῃ μὲ ἱστορικὲς καταγραφές ἢ οἰκονομικὲς θεωρίες. 

Μία ἀστροφυσικὴ ἀλήθεια δὲν μπορεῖ μὲ τίποτα νὰ ἐξηγήσῃ (ἢ νὰ δέσῃ) μὲ μίαν μέθοδο δημιουργίας χρωμάτων ἢ μὲ μία θεραπεία. 

Σαφῶς κι ὅλα ἀλληλεπιδροῦν μεταξύ τους. Ἀλλὰ τὸ κάθε ἕνα χωριστὰ ἔχει τὴν θέσι του καὶ τὴν συμμετοχή του, ἀναλόγως τοῦ φαινομένου. 

Πῶς μπορῶ ἐγώ, ἢ ἡ φίλη μου, νά καταγράψουμε λοιπόν μίαν πληροφορία πού ὅμως δέν κατανοοῦμε; Πῶς θά τήν κάνουμε νά λειτουργήσῃ πρός ὄφελος τῆς ἀνθρωπότητος, ὅταν ἐμεῖς οἱ ἴδιες δέν ἀναγνωρίζουμε κάποιαν ἀφετηρία; Δέν μποροῦμε ἀπό κάπου νά ξεκινήσουμε γιά νά «λύσουμε» τά κουβάρια;

Πράγματι ἡ πληροφορία εἶναι μέσα μας. Ἐκεῖ μποροῦμε νὰ ἀναζητήσουμε πολλές, πάρα πολλὲς ἀπαντήσεις. Ὅλες τὶς ἀπαντήσεις. Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνουν κατανοητές, γιὰ νὰ γίνουν ἀντιληπτὲς καὶ ἀναγνώσιμες, ἐμεῖς πρέπει νὰ γνωρίζουμε τὰ κλειδιά. Νὰ κατέχουμε τὰ ψηφία. Νὰ μποροῦμε νὰ τὶς καταγράψουμε, νὰ τὶς ἀρχειοθετήσουμε καὶ νὰ τὶς βάλουμε σὲ σειρά. Νὰ μποροῦμε νὰ τὶς διαβάσουμε καὶ νὰ τὶς κάνουμε κτῆμα μας. 

Μία πληροφορία σὲ μίαν βιβλιοθήκη, ὅπως αὐτὴ τῶν Παπούα, εἶναι μία ἄχρηστος κατάστασις ποὺ πρέπει νὰ καταστραφῇ γιὰ νὰ μὴ καταλαμβάνῃ χρήσιμο χῶρο. 

Μία πληροφορία ποὺ μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε καὶ νὰ ἀναγνώσουμε, εἶναι μία πληροφορία ἰδιαιτέρως σημαντική, ἰδίως γιὰ ἐμάς.

Ἡ πληροφορία εἶναι πράγματι ἐδῶ. Παντοῦ! Ἕνα ἔτσι κάνουμε κι ἁπλώνουμε τὸ χέρι μας γιὰ νὰ τὴν φθάσουμε. Ἀλλὰ αὐτὸ ἀπὸ μόνο του δὲν ἀρκεῖ. 

Ὅταν γιὰ παράδειγμα ὁ Σωκράτης ἐγίνετο Σωκράτης, αὐτὸ ὀφείλετο στὴν ἱκανότητά του  νὰ ἀναλύσῃ τὴν πληροφορία, στὴν ὁποίαν ἀπέκτησε πρόσβασι. Τὸ ἴδιο κι ὁ Ἡράκλειτος. Κι ὁ Ἀριστοτέλης. 

Μάλιστα, αὐτοὶ ὄχι μόνον κατάφεραν νὰ διαβάσουν τὴν πληροφορία, ἀλλὰ ἐπέτυχαν νὰ τὴν κοινοποιήσουν καὶ στοὺς γύρω τους. 

Κι ἐδῶ τίθεται ἔνα ἄλλο ζήτημα. 

