Ἡ εἰρήνη καὶ τὰ καταστροφικὰ ἔργα της.

Ἡ εἰρήνη καὶ τὰ καταστροφικὰ ἔργα της.Παρατηρῶ γύρω μου τὸν κόσμο καὶ τρομοκρατοῦμαι.
Δυστυχῶς, ὅσο βαθύτερα πασχίζω νὰ εἰσέλθω στὴν ἀναζήτησι τῶν αἰτίων, ὅλων αὐτῶν ποὺ μᾶς συμβαίνουν, τόσο πιὸ ἔντονα καταλήγω στὴν εἰρήνη καὶ στὰ ἔργα της. Ἤ ὀρθότερα στὰ ἀποτελέσματά της…
Τόσο περισσότερο ἀντιλαμβάνομαι πὼς ἡ εἰρήνη εἶναι μάλλον πρόβλημα παρὰ λύσις.

Ἕνα μόνον ἀντιλαμβάνομαι ἐδῶ καὶ καιρό…
Ὅσο κι ἐὰν δὲν μοῦ ἀρέσῃ, ὅσο κι ἐὰν μὲ ἐνοχλῆ, τελικῶς ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα κακὰ ποὺ ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε εἶναι τὰ κληροδοτήματα τῆς εἰρήνης… Αὐτὰ ποὺ μᾶς ὁδήγησαν στὸ νὰ καταντήσουμε μαλθακοί, ἀπρόθυμοι νὰ διεκδικήσουμε τὰ αὐτονόητα καὶ τελικῶς δουλοποιημένοι…

Δέν μέ πιστεύετε;
Διαβᾶστε τοὺς Ποσειδωνιᾶτες τοῦ Καβάφη καὶ θὰ καταλάβετε…
Κι ἐκείνοι, ὅπως κι ἐμεῖς, ἀπὸ τὰ εἰρηνικά τους ἔργα κατεστράφησαν…

Ποσειδωνιᾶται

«…Κ᾿ εἶχαν συνήθειο πρὸς τὸ τέλος τῆς γιορτῆς
τὰ παλαιά τους ἔθιμα νὰ διηγοῦνται,
καὶ τὰ ἑλληνικὰ ὀνόματα νὰ ξαναλένε,
ποὺ μόλις πιὰ τὰ καταλάμβαναν ὀλίγοι.
Καὶ πάντα μελαγχολικὰ τελείων᾿ ἡ γιορτή τους.
Γιατί θυμοῦνταν ποὺ κι αὐτοὶ ἦσαν Ἕλληνες –
Ἰταλιῶται ἕναν καιρὸ κι αὐτοί·
καὶ τώρα πῶς ἐξέπεσαν, πῶς ἔγιναν,
νὰ ζοῦν καὶ νὰ ὁμιλοῦν βαρβαρικὰ
βγαλμένοι – ὢ συμφορά! – ἀπ᾿ τὸν Ἑλληνισμό…»

Γνωρίζετε τό τέλος τους;
Κατεστράφησαν…  Ἐχάθησαν ἀπὸ προσώπου γῆς…
Ἐξηφανήσθησαν… Ἐτελείωσαν… τοὺς ἐξέχασαν οἱ πάντες….
Καὶ σήμερα μόνον μέσα ἀπὸ τὸ ποιήμα τοῦ Καβάφη τοὺς μαθαίνουμε…
Κι ὅλα αὐτά γιατί;
Μήπως διότι προήσπισαν τήν εἰρήνη τους κι αὐτοί καταντῶντας μαλθακοί;Ὅπως κι ἐμεῖς;

Δὲν συμπαθῶ τὸν πόλεμο… Οὐδεὶς ἀπὸ ἐμᾶς τὸν συμπαθεῖ…
Συνειδητοποιῶ ὅμως σιγὰ σιγὰ πὼς γιὰ νὰ παραμείνουν ἐλεύθεροι οἱ Σπαρτιᾶτες, ἔως τὸ τέλος τους, ἦσαν αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς φοβόμαστε: ἑτοιμοπόλεμοι.

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Βλέπω τοὺς γείτονές μας, ποὺ διαρκῶς διατηροῦν ἐπιθετικὴ στάσι ἀπέναντί μας…
Τί κερδίσαμε ἐμεῖς μέ τό νά ὑπηρετοῦμε διαρκῶς τήν εἰρήνη;
Χάσαμε τὴν μισὴ Κύπρο, τὰ Ἴμια κατέληξαν «γκρίζες ζῶνες» καὶ κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε ὄχι μόνον τὸ Αἰγαῖο ἀλλὰ καὶ σημαντικὰ τμήματα τῆς Θράκης, τῆς Ἠπείρου καὶ τῆς Μακεδονίας.
Γιατί; Γιά νά διατηρήσουμε τήν εἰρήνη μας;
Καί τελικά; Μήπως οἱ χαμένενοι εἴμαστε ἐμεῖς πού ξεχάσαμε νά εἴμαστε ἑτοιμοπόλεμοι;Διότι ἄλλο φιλοπόλεμος κι ἄλλο ἑτοιμοπόλεμος.
Ἑτοιμοπόλεμος εἶναι ὁ ἐλεύθερος καὶ φιλοπόλεμος ὀ δυνάστης…

Γιατί σήμερα πιάστηκα μέ τήν εἰρήνη;
Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ὁ Σπάρτακος ἔγραψε ἕνα ὑπέροχο κείμενον, ποὺ ὅμως κάτι δὲν ἀνέφερε.

Τί θέλουμε νά εἴμαστε; Προμηθεῖς ἤ Ἐπιμηθεῖς;

Τὸ συζητήσαμε ἀρκετά…
Καὶ τελικῶς σήμερα σᾶς παρουσιάζω τὴν ἔνστασί μου.
Ὄχι γιὰ τὸ κείμενον τοῦ Σπαρτάκου ἀλλὰ γιὰ τὸ ὅ,τι αὐτὰ ποὺ περιγράφει ὁ Σπάρτακος δὲν διορθώνονται σὲ συνθῆκες εἰρήνης ἀλλὰ σὲ συνθῆκες πολέμου.
Ὅμως ἐμεῖς δὲν ἔχουμε πόλεμο διότι δὲν ἔχουμε διάθεσι νὰ χαλάσουμε τὴν εἰρήνη μας…
Συνεπῶς;
Συνεπῶς τί;
Μήπως γιά αὐτούς τούς λόγους χάσαμε καί τήν ἐλευθερία μας;
Μήπως τελικῶς ἀρνούμενοι νά ὑπερασπιστοῦμε τήν ἐλευθερία μας ὁδηγούμαστε στό νά παραδόσουμε, ἄνευ μάχης, τούς ἐαυτούς μας στήν ἀπόλυτο δουλοποίησι;

Φιλονόη

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply