Ἄν καὶ θὰ μποροῦσα νὰ σχολιάσω πολλά, γιὰ τὸ παρακάτω, κατὰ βάσιν, ἐπεὶ δὴ συμφωνῶ, μὲ τὸν τρόπο προσεγγίσεως, θὰ ἐπαναλάβω μόνον τὸ πασιφανές:
σὲ μίαν δημοκρατία, πού, ὑποτίθεται πὼς κάποιοι ὑπερασπίζονται, ὀφείλουμε πρῶτα καὶ κύρια ἀπὸ ὅλα, νὰ προστατεύσουμε τὴν ὁποίαν φωνή, καθὼς καὶ τὸ δικαίωμά της νὰ ἐκφράζεται. Ὅσο διαφορετικοὶ κι ἐὰν εἶναι κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς, ἤ ὅσο διαφορετικὲς κι ἐὰν εἶναι οἱ ἀντιλήψεις του, εἶναι πολὺ πιὸ σημαντικὸ νὰ προασπιστοῦμε τὸ δικαίωμά τους νὰ ἐκφράζοντι παρὰ νὰ ἐπιχειρήσουμε τὴν φίμωσί τους.
Ἡ φίμωσις, καθὼς καὶ κάθε μορφὴ βίας, στὸ μόνον ἀποτέλεσμα ποὺ ὁδηγεῖ, εἶναι στὸ νὰ ἐπιστρέψῃ αὐτὴ ἡ βία ἐπάνω μας.
Δυστυχῶς ἤ εὐτυχῶς, ΟΛΟΙ μας, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, μὲ αὐτὲς τὶς στάσεις ποὺ υἱοθετοῦμε, ἀναπαραγάγουμε κάθε ἔκφρασι τῆς βίας, διότι ἔτσι μᾶς ἀρέσει.

Τέλος, ἐὰν ἔχῃς ἐπιχειρήματα, τότει ἀπόδειξε πὼς ἀξίζεις νὰ εἶσαι αὐτὸς ποὺ ὑποτιθεται πὼς εἶσαι.
Μὲ τὸ νὰ λειτουργῇς ἀντανακλαστικά, σὰν καθρέπτης δῆλα δή, σέ τί ἀκριβῶς διαφέρεις ἀπό αὐτό πού ὑποτίθεται πώς πολεμᾶς;

Φιλονόη

Λάθος στόχος , λάθος αποτέλεσμα…

Παρακολουθώντας όλες αυτές τις ημέρες τις εξελίξεις στο θέμα της Χρυσής Αυγής , διαπίστωσα ότι υπάρχει κάτι που με “χαλάει” και δεν εννοώ οτιδήποτε έχει να κάνει με τους νομικούς και αστυνομικούς χειρισμούς ή με τον τρόπο προβολής του θέματος από τα ΜΜΕ.

Κοιτάζοντας καλύτερα και με περισσότερη ψυχραιμία τα δεδομένα και έχοντας πάντα υπ όψιν μου το ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι η πάταξη του φασισμού και όχι των ανθρώπων που λειτουργούν μέσα απ αυτόν και τον υπηρετούν , διαπίστωσα ότι αυτό που με χαλάει είναι ότι οι κυβερνώντες μας έχουν οδηγήσει στον λάθος στόχο και επιβεβαιωμένα θα καταλήξουμε και στο λάθος αποτέλεσμα.

Τις ανησυχίες μου αυτές ήρθαν να ενισχύσουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις που ενώ πλέον όλοι ξέρουμε (δεν υπάρχει πια η δυνατότητα να κάνουμε τα “στραβά μάτια”) , τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής παραμένουν υψηλότατα.

Βαρύγδουπες δηλώσεις στα μικρόφωνα και τις τηλεοράσεις , σχετικά με την ανάγκη να θωρακιστεί η “Δημοκρατία” μας , να αποκτήσει οπλοστάσιο η “Δημοκρατία” μας απέναντι στον φασισμό.

Κι από πράξεις;

Προσπάθεια να τσαλακώσουν κι άλλο την Δημοκρατία , με νόμους γραμμένους στο γόνατο που μοναδικό σκοπό και στόχο έχουν να παραβιάσουν την ελευθερία του ατόμου , της σκέψεις και τις έκφρασης.

Της όποιας έκφρασης και σκέψης.

Αυτό είναι η “Δημοκρατία” κύριοι;

Η πραγματική Δημοκρατία μπορεί να αντιμετωπίζει τους εχθρούς της , χωρίς φοβικά σύνδρομο και διάθεση ρεβανσισμού , χωρίς σκοπιμότητες και πολιτικά παιχνίδια.

Λέτε κύριοι κυβερνώντες πως η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση και σας πιστεύω.

Μπορεί και να είναι , πρέπει όμως πριν το πεις να μπορείς να το αποδείξεις γιατί αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος , αύριο επειδή έτσι σας γουστάρει να πείτε ότι εγκληματική οργάνωση είναι και το ΚΚΕ , ο Σύριζα , οι ΑΝ.ΕΛ. και οποιοσδήποτε άλλος (ακόμα και τα δικά σας κόμματα , αν στην διακυβέρνηση της Χώρας βρεθεί άλλος).

Δεν είναι απλό πράγμα το να αναφέρεσαι σε πολιτικό κόμμα χαρακτηρίζοντας το εγκληματική οργάνωση.

Οι πολιτικές προεκτάσεις από τέτοιες πρακτικές μπορεί να αποβούν μοιραίες για την τελική έκβαση του θέματος και εν τέλη αρνητικές για τον θεσμό της Δημοκρατίας που υποτίθεται ότι προσπαθείτε να προστατέψετε.

“Μα να μην κάνουμε τίποτα?” 

Κλασική ατάκα των ημερών σε όποιων εκφράζει προβληματισμό ή και αντίρρηση για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης.

Ναι να κάνουμε κύριοι.

Και βέβαια κάτι πρέπει να κάνουμε. Για την ακρίβεια κάτι θα έπρεπε να είχαμε κάνει από παλιά , αλλά βλέπεις χάριν πολιτικών σκοπιμοτήτων δεν το κάναμε.

Αυτό που πρωτίστως θα πρέπει να κάνουμε είναι να ξεχωρίσουμε το ποινικό σκέλος της ιστορίας απ το πολιτικό – ιδεολογικό.

Οι μαχαιροβγάλτες δολοφόνοι , οι τραμπούκοι που σπάνε πάγκους στις λαϊκές μπροστά στις κάμερες και κανείς δεν τους αγγίζει , που σακατεύουν αλλοδαπούς στο ξύλο και οι ζεν πρεμιέ που κλωτσάνε , φτύνουν και σπάνε κάμερες , θα πρέπει να βρούν απέναντι τους το νόμο.

Όχι γι αυτά που πιστεύουν ή λένε ότι πιστεύουν αλλά γι αυτά που κάνουν.

Ποινικές διώξεις , απλές και ξεκάθαρες με αδικήματα δεδομένα και αναμφισβητητα.

Χέστηκα αν ο δολοφόνος του Παύλου ήταν φασίστας  ή δημοκράτης , παναθηναϊκός ή ολυμπιακός , άσπρος ή μαύρος.

Εκτέλεσε έναν άνθρωπο εν ψυχρό και πρέπει να τιμωρηθεί , τελεία και παύλα.

Το κομμάτι της ηθικής αυτουργίας , ειδικά όταν εμπλέκεται σε αυτό η περίπτωση ιδεολογικής – πολιτικής πλατφόρμας , θα πρέπει να το προσεγγίσει κανείς ανεξάρτητα και πιο νηφάλια γιατί αλλιώς υπάρχει κίνδυνος , είτε να ποινικοποιηθούν οι απόψεις , είτε να κάνουμε ήρωες ανθρώπους που δεν πρέπει. Στην κατεύθυνση αυτή τα οσα βγαίνουν στα ΜΜΕ αναφορικά με τα “ευρήματα” στα σπίτια των υψηλόβαθμων στελεχών της Χρυσής Αυγής , άλλα και οι φώτο απ το παρελθόν τους , μου επιτρέπουν να πω ότι υπάρχει σαφές κυνήγι φρονημάτων , απόψεων και ιδεών.

Μα θα μου πει κανείς , δεν είναι λογικό να κυνηγάμε τον φασισμό , τόσα κακά έκανε στην Πατρίδα και στον κόσμο;

Προσωπικά είμαι απέναντι σε κάθε τι καταπιεστικό και απόλυτο , κόκκινο η μαύρο , όμως απαιτώ να έχουν το δικαίωμα να υπάρχει , ώστε να έχω εγώ την υποχρέωση να το αμφισβητώ και να το πολεμώ σε επίπεδο επιχειρημάτων.

Για παράδειγμα , τι σχέση εχει με τις πράξεις βίας του σήμερα η φώτο του Παππα απ τα 20 του που ήταν ντυμένος ναζί?

Κι εγώ είχα ντυθεί ινδιάνος στα 12 και αναρχικός στα 15.

Και;

Βρήκαν λέει σημαίες ναζιστικές , βιβλία και περιοδικά.

Και;

Ναι οι τύποι είναι ναζιστόνια του κερατά, ναι είναι φασίστες.

Και;

Αν προσπαθούμε να πούμε ότι αυτή η ιδεολογία προτρέπει σε βια , θα πρέπει άμεσα να σκεφτούμε πως δεν είναι η μονή ιδεολογία που το κάνει.

Πρέπει άπλα και ξεκάθαρα να στείλουμε μέσω της δικαιοσύνης τους μαχαιροβγαλτες , τους τραμπούκους και όσους οργάνωσαν αυτά τα αίσχη στην στην φυλακή και τους ιδεολόγους του φασισμού να τους αντιμετωπίσουμε στο πεδίο των επιχειρημάτων και του διαλόγου.

Αν θέλουμε να νικήσουμε τον φασισμό πρέπει να πείσουμε τους ανθρώπους να του γυρίσουν την πλάτη , αλλιώς θα βλέπουμε τα δημοσκοπικά ποσοστά των εκφραστών του να ανεβαίνουν και την κοινωνία να εθίζεται ολοένα και περισσότερο στο κλίμα βίας και εμφιαλιακής αντιπαράθεσης…

πηγή