Ἔχουν ὅλοι αὐτήν τήν ἱκανότητα; Γιατί εἴχαμε ἕναν μόνον Σωκράτη; Ἕναν μόνον Ἡράκλειτο; Ἕναν μόνον Ἀριστοτέλη;

Γιατί δέν κατάφεραν ὅλοι, καί μάλιστα σὲ μίαν ἐποχή πού διέθεταν καί τούς καταλλήλους δασκάλους, νά ἀποκτήσουν τήν πολυπόθητη γνώσι;

Ἐδῶ μᾶς θέλω! 

Ἡ πληροφορία εἶναι μέσα μας! Ἀλλὰ γιὰ νὰ «ἀνοίξῃ» καὶ νὰ τὴν διαβάσουμε καὶ νὰ τὴν ἀντιληφθοῦμε ἀπαιτῶνται πάρα πολλὲς ἄλλες παράμετροι. Μία ἀπὸ αὐτές, κατὰ Ἀριστοτέλη, εἶναι ἡ Φύσις. 

Τί σημαίνει ἐπί τοῦ συγκεκριμένου ἡ Φύσις;

Αὐτὸ εἶναι ἄλλο ζήτημα. Ἐξ ἴσου σημαντικό, ἀλλὰ ὄχι αὐτῆς τῆς ἀναρτήσεως. Κάποιαν ἄλλην στιγμή. 

Πρὸς ὥρας παραμένω στὰ ὅρια τῆς συζητήσεως μὲ τὴν φίλη μου. 

Ἡ πληροφορία γιὰ νὰ γίνῃ κτῆμα μας, ἀπαιτῶνται λοιπὸν πάρα πολλὲς παράμετροι. Ἀπαιτῶνται ἐπίσης γνωστικὰ ἐπίπεδα τέτοια, ποὺ θὰ μᾶς ἐπιτρέψουν νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς πρόκειται γιὰ πληροφορία κι ὄχι γιὰ φαντασιοπληξίες. Ἀπαιτῶνται ἐπίσης καὶ οἱ βασικὲς ἐκεῖνες γνώσεις, ποὺ θὰ κάνουν τὴν πληροφορία νὰ φθάσῃ σὲ ἐμάς κι ὄχι νὰ προσπεράσῃ ὡς κάτι ἀδιάφορον! 

Ἀπαιτεῖται δῆλα δή γνώσις τοῦ συστήματος ἀναγνώσεως τῆς πληροφορίας ἤ, ἄλλως, γνῶσις τοῦ «ἀλφαβήτου» πρὸ κειμένου νὰ …«ἀναγνώσουμε» τὴν πληροφορία.
Δὲν μπορῶ νὰ διαβάσω ἕνα κείμενον ἐὰν δὲν γνωρίζω τὴν ἄλφα-βῆτα. Δὲν μπορῶ νὰ διαβάσω τὸ λειτουργικὸ τοῦ ὑπολογιστοῦ μου, ἐὰν δὲν γνωρίζω τὴν γλώσσα στὴν ὁποίαν συνετάχθη! Δὲν μπορεῖ νὰ «διαβάσῃ» τὸ tRNA ἕνα ἀντικωδικόνιον ἐὰν δὲν διαθέτῃ τὸ κατάλληλον κωδικόνιον!

Πράγματι, ὑπάρχει ἡ πληροφορία! Ἀλλὰ πρέπει νὰ γνωρίζουμε τὴν κατάλληλον γλώσσα πρὸ κειμένου νὰ τὴν διαβάσουμε!

Εἴμαστε τόσο πλούσιοι καὶ τόσο πτωχοί! 

Ἐμεῖς κρατᾶμε τὸ μαχαίρι ἐμεῖς καὶ τὸ πεπόνι. 

Ἀλλὰ ἀπαιτεῖται κόπος, θέλησις καὶ καθαρὴ καρδιὰ γιὰ νὰ συμβοῦν ὅλα ὅσα συζητήσαμε μὲ τὴν φίλη. 

Μπορεῖς νὰ γίνῃς ἄριστος προγραμματιστὴς καὶ νὰ παραμένῃς κάθαρμα. 

Μπορεῖς νὰ εἶσαι tRNA καὶ νὰ μεταφράζῃς σὲ πρωτεΐνη τὴν πληροφορία τοῦ RNA, ἀλλὰ τὸ κάνεις τυφλά, δίχως κριτικὴ σκέψι. Τὰ  tRNA συνέθεσαν ἀκὸμη καὶ τὸν …Χίτλερ!

Μπορεῖς νὰ εἶσαι ἄνθρωπος ἢ ἀνθρωποειδὲς καὶ οὐδέποτε φθάσῃς ποτὲ στὴν πληροφορία. Μόνον ἐὰν εἶσαι  Ἄνθρωπος θὰ τὴν ἀγγίξῃς! 

Γιατί; Μὰ διότι ἡ Φύσις ποὺ μᾶς προσφέρει τὴν πληροφορία, σοφὰ ἐποίησεν τὰ πάντα. Δὲν θὰ παρέδιδε σὲ κάποιον ἐχθρὸ τοῦ Ἀνθρώπου τὰ κλειδιὰ πρὸ κειμένου νὰ ἀποκτήσῃ αὐτὸς περισσότερα ὅπλα κατὰ τοῦ Ἀνθρώπου.

Αὐτὸ εἶναι κανὼν ἀπαράβατος. 

Ἀκόμη κι ἐὰν κάποιος καταφέρῃ  νὰ ἔχῃ ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἐφόδια ποὺ ἀπαιτῶνται πρὸ κειμένου νὰ «ἀνοίξῃ» τὴν πληροφορία, θὰ καταφέρῃ νὰ φθάσῃ μόνον σὲ ἕνα σημεῖον. Ουδέποτε θὰ τοῦ ἐπιτραπῆ νὰ τὸ περάσῃ! Κάθε δύναμις, κάθε φυσικὸν φαινόμενον, κάθε «σύμπτωσις» θὰ σταματήσῃ διὰ παντὸς τὸν πολέμιο τοῦ Ἀνθρώπου! 

Διότι ἡ πληροφορία ὑπάρχει παντοῦ! Ἀλλὰ ὑπάρχει γιὰ ἕναν σκοπό καὶ μόνον! Γιὰ νὰ προάγῃ τὸν Ἄνθρωπο κι ὄχι γιὰ νὰ τὸν κρατᾶ δέσμιο!

Φιλονόη

Υ.Γ. καὶ παρατήρησις: Γνωρίζω ἀρκετοὺς ποὺ ἔχουν λυσσάξει, πρὸ κειμένου νὰ ἀποκτήσουν πρόσβασι στὴν πληροφορία. Κάνουν τὰ πάντα ἀλλὰ τελικῶς δὲν κάνουν τίποτα. Δὲν πρόκειται φυσικὰ νὰ τὸ καταλάβουν, ἀλλὰ τὸ γράφω, μίαν ἀκόμη φορά, μήπως καὶ ἀποφασίσουν νὰ παύσουν: τὸ μόνον ποὺ καταφέρνουν εἶναι νὰ κλέβουν. Ὅσον ἀγώνα κι ἐὰν παρουσιάσουν, ὅσον κόπο, ὅσην ἀλητεία, μόνον στὸν κλοπὴ θὰ καταλήγουν. Δὲν ἔχουν καταλάβει ἀκόμη; Ἡ ἴδια ἡ Φύσις πολεμᾶ κάθε τι ποὺ τὴν ἀντιμάχεται! Σήμερα ἡ Φύσις ἐπαναφέρει τὶς ἰσορροπίες, ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά. Ἐπαναφέρει τὸ δίκαιον! Ἐπαναφέρει τὸν Ἄνθρωπο στὴν θέσι ποὺ τοῦ ἀξίζει. Εἶναι ἁπλῶς ἠλίθιος ὅποιος πασκίζει νὰ τὸ σταματήσῃ! Διότι αὐτὸς ὁ ἠλίθιος μεριμνᾶ μόνον γιὰ τὴν δική του ἀτομικὴ ἐξουσία. Δὲν χωρᾶ ὅμως αὐτὴ ἡ μικρόνοη ἐξουσία μέσα στὸ Τέλειον ποὺ ἔρχεται! 

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply