Καληνύκτα Πολεμιστή; Καλημέρα σκλᾶβε;

Όταν από έναν αποχαυνωμένο και καταπιεσμένο λαό τιμάται ένας αυτόχειρας, αντί να γεννιέται ένας επαναστάτης, ξέρεις πως ο Καιρός των Πολεμιστών έχει παρέλθει… ξημέρωσε ο Καιρός των σκλάβων.

Άλλο να αυτοκτονεί κάποιος επειδή ατιμάστηκε και άλλο επειδή δεν αντέχει τον κόσμο γύρω του.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε πράξη Τιμής… στη δεύτερη πράξη Δειλίας.

Αφού εξακολουθείς να περιμένεις από τους άλλους να κάνουν την Επανάσταση που ΕΣΥ πρέπει να αρχίσεις… καληνύχτα Πολεμιστή.
Καλημέρα Σκλάβε…

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

Ἐδιάβασα τς σκέψεις το Νικόλα πρλίγου κα προεβληματίσθην. 
Προεβληματίσθην πάρα πολύ, τόσο πο τελικς ρχισα ν τοπαντ μ ατό:

 «Συμφωνῶ ἀπολύτως. Μάλιστα μὲ ἐνοχλεῖ κάθε εἴδους αὐτοκτονία.

Ἔχω χάσει δικούς μου ἀνθρώπους. Φίλους καλούς. Ὅταν κατεκάθισε ὁ κουρνιαχτός, πάσχιζα νὰ καταλάβω. Γιατί; Γιατί νά μήν σταθοῦν νά ὑπερασπιστοῦν τήν τιμή τους καί τῆς οἰκογενείας τους; Γιατί θά πρέπῃ κάποιοι ἄλλοι νά ὑποφέρουν πρό κειμένου αὐτός νά μήν ἀναλάβῃ τό κόστος μίας χρεωκοπίας ἤ μίας ἀποτυχίας;

Ἡ φράσις σου «Ἀφοῦ ἐξακολουθεῖς νὰ περιμένῃς ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ κάνουν τὴν Επανάστασιν ποὺ ΕΣΥ πρέπει νὰ ἀρχίσῃς… καληνύκτα Πολεμιστή. Καλημέρα Σκλάβε…» μὲ ἐκάλυψε πλήρως! Ἀκριβῶς ἐκεῖ εἶναι.

Ξέρεις Νικόλα, τὸ μεγάλο μου πρόβλημα τὸν τελευταῖον καιρὸ ἦσαν οἱ ἄστεγοι. Πῶς νά μάθουμε ξανά ἀπό τήν ἀρχή σέ τόσους ἀστέγους νά πιστεύουν στόν ἑαυτόν τους; Πῶς νά ξανά πάρουν τήν ζωή τους στά χέρια τους; Πόσο ἐγκληματικό εἶναι ἕνα κράτος πού δολοφονεῖ τόσο θρασύδειλα τούς πολῖτες του; Ἀξίζουν αὐτοί νά λέγονται πολῖτες ἤ ὄχι;

Σκεπτόμουν πὼς δὲν γίνεται νὰ μὴν ἔχουν ὅλοι αὐτοὶ κάποιον δικό τους σὲ κάποιο χωριό. Κάποιαν ῥίζα. Πόσο προτιμότερο εἶναι νά ἀφήνουν τά παιδιά τους στά ὀρφανοτροφεῖα ἀπό τό νά τά πάρουν ἀγκαλιά καί νά ἐπιστρέψουν στίς ῥίζες τους;

Σήμερα συνῳμιλοῦσα μὲ κάποιον ποὺ δουλεύει ἀκριβῶς σὲ αὐτὸν τὸν τομέα. Προγυμνάζει, ἐνημερώνει, βοηθᾶ νὰ ξανὰ μάθουμε τὴν γῆ μας. Γιατί κανεῖς λοιπόν ἀπό αὐτούς δέν ἀναζητᾶ κάτι τέτοιο; Τί προτιμοῦν; Τήν αὐτοκτονία ἤ τήν ἀξιοπρεπή, ἀκόμη καί πτωχή, διαβίωσιν;

Μὲ ἐκάλυψες Νικόλα. Σὲ εὐχαριστῶ.

Μᾶς ἀξίζει λοιπὸν αὐτὸ ποὺ ἦλθε. Θὰ διαχωρισθῇ πανεύκολα πλέον ἡ ἥρα ἀπὸ τὸ σιτάρι. Ἔτσι πρέπει. Κι ὅπως εἶπε ἡ Κατερίνα, πάλι 300 μείναμε. Καλὸ εἶναι αὐτὸ γιὰ ὅλους μας….»

Μετά, κλεισα τν σελίδα καλλαξα σκέψεις. 
μως κάτι μτρωγε. Κάτι δν μο «ἐκάθετο καλά».

Τί θά π «καλημέρα σκλβε»; Σέ ποιόν πευθύνεται Νικόλας; Μήπως μόνον σέ ατόν πού χει ποδεχθε τήν ττα του; Μήπως μόνον σέ ατόν πού χει ποφασίσει δη πώς ἐτελείωσε όλος του πί τς γς; Μήπως λοιπόν θά πρεπε νά σπρώξουμε λους ατούς τούς ττημένους νά πραγματοποιήσουν ταχύτερα τίς δη ελημμένες των  ποφάσεις; Γιατί νά τό καθυστερον; πάρχει λόγος; Μήπως πλς πιβαρύνουν σκέτο τόν πλανήτη δίχως νά προσφέρουν κάτι χρήσιμο;

ποδείξεις; Παντο γύρω μας! Οττημένοι κα ο νικητές!  Σ κάθε δράσιν, σ κάθε σκέψιν, σ κάθε μας βμα. τέτοιους θ εὕρουμε π τος λλους!
Ποιός θά πιβιώσ; Σ καμμίαν περίπτωσιν ατς πο θεωρε τ παιχνίδι κ τν προτέρων χαμένο. Ατς δη χει πεθάνει κι χουν ξεχάσει ν το τ πον.

Καί ποιός εναι Πολεμιστής λοιπόν;
Μμμμμ…. Καλ
τρώτημα. Οπαντήσεις μως πάντα κρύβονται μέσα μας! Τολάχιστον γι τος αυτούς μας γνωρίζουμε σ ποιπ τ δύο στρατόπεδα ντασσόμεθα. 

Μία ατοκτονία πού ἐγέννησε λοιπόν ναν κόμη σωρό πό σκλάβους; μία ατοκτονία πού ἐγέννησε κι τσάλωσε μίαν κόμη χούφτα Πολεμιστν;
Ποιόν θά τιμήσουμε; Α
τόν πού πολεμ καί στέκεται Παλληκαρίσια  ρθιος μπρός σέ κάθε στραβή; ατόν πού …μς ἐτελείωσε;

Πολεμιστής σκλάβος; Πολεμιστής σκλάβος; Τί θά γίνω; 
Μήπως κι ατό δη τό γνωρίζω;

Φιλονόη.  

φωτογραφία

πρώτη δημοσίευσις 10 Ἀπριλίου 2012

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply