Οἱ σελίδες πάντως δὲν λειτουργοῦν. Αὐτὴν τὴν εἰκόνα ἀντικρύζουν ὅσοι τὶς ἐπισκέπτονται.
Στὴν Ἀνέμη (ἐδῶ) μπορούσαμε νὰ βροῦμε πολλὰ ἱστορικὰ κείμενα, κυρίως τοῦ περασμένου αἰῶνος, τὰ ὁποῖα πλέον εἶναι ἀπὸ ἐξαιρετικῶς σπάνια ἔως ἀνύπαρκτα.
Μία ἐξαιρετικὴ ἐργασία ψηφιοποιήσεως, ποὺ προσωπικῶς μὲ βοηθοῦσε σὲ πολλὲς ἔρευνές μου.
Ἐχθὲς τὸ βράδυ ὅμως διεπίστωσα πὼς τὸ …μαγαζὶ ἔκλεισε. Προσωρινῶς μέν, ἀλλὰ ἔκλεισε.
Κι ἀναρωτιέμαι…
Τὸ νὰ κατεβάσουν ῥολὰ στὶς ὑπηρεσίες τους, τὸ ἀντιλαμβάνομαι. Ἔχουν τὸ δικαίωμα στὴν ἀπεργία.
Τό νά κλείσουν ὅμως τίς βιβλιοθῆκες εἶναι δικαίωμά τους; Δέν τίς ἔχουμε πληρώσῃ ἐμεῖς ὅλες αὐτές; Δέν εἶναι δικό μας κτῆμα; Μέ ποιό δικαίωμα κάποιοι τύποι κατεβάζουν διακόπτες σέ κάτι πού δέν τούς ἀνήκει;

Ξέρω… Θὰ μοῦ ἀπαντήσετε πὼς εἶναι τὸ ἴδιο δικαίωμα μὲ τοὺς ἀπεργοὺς τῆς ΔΕΗ, ποὺ μᾶς ἀφήνουν στὰ σκοτάδια… Τὸ ἴδιο δικαίωμα μὲ τὸν κάθε κάφρο, ποὺ καίει τὶς πόλεις μας… Τὸ ἴδιο δικαίωμα μὲ τὸ κάθε τσογλάνι ποὺ καταστρέφει δημόσιες περιουσίες…

Ἄει νὰ πάῃ κι αὐτὸ στὸ καλό του… Ἄει νὰ τὸ δεκτῶ… Γιὰ τὴν ὥρα.
Διότι μετά, ὅταν θὰ ἔχουν τελειώσῃ οἱ παραστάσεις τῶν «σωτήρων», τότε θὰ ἤθελα νὰ δῶ ποιοὶ πράγματι νοιάζονται γιὰ αὐτὸν τὸν τόπο καὶ ποιοὶ τὸ ἔκαναν ἐπάγγελμα.

Φιλονόη.

Υ.Γ. Μὲ τόσο γκρέμισμα ποὺ μᾶς βρῆκε, τίποτα δὲν θὰ ἔχῃ τόπο νὰ σταθῇ σὲ λίγο… Μὰ τίποτα. Κι ἔτσι πρέπει!