Πολλοὶ ἄνθρωποί μου λένε ὅτι ὅταν ξεκινάει αὐτὸς ὁ μῆνας τοὺς πιάνει θλίψη καὶ στέκονται μὲ μιὰν ἀμήχανη μελαγχολία μπροστὰ σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ ἑορταστικὸ κλίμα, χωρὶς νὰ μποροῦν να καταλάβουν γιατί.
Αὐτὲς οἱ ἡμέρες ἔχουν ἔνα ὑπερφυσικὸ φῶς καὶ μιὰν γοητεία. Τὸ παιδὶ μέσα μας ξυπνάει καὶ μαζί του ξυπνάνε καὶ οἱ ἀναμνήσεις τῶν παιδικῶν μας χρόνων, εἰκόνες μιᾶς προστατευμένης καθημερινότητας κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τῶν γονιῶν μας, ποὺ ἴσως νὰ μὴν ὑπάρχουν πιά, ξυπνάνε μυρωδιές, ἀνεκπλήρωτα ὄνειρα, προσδοκίες εἰκόνες καλὲς καὶ κακὲς …
Ὅλη αὐτὴ ἡ ἐνέργεια μᾶς κάνει νὰ εἴμαστε εὐαίσθητοι συγκινησιακά…
Ὅταν περνάω μιὰ τέτοια φάση λεὼ στὸν ἑαυτό μου:
Πολὺ ὡραία !!!! Εἶναι σημαντικὸ νὰ χαμογελᾶς, χαμογέλασε ἐκτὸς κι ἂν σοῦ ἔρχεται νὰ κλάψεις! Πρὸς Θεοῦ μὴν χαμογελὰς ὅταν κλαις …
Ποιός εἶπε ὅτι πρέπει μόνο νά χαμογελᾶμε;
Μέσα ἀπὸ τὰ δάκρυά μας καθαρίζουμε τὴν ψυχή μας καὶ ἐρχόμαστε σὲ ἐπαφὴ μὲ αὐτό ποὺ πολλὲς φορὲς ἐπιπόλαια ἔχουμε τσαλακώσει καὶ κρύψει μέσα μας, τὸ ὁποῖο μας ἐμποδίζει νὰ ἀναπνέουμε ἀλλὰ καὶ νὰ χαμογελάμε βαθιά. Γιατὶ ὁ ἄνεμος τῆς ἀπογοήτευσης καθὼς παρασύρει τὰ θραύσματα τῆς μαραμένης εὐτυχίας, σπέρνει καὶ καλοὺς σπόρους στὸ γόνιμο ἀπὸ τὴν μπόρα τῶν δακρύων ἔδαφος.
Νομίζω ὅτι ὁ πολιτισμός μας ἔχει μιὰν ἐμμονή, μὲ τὸ νὰ εἴμαστε συνεχῶς καὶ μόνιμα εὐτυχισμένοι. Καὶ ἔτσι ὅλοι μας εἴμαστε πολὺ ἀπορροφημένοι μὲ τὸ κυνήγι τῆς εὐτυχίας, σὰν να μὴν ὑπάρχει τίποτε ἄλλο πέρα ἀπὸ αὐτό. Καὶ φυσικὰ γιὰ νὰ μὴν παρεξηγηθῶ καὶ δημιουργηθεῆ ἡ ἄποψη ὅτι ἔχω ἀντιφατικὲς ἰδέες, δὲν λεὼ καθόλου ὅτι δεν εἶναι σημαντικὸ να ἀναζητάμε ἐκεῖνα τὰ πράγματά ποὺ μᾶς φέρνουν εὐτυχία καὶ γαλήνη, ἤ ὅτι δὲν εἶναι σημαντικὴ ἡ εὐτυχία. Μιλάω ὅμως ἐδῶ γιὰ τὴν ἐμμονὴ ποὺ κάνει τοὺς ἀνθρώπους, ὅταν νοιώσουν τὸ ὁποιοδήποτε ἄβολο συναίσθημα, φόβο, ἀπογοήτευση, θλίψη νὰ καταπίνουν ἕνα χάπι ἤ ἕνα ποτὸ γιὰ νὰ νοιώσουν ἀμέσως εὐτυχεῖς. Μιλάω γι’ αὐτὴ τὴν ἀνικανότητα μας νὰ μὴν μποροῦμε νὰ βιώσουμε οὔτε λίγη δυστυχία χωρὶς αὐτὸ να τὸ θεωροῦμε κάτι ἀφύσικο καὶ χωρὶς νὰ τὸ λογοκρίνουμε.
Ἡ ἀληθινὴ εὐτυχία ἔρχεται ὅταν ἐπιτρέπουμε στὸν ἑαυτό μας νὰ βιώνει ὅλα του τὰ συναισθήματα χωρὶς ἐνοχὴ καὶ χωρὶς ντροπή.
Ἀλλωστε ἀγαπάμε πολὺ τὴν ζωή, γιὰ νὰ θέλουμε νὰ εἴμαστε μόνον εὐτυχισμὲνοι.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.