Εἶναι τό βιβλίο πράγματι τό καλλίτερο δῶρο;

Γιὰ ἐμέναν προσωπικά, ναί. Φροντίζω πάντα νὰ προσφέρω βιβλία στοὺς φίλους μου, ἀλλὰ ὑπῆρξαν καὶ στιγμὲς ποὺ τὴν …ἐπάτησα.
Κάποτε, σὲ μίαν ἐπίσκεψι σὲ συγγενικό μου σπίτι, ποὺ δὲν εἶχαν καὶ τόση ἀγάπη πρὸς τὸ διάβασμα, προσέφερα ἕνα πολὺ σημαντικὸ βιβλίο.
Ξέρετε τί ἔπαθα; Μόνον ποὺ δὲν μοῦ τὸ ἐπέταξαν στὸ κεφάλι. Γιὰ τοὐλάχιστον δεκαπέντε λεπτὰ ἐμουρμούριζαν οἱ οἰκοδεσπότες, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ἠλίθιο δῶρο μου.
Δὲν τοὺς ἐνδιέφερε τὸ θέμα τοῦ βιβλίου. Τοὺς ἐνοχλοῦσε ποὺ ἦταν βιβλίο. Βιβλία στὸ σπίτι τους δὲν χωροῦσαν.

Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶχαν παιδιά. Τὰ παιδιά τους, πολλὲς φορές, ἐχρειάσθησαν κάποιες πληροφορίες γιὰ διάφορα ζητήματα. Οὐδέποτε ὅμως διέθεσαν χρήματα γιὰ βιβλία, ἐκτὸς ἴσως ἀπὸ τὶς περιπτώσεις ποὺ αὐτὰ εἶχαν ζητηθεῖ ἀπὸ τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα. Δῆλα δὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς περιπτώσεις ποὺ ὑπεχρεώθησαν νὰ τὸ κάνουν.

Εἶναι λοιπόν τό βιβλίο τό καλλίτερο δῶρο;

ΒΙΒΛΙΟ – ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ, ΑΛΛΑ…

Χιλιάδες φορές έχουμε ακούσει κάποιον να εκφράζει την άποψη πως το βιβλίο είναι το καλύτερο δώρο. Και έρχεται και μια εικοσαετής έρευνα να το αποδείξει. Δεν είναι φρέσκο νέο, αλλά τόσο χρειάστηκε η καθηγήτρια κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου της Νεβάδα, Μαράια Έβανς ώστε να αποδείξει πως η ύπαρξη μιας μεγαλούτσικης βιβλιοθήκης σε ένα σπίτι, προσθέτει χρόνια εκπαίδευσης στα παιδιά που θα μεγαλώσουν μέσα σε αυτό. Το μορφωτικό επίπεδο των γονέων δεν παίζει και τόσο ρόλο. Τα επιπλέον χρόνια μόρφωσης που καταλήγουν να παίρνουν τα παιδιά που είχαν την τύχη να μεγαλώσουν δίπλα σε πολλά βιβλία ποικίλουν από χώρα σε χώρα, αλλά η ύπαρξη και μόνο τουλάχιστον 500 βιβλίων μέσα στο σπίτι, φέρνει αποτελέσματα.

Αρκετά όμως! Ως εδώ. Η “όλα τα ξέρω” ξύστρα (όπως έχει ήδη κατηγορηθεί) παίρνει το λόγο και σας απελευθερώνει από τα δίχτυα καλοπληρωμένων μέσω χρηματοδοτήσεων πανεπιστημιακών ερευνών. Το βιβλίο σίγουρα είναι το καλύτερο δώρο αλλά όχι χωρίς προϋποθέσεις. Η Μαράια, έμεινε προσηλωμένη σε ένα κλαδάκι ενός δέντρου κι έχασε το δάσος.
Πώς μια βιβλιοθήκη γεμίζει με 500 βιβλία; Σίγουρα δεν ήταν δώρα. Ποιο λοιπόν το αίτιο και ποιο το αιτιατό; Ο πόθος για ακαδημαϊκή ή ουσιαστική γνώση των γονέων και η μεταλαμπάδευσή της στα παιδιά είναι σίγουρα το πραγματικό αίτιο και όχι η συνύπαρξη των παιδιών με τα βιβλία. Και πώς γίνεται να παρατηρείται το φαινόμενο ακόμη και σε παιδιά αμόρφωτων γονέων; Δεν είναι περίεργο. Κανείς δε μαζεύει 500 και πλέον βιβλία αν δεν αγαπά αυτό που το βιβλίο αντιπροσωπεύει. Ακόμη λοιπόν κι αν δεν κατάφερε ο ίδιος να διαβάσει όσο ήθελε στη ζωή του, σίγουρα θα προσπάθησε να περάσει αυτήν του την αγάπη στα παιδιά του.
Κανείς λοιπόν δεν αποκτά διάθεση για μόρφωση κοιτάζοντας βιβλία σε βιβλιοθήκες. Πρέπει να έχει πάρει την παιδεία που απαιτείται προκειμένου να τα κοιτάξει με αγάπη, διαφορετικά πιθανότερο είναι να τα κάψει παρά να τα ανοίξει και να τα διαβάσει. Αλλά μερικές φορές, φαίνεται πως είκοσι χρόνια ερευνών δε φτάνουν ώστε κάποιοι να καταλάβουν τα αυτονόητα, τα εξαγόμενα από την κοινή λογική…
Έστω κι έτσι, το βιβλίο παραμένει το καλύτερο δώρο. Δωρίστε βιβλία, ακόμη και σε κάποιον που δε διαβάζει, αλλά σε αυτήν την περίπτωση κάντε το έξυπνα. Υπάρχουν άνθρωποι που από τη στιγμή που για πρώτη φορά στη ζωή τους έλαβαν ένα ερέθισμα και διάβασαν ένα βιβλίο δε σταμάτησαν ποτέ να διαβάζουν. Κι επειδή αυτό είναι το ζητούμενο, ξεχάστε σκέψεις τύπου “θα του πάρω κάτι να ανοίξει τα μάτια του” γιατί το βιβλίο δεν προορίζεται για τον εαυτό σας. Επιλέξτε κάτι σύμφωνο με το χαρακτήρα τού παραλήπτη και φροντίστε να είναι μικρό ώστε να διαβαστεί ευκολότερα. Μπορεί να του αλλάξετε τη ζωή και ίσως ντετερμινιστικά να οδηγήσετε στην αλλαγή ολόκληρης της κοινωνίας…
Συμφωνῶ μὲ τὸν Ἀναπτήρα.
Πρέπει νὰ εἶναι πολὺ «ἔξυπνος» ἡ ἐπιλογὴ τοῦ βιβλίου, γιὰ νὰ παραμείνῃ τὸ καλλίτερο δῶρο.
Πάντα ὅμως θὰ ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώνουν τὸν κανόνα. Ὅπως γιὰ παράδειγμα οἱ συγγενεῖς μου.

Υ.Γ. Τὰ παιδιά τους μεγάλωσαν. Γνωρίζουν ἄπταιστα ἀγγλικά, γαλλικά, γερμανικά… Γνωρίζουν ἐπίσης πῶς νὰ ἀναῤῥιχῶνται σὲ διάφορες θέσεις, ὑποθέσεις, σχέσεις… Δυστυχῶς ὅμως οὐδέποτε ἔμαθαν νὰ σκέπτονται… Τολμῶ νὰ πῶ, ἄν καὶ δὲν μοῦ ἀρέσει, πὼς εἶναι χειρότερα ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους πλέον. Εὐτυχῶς γιὰ ἐμέναν, εἶναι πολὺ πολὺ ἔξω ἀπὸ τὴν ζωή μου. Εὐτυχῶς… Δὲν ἀντέχονται!!!

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply