Τὸ πραγματικὸ πρόβλημα σήμερα δὲν εἶναι πρόβλημα ἐξουσίας, οὔτε κἂν οἰκονομικό. Ἡ ρίζα τοῦ κακοῦ εἶναι οἱ νόμοι. Μὲ ἀπλὰ λόγια, κάποιοι σκιωδῶς τόσα ἔτη ἄλλαζαν τοὺς νόμους καὶ τοὺς ἀντικαθιστοῦσαν μὲ παράνομα ρεγουλαρίσματα καὶ ὑπορεγουλαρίσματα, ποὺ φαινόντουσαν ἀθῶα καὶ περνιόντουσαν σὲ ἄσχετα νομοσχέδια, ποὺ οὐδεῖς πρόσεχε, συχνὰ οὔτε αὐτοὶ ποὺ τὰ ὑπέγραφαν.

Ἔτσι στήθηκαν τὰ καρτέλ, τὰ χρηματοοικονομικὰ «προϊόντα», ἡ τραπεζικὴ ἀσυδοσία, τὸ καρτὲλ τῶν πατεντῶν καὶ πνευματικῶν δικαιωμάτων (ποὺ οὐσιαστικὰ δὲν ἔχουν, ἀλλὰ ποὺ ἔχουν ὑφαρπάξει μέσω ὑπογείων ἀπατεωνιῶν) καὶ ὅλα τὰ ἄλλα δεινά. Νόμοι. Ἐδῶ εἶναι ὅλο τὸ ζουμί.

Τυπικὸ παράδειγμα τὸ ἀντικαπνιστικό: ὅλη ἡ νομοθεσία του εἶναι πλήρως παράνομη καὶ προϊὸν ἀπάτης. Βασίζεται σὲ ἕνα ψέμμα (τὸ δῆθεν παθητικὸ κάπνισμα), ποὺ ἔχει ἀποδειχθεῖ ἐπιστημονικὰ πλήρως ψευδές – βασικὰ οὐδέποτε εἶχε στηριχθεῖ ἐπιστημονικὰ ἀλλὰ εἶχαν ἀσκηθεῖ ἐκβιασμοὶ καὶ πιέσεις γιὰ πλήρες θάψιμο τῶν κανονικῶν ἐρευνῶν καὶ προβολὴ τῶν ψεύτικων. Ἐκεῖ ἐπίσης βασίσθηκαν οἱ ὑπέρογκοι φόροι ποὺ εἶναι πλήρως παράνομοι καὶ ληστρικοί. Αὐτὸ εἶχε ὡς συνέπεια μία πραγματικὴ οἰκονομική, κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ ζημία ἀσυλλήπτων διαστάσεων σὲ πάρα πολλὰ πεδία (π.χ. γονεῖς νὰ χάνουν κηδεμονίες τῶν παιδιῶν τους ἐπειδὴ κάπνιζαν, ἐπιχειρηματίες νὰ καταστρέφονται, ἐργαζόμενοι νὰ ἀπολυονται, ἀρρώστοι νὰ μὴν λαμβάνουν περίθαλψη ποὺ εἶχαν πληρώσει… ὅ,τι νὰ ‘ναι…).

Λοιπὸν ΟΛΟΙ οἱ νόμοι εἶναι πλέον τέτοιοι σήμερα, ἔχουν πλήρως ἀντικατασταθεῖ δηλαδὴ οἱ κανονικοὶ νόμοι ἀπὸ πλέγμα ὕβρεως. Τὸ 99% τῶν “νόμων” σήμερα εἶναι πλήρως παράνομο, ἔχει περαστεῖ παράνομα καὶ προκαλεῖ τεράστιες ζημίες καὶ παράγει ἔγκλημα σὲ πολὺ μεγάλη κλίμακα. Ὅλο τὸ παρασιτικὸ ἔκτρωμα τῶν γκλομπαληλιθίων πατάει πάνω στὴν νομικιστικὴ ὕβρη καὶ οὐσιαστικὰ εἶναι ὅλο παράνομο καὶ στὸν ἀέρα. Γι’ αὐτὸ καὶ βιάζονται νὰ τὸ “νομιμοποιήσουν” μὲ ἐγκατάσταση ἀδιανόητων τιμωριῶν πρὸς ἐκφοβισμό.
Πρέπει νὰ προσέξῃ ὁ κόσμος τοὺς “νόμους” καὶ νὰ κερδηθῇ ὁ ψυχολογικὸς πόλεμος – θὰ ἔχετε προσέξει τὰ τελευταῖα ἔτη τὶ προπαγάνδα γίνεται ὑπὲρ τῆς “νομιμοφροσύνης” ἔτσι; Γιατὶ ἄραγε;

Lex malla, lex nulla.

Ἄς δοῦμε τὴν ἐδῶ ἐγχώρια ἀπάτη. Βάσει ψεύτικων στοιχεῖων στήνεται νὰ κληθῇ τὸ ΔΝΤ καὶ ὑπογράφεται μία δανειακὴ πλήρως παράνομη καὶ μὲ παράνομο τρόπο, οὔτε κἂν μελετήθῃ ἢ διαπραγματεύθη. Οὔτε καὶ τὰ χρέη κάποιου δημοσίου τομέως ἢ κάποιου τραπεζικοῦ μποροῦν νὰ γίνουν χρέη πολιτῶν ἢ ἰδιωτῶν. Κανονικὰ πρέπει νὰ τιμωρηθοῦν οἱ κακοδιαχειριστὲς καὶ νὰ γίνῃ μία τυπικὴ χρεωκοπία καὶ νὰ συνεχίσῃ κανονικὰ ἡ ἐπόμενη περίοδος μὲ ἄλλους κυβερνῶντες καὶ ἄλλη ὑπόσταση. Ἀλλὰ οἱ «διεθνεῖς νόμοι» εἶναι παράνομοι… Ἐπίσης ἐξ αἰτίας τους μία δανειακὴ σύμβαση ἢ ἄλλη συνθήκη δεσμεύει τὴν ἐπόμενη κυβέρνηση παρὰ τοῦ ὅτι μπορεῖ νὰ εἶναι βλαβερὴ γιὰ τὴν εὐημερία τῶν πολιτῶν καὶ τῆς χώρας καὶ ὡς τέτοια δὲν ἔπρεπε κἂν νὰ ἔχῃ συναφθεῖ. Ἀλλὰ οἱ «διεθνεῖς νόμοι»- πατσαβοῦρες δὲν διώκουν ἐγκλήματα κατὰ τῶν ἐθνῶν, τῶν πολιτῶν, τῶν πληθυσμῶν χωρῶν, τῶν λαῶν κτλ. Καὶ τυχὸν ξεχασμένες διατάξεις ΔΕΝ ἐνεργοποιοῦνται, ἀφοῦ εἶναι στημένο τὸ παιχνίδι.

Ὁ ΟΗΕ π.χ. ποὺ τὰ περισσότερα λαμόγια ποὺ τὸν στελεχώνουν εἶναι ταυτοχρόνως διοικητές, ἰδιοκτῆτες κτλ. πολυεθνικῶν καρτέλ, εἶναι πλήρως στὸ ἔλεος τῆς ἀσυδοσίας τῶν ἰδίων. Οἱ ἐγχώριοι πολιτικάντηδες δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τίποτα, ὑπάρχουν μόνον γιὰ νὰ περνοῦν νομικιστικὲς ὕβρεις στὴν ζούλα καὶ κατόπιν βγαίνουν ἀπ’ τὴν πολιτικὴ καὶ τοὺς περιμένουν θεσοῦλες σὲ μεγάλα Πανεπιστήμια, διοικητικὰ συμβούλια, ὑπερκρατικοὺς ὀργανισμοὺς κτλ. ὡς ἀντίτιμο τῆς προδοσίας. Οὐδεὶς λοιπὸν μιλᾶει.

Πάει σήμερα ὁ κάθε Στουρνάρας νὰ ληστέψῃ ἀτομικὴ ἰδιοκτησία πάρα πολλῶν ἀνθρώπων νομίμως ἀγορασμένη, ποὺ κόστισε πάρα πολλὰ σὲ φόρους, μὲ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ πράξεις, ποὺ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ πολλοὺς ἤδη ὑπάρχοντες καὶ παλαιότερους νόμους, τὸ Σύνταγμα, μὲ χάρτες καὶ διεθνεῖς νόμους «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» κτλ. Καὶ δὲν κουνιέται πούστης…
Οὔτε τὸ δικαστικὸ σῶμα, οὔτε τὸ ΣτΕ, οὔτε ὁ Ἄρειος Πάγος ἐκδίδουν ἐντάλματα συλλήψεων γιὰ τοὺς παρανομοῦντες – μούγγα στὴν στρούγγα. Οὔτε ὁ στρατὸς κουνιέται, ἀφοῦ ἔχουν τοποθετηθεῖ ἐπικεφαλῆς μερικοὶ πουλημένοι ἐπίσης προδότες.
Κι αὐτὲς τὶς ληστεῖες τὶς ἔχουν προαποφασίσει ἀπὸ τὴν ΕΕ (καὶ παραπάνω). Μὲ πλήρως μαφιόζικο τρόπο μπουκάρουν, κλέβουν, καὶ κατόπιν ἀπειλοῦν μὲ συλλήψεις καὶ φυλακίσεις. Ἡ κάποτε δημόσια ἀστυνομία κατήντησε νὰ ἔχῃ τὸν ῥόλο ἰδιωτικοῦ μπράβου γιὰ τοὺς μαφιόζους μὲ τὸ πολιτικὸ προσωπεῖο. Ἡ ληστεία καταθέσεων στὴν Κύπρο ἦταν ἄνευ προηγουμένου – ἀλλὰ οὐδεὶς συνελήφθη ἀπὸ τὴν μαφιόζικη κλίκα τῆς ΕΕ/τραπεζικοῦ καρτέλ/μιντιακοῦ καρτέλ/διεθνονομικιστικοῦ καρτέλ.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΜΩΝ. Καὶ δὲν βλέπω εἰρηνικὴ λύση, πιά.

Φρούριον 

φωτογραφία