Φαντάζομαι πὼς ἔγινε γνωστὸ τὸ γεγονὸς τῆς ἐκθέσεως ἑνὸς «περιέργου», γιὰ τὰ δεδομένα τῆς Εὑρώπης, γλυπτοῦ, στὴν Πολωνία.
Μίας Εὐρώπης ποὺ πασχίζει, μὲ ὅλο καὶ πιὸ βιαίους τρόπους, νὰ ἐπιβάλῃ τὴν εἰκόνα τῆς «ἁγιοσύνης» της.
Πρὸ χθὲς διάβαζα, σὲ κάποιο ἔντυπο, πὼς ὁ Στάλιν κι ὁ Μάο συνολικῶς πρέπει νὰ δολοφόνησαν, ἤ ὀρθότερα νὰ διέταξαν τὶς δολοφονίες, περισσοτέρων τῶν ἐκατὸ ἐκατομμυρίων ἀνθρώπων. Δύο μόνον χῶρες, μὲ δύο μόνον ἡγέτες, κατάφεραν νὰ ἐξαφανίσουν ὁλοκλήρους πληθυσμούς, ἀλλὰ καὶ ταὐτοχρόνως νὰ περνοῦν ἀκόμη ὡς εἴδωλα, ἐμπρὸς ἀπὸ τὰ μάτια μας, γιὰ ἄλλα τόσα ἐκατομμύρια.
Τὸ περίεργον βέβαια εἶναι πὼς αὐτοὶ ποὺ «κόπτονται» γιὰ τὴν καταπολέμισι τοῦ ναζισμοῦ στὴν Εὐρώπη, πρῶτοι ἀποκρύπτουν τὶς γενοκτονίες ποὺ διέταξαν δικά τους ἰνδάλματα καὶ ἡγέτες.
Δίχως νὰ μειώνω στὸ ἐλάχιστον τὴν ἐγκληματικὴ προσωπικότητα κάποιου ἀπὸ ὅλους αὐτούς, θὰ πρέπῃ ἐπὶ τέλους νὰ κατανοήσουμε πὼς γιὰ νὰ ἐπανέλθῃ ἡ δικαιοσύνη στὸν πλανήτη, τὸ πρῶτο ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀνατρέψουμε εἶναι τὰ ὅσα γνωρίζουμε γιὰ τὴν ἱστορία. Δὲν γίνεται νὰ θεωροῦμαι, γιὰ παράδειγμα, τοὺς μὲν καλοὺς καὶ τοὺς δὲ κακούς. Ὅλοι ἴδια τομάρια ἦσαν.
Μόνον ὅταν ἀναγνωρίσουμε τὰ ἐγκλήματά τους θὰ μπορέσουμε νὰ ἀπομυθοποιήσουμε τοὺς ῥόλους τους καὶ νὰ ἀντιληφθοῦμε ξεκάθαρα τὶς προθέσεις τους, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ πόσο εὔκολα μᾶς χειραγωγοῦν, πρὸς τὴν μία ἤ τὴν ἄλλην κατεύθυνσι.

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐπάτησε τὸ πόδι του ὁ Ῥῶσσος στὴν Πολωνία, ἡ Πολωνία τελείωσε. Εἶχε προηγηθῇ φυσικὰ ὁ Γερμανός, ἀλλὰ τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα, ἐγκλήματα λοβοτομῆς, τὰ διέπραξε ὁ Ῥῶσσος.

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Πολωνία: Σάλος για το γλυπτό με Σοβιετικό στρατιώτη που βιάζει έγκυο

Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε το έργο ενός νεαρού γλύπτη, το οποίο εγκαταστάθηκε δίχως άδεια στο Γκντάνσκ της Πολωνίας και αναπαριστά έναν στρατιώτη της Σοβιετικής Ένωσης να βιάζει μια έγκυο γυναίκα με την απειλή όπλου.

Το γλυπτό που τιτλοφορείται «Komm Frau» (έλα εδώ γυναίκα) απεικονίζει μια γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, ξαπλωμένη, με τον στρατιώτη να της τραβά τα μαλλιά με το ένα χέρι και με το άλλο να της βάζει ένα όπλο στο στόμα.

Το γλυπτό τοποθετήθηκε τη νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή, χωρίς την έγκριση των τοπικών αρχών, κοντά σε ένα μνημείο αφιερωμένο στον Κόκκινο Στρατό που εκδίωξε τους Γερμανούς από το Γκντανσκ το 1945. Αστυνομικοί το απομάκρυναν από το σημείο αυτό μετά από μερικές ώρες.

Το έργο ανήκει στον Γιέρζι Μπόγκνταν Σούμζικ, ο οποίος είναι στο πέμπτο έτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Γκντανσκ και δήλωσε: «το μνημείο εικονίζει μια σκηνή βιασμού. Το αφιερώνω στη μνήμη των γυναικών, η τραγωδία των οποίων συχνά αποσιωπάται».

Ο γλύπτης εξήγησε ότι διάβασε πολύ για τους βιασμούς που διεπράχθησαν από τον Κόκκινο Στρατό καθώς διέσχιζε την ανατολική Ευρώπη με προορισμό το Βερολίνο την περίοδο 1944-45 και υποστήριξε ότι δεν μπόρεσε να το αντέξει, γι’ αυτό και δημιούργησε το εν λόγω γλυπτό για να εκφράσει τα έντονα συναισθήματά του.

Ιστορικοί εκτιμούν ότι πάνω από 1 εκατομμύριο Γερμανίδες – κάποιοι μιλούν για περίπου 2 εκατομμύρια- βιάστηκαν από στρατιώτες της Σοβιετικής Ένωσης, την εν λόγω περίοδο.

Η Gabriele Koepp, μια Γερμανίδα που διηγήθηκε την προσωπική της εμπειρία, καθώς βιάστηκε πολλές φορές από Σοβιετικούς στρατιώτες στα 15 της, υποστήριξε στο βιβλίο της «Γιατί έπρεπε να είμαι κορίτσι;» (2010) ότι ο Κόκκινος Στρατός βίαζε κορίτσια και γυναίκες από 8 -90 ετών.

Ο βιασμός γυναικών από την Πολωνία ήταν επίσης συχνό φαινόμενο κατά την απελευθέρωση της χώρας από τους Σοβιετικούς, μόνο που σε αυτή την περίπτωση τα θύματα υπολογίζονται στις 100.000.

Έντονη αντίδραση από την Μόσχα
«Έχω σοκαριστεί βαθιά από αυτήν την απρέπεια του φοιτητή ο οποίος προσέβαλε με την ψευτοτέχνη του τηn μνήμη περισσότερων από 600.000 Σοβιετικών στρατιωτών οι οποίοι πέθαναν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Πολωνίας», τόνισε ο Ρώσος πρεσβευτής Αλεξάντρ Αλεξέγεφ.

Ο διπλωμάτης χαρακτήρισε «πρόστυχο και «ολοφάνερα βλάσφημο» το γλυπτό, καλώντας τις αρχές «να αντιδράσουν με τον κατάλληλο τρόπο».

Η εισαγγελία του Γκντάνσκ θα αποφασίσει μέχρι αύριο αν θα ασκήσει δίωξη στον νεαρό για «υποκίνηση σε ρατσιστικό ή εθνικό μίσος».

Το ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι TVN24, επικαλούμενο δηλώσεις του γλύπτη, ανέφερε ότι στόχος του ήταν να διαμαρτυρηθεί για την παρουσία, στο κέντρο του Γκντανσκ, του μνημείου του Κόκκινου Στρατού, ενός παλιού σοβιετικού άρματος μάχης Τ-34 που χρησιμοποιήθηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα μνημεία του Κόκκινου Στρατού προκαλούν μέχρι και σήμερα πολλές αντιδράσεις στην Πολωνία καθώς πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι δεν συμβολίζουν μόνο την απελευθέρωση της χώρας από τους Ναζί αλλά επίσης και την εξάρτηση της χώρας από τη Μόσχα, επί μισό αιώνα. Στο Γκντανσκ η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη.

Η χανσεατική πόλη Γκντανσκ -ή Ντάντσιχ στα γερμανικά- πριν από τον πόλεμο ήταν μια ελεύθερη πόλη που κατοικείτο κατά 95% από Γερμανούς.

ἔθνος