Ἡ Εὐρώπη πλέον δὲν εἶναι χῶρος πειραματισμῶν ἀλλὰ χῶρος ἐφαρμογῆς ἐντολῶν κι ἀποφάσεων οἰκονομικῆς ἰσοπεδώσεως τῶν λαῶν της.
Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει στὴν χώρα μας συμβαίνει καὶ στὴν Ἰταλία, καὶ στὴν Ἰσπανία καὶ στὴν Πορτογαλία  καὶ στὴν Γαλλία καὶ στὴν Γερμανία καὶ στὴν …Ἀγγλία; (Ἐδῶ μᾶλλον πονηρεύτηκαν καὶ κρατήθηκαν ἔξω ἀπὸ τὸ εὐρώ, ἀλλὰ ὄχι ἔξω ἀπὸ τὴν εὐρωπαϊκὴ «οἰκογένεια»!!!)

Ποῦ ὁδηγούμαστε;
Μὰ στὸ πασιφανές…
Ἡ πτωχοποίησις, ἡ ἐξαθλίωσις, ἡ μείωσις τῶν πληθυσμῶν.
Ποῦ θά σταματήσῃ καί πῶς;
Σιγὰ σιγά… Ἔχουμε ἀκόμη χρόνο ἐμπρός μας…
Γιὰ τὴν ὥρα ἔχουμε πολὺ δρόμο γιὰ τὸν πάτο….

Φιλονόη

Η απομάκρυνση της μεσαίας τάξης στη νέα κοινωνία

Η είδηση δημιουργεί προβληματισμό, κυρίως γιατί αφορά τη μεσαία τάξη της Γερμανίας. Το μεγαλύτερο μέρος των οικογενειών που την αποτελούν δυσκολεύεται εξαιρετικά πλέον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και ανησυχεί σοβαρά για το μέλλον της. Οι περισσότερες οικογένειες της τάξης αυτής προετοιμάζονται για να βρεθούν σε χαμηλότερα οικονομικά επίπεδα και ήδη σχεδιάζουν το πρόγραμμα περικοπών στον τρόπο ζωής της περασμένης δεκαετίας.

Η απαισιοδοξία τους προέρχεται από τις αυξανόμενες αντικειμενικές δυσκολίες που συναντούν στη ζώνη τους. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες

Τα μέλη της αστικής τάξης της Γερμανίας

• • δουλεύουν ολοένα και πιο σκληρά,

  • πληρώνουν μεγαλύτερους φόρους τους,

την ώρα που βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να συρρικνώνεται.

Όλες οι σχετικές οικογένειες που ανήκουν στην εν λόγω τάξη έχουν προβεί σε μια σειρά από ενέργειες για να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται. Οι κυριότερες από αυτές είναι

• • η μείωση των διακοπών

  • η προμήθεια τροφίμων από πηγές χαμηλού κόστους

  • η πώληση του αυτοκινήτου

  • η μετακόμιση σε περιοχές που απέχουν από τα πρότυπα της μεσαίας τάξης την προηγούμενη δεκαετία.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η μείωση της μεσαίας τάξης της Γερμανίας. Ενώ πριν από 10 περίπου χρόνια ήταν το 65% του πληθυσμού της χώρας, σήμερα φαίνεται να αντιπροσωπεύει το 58% περίπου.

Οι εξελίξεις αυτές είναι συγκλονιστικές την ώρα που το πολιτικό σύστημα της χώρας πρακτικά παραμένει το ίδιο, χωρίς καμιά σημαντική διεργασία να λαμβάνει χώρα στον χώρο του. Κάποια διεργασία που θα προσέφερε μια διαφορετική άποψη στο αύριο της Γερμανίας και της Ευρώπης.

Οι αγκυλώσεις του γερμανικού πολιτικού συστήματος έγιναν ακόμα πιο φανερές στις πρόσφατες εκλογές. Το αποτέλεσμα επιβάλλει την ευρύτερη συνεργασία των πολιτικών κομμάτων της χώρας και τη στράτευση της κάτω από ένα σκοπό, να καταστήσουν τη Γερμανία τον ηγέτη (με την αρνητική έννοια) της ευρωζώνης.

Όπως όμως έχει φανεί από το ιστορικό προηγούμενο, η μείωση της αστικής τάξης αποτελεί προοίμιο ευρύτερων κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών αλλαγών και οδηγεί στην επιβολή ακραίων καταστάσεων.

Επιπλέον των παραπάνω, στις πρόσφατες εκλογές αναδείχθηκε ένα ακόμη φαινόμενο,

{…αφού οι πολίτες της μεσαίας τάξης επέλεξαν σαν τρόπο διαμαρτυρίας την αποχή τους από την εκλογική διαδικασία.…}

Επομένως

• • η χώρα που θα ηγείται της ευρωζώνης (εάν δεν υπάρξουν σημαντικές ανατροπές στο άμεσο μέλλον) θα είναι μια χώρα με ακραίο πολίτευμα

  • η συμμετοχή των μελών τις αστικής τάξης στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος θα είναι ακόμη πιο υποβαθμισμένη

άρα

• • το σύνολο της ευρωζώνης θα στερείται ολοένα και περισσότερο μιας ουσιαστικής δημοκρατίας.

Η τάση αυτή μπορεί να αλλάξει ΜΟΝΟ εάν η Γερμανία αποφασίσει την έκδοση ευρωομολόγων ή εάν εγκαταλείψει την πολιτική του εθνικού μερκαντιλισμού και επιτρέψει στον γερμανικό λαό να καταναλώσει (!) κάτι που η ηγεσία της δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει.

  πηγή