της Τζέ­λα Αλι­πρά­ντη

Αντί­θε­τη βρί­σκει την το­πι­κή κοι­νω­νία η κα­τα­σκευή τριών αιο­λι­κών πάρ­κων στην πε­ριο­χή των Αγρά­φων, ό­που προ­βλέ­πε­ται η το­πο­θέ­τη­ση 48 α­νε­μο­γεν­νη­τριών του με­γα­λύ­τε­ρου τύ­που (ύ­ψος 85 μέ­τρα) στην κο­ρυ­φο­γραμ­μή του Ίτα­μου. «Όλοι εί­μα­στε υ­πέρ των α­να­νεώ­σι­μων πη­γών. Εί­μα­στε έ­νας νο­μός που υ­πο­στη­ρί­ζου­με την πρά­σι­νη ε­νέρ­γεια και αυ­τό φαί­νε­ται α­πό τα υ­δρο­η­λεκ­τρι­κά ερ­γο­στά­σια που έ­χου­με στη λί­μνη Πλα­στή­ρα και τα πολ­λά ι­διω­τι­κά φω­το­βολ­ταϊκά πάρ­κα. Υπο­τί­θε­ται ό­μως ό­τι θέ­λου­με την πρά­σι­νη ε­νέρ­γεια για να προ­στα­τέ­ψου­με τη φύ­ση, αν εί­ναι κα­τά τη δια­δι­κα­σία να την κα­τα­στρέ­ψου­με δεν έ­χει νό­η­μα», ε­ξη­γεί στην «Επο­χή» ο Τά­σος Κολ­τσί­δας, μέ­λος του Συ­ντο­νι­στι­κού των κοι­νω­νι­κών φο­ρέων Καρ­δί­τσας για τις δια­φω­νίες των κα­τοί­κων προς το έρ­γο.

Τα ε­πι­χει­ρή­μα­τα που πα­ρου­σιά­ζο­νται α­πό τους κοι­νω­νι­κούς φο­ρείς και τους κα­τοί­κους α­φο­ρούν πρώ­τον την ε­ται­ρεία. Η ί­δια υ­πο­στη­ρί­ζει πως έ­χει γί­νει πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή έ­ρευ­να για το έρ­γο, αλ­λά αυ­τή δεν έ­χει ε­γκρι­θεί α­κό­μα και δεν έ­χει κα­τα­τε­θεί σε κα­νέ­να αρ­μό­διο φο­ρέα.
Προ­κει­μέ­νου να κα­τα­σκευα­στούν αυ­τά τα τρία αιο­λι­κά πάρ­κα στην κο­ρυ­φο­γραμ­μή α­παι­τεί­ται η κα­τε­δά­φι­ση του βου­νού τό­σο για την το­πο­θέ­τη­ση των α­νε­μο­γεν­νη­τριών, ό­σο και για τη με­τα­φο­ρά τους με τη διά­νοι­ξη με­γά­λων δρό­μων και την αλ­λοίω­ση του φυ­σι­κού το­πίου. Πέ­ραν, ό­μως, α­πό το πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κό κό­στος, υ­πάρ­χει και κίν­δυ­νος για αν­θρώ­πι­νο κα­θώς σε μι­κρή α­πό­στα­ση, κά­τω α­πό ε­κεί που προ­βλέ­πε­ται να γί­νει το έρ­γο, υ­πάρ­χουν τρία χω­ριά. Με την ι­σο­πέ­δω­ση του βου­νού αυ­ξά­νε­ται κα­τά πο­λύ η πι­θα­νό­τη­τα κα­το­λί­σθη­σης, ε­νώ ση­μα­ντι­κό ζή­τη­μα εί­ναι και η η­χο­ρύ­παν­ση που δη­μιουρ­γεί­ται α­πό τις α­νε­μο­γεν­νή­τριες και το κα­τά πό­σο θα ε­πη­ρεά­σει τις ζωές των κα­τοί­κων.
Τα Άγρα­φα εί­ναι μια πε­ριο­χή που ζουν α­πό τον του­ρι­σμό κα­θώς προ­σφέ­ρουν δα­σι­κά προϊό­ντα, φυ­σι­κό κάλ­λος, ο­ρει­βα­τι­κές δια­δρο­μές, χει­με­ρι­νά α­θλή­μα­τα κτλ. «Πρό­κει­ται να ι­σο­πε­δώ­σουν ό­λο το βου­νό για έ­να έρ­γο που θα έ­χει ζωή 20-30 χρό­νια, αλ­λά οι αλ­λα­γές στο φυ­σι­κό το­πίο θα εί­ναι μό­νι­μες και μη α­να­στρέ­ψι­μες, ε­πη­ρεά­ζο­ντας την του­ρι­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα της πε­ριο­χής για πά­ντα», το­νί­ζει ο Απο­στό­λης Πα­ντε­λής, ε­πί­σης μέ­λος του Συ­ντο­νι­στι­κού φο­ρέων.
«Σε έ­να άλ­λο αιο­λι­κό πάρ­κο με άλ­λους πυ­λώ­νες, σε άλ­λα βου­νά που έ­χου­με στην πε­ριο­χή χω­ρίς δά­ση, με ή­δη υ­πάρ­χο­ντα δρό­μο κο­ντά και χω­ρίς χω­ριά, δε θα λέ­γα­με ό­χι.

Με ποια κρι­τή­ρια ε­πι­λέ­χτη­κε η συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ριο­χή;», α­να­ρω­τιέ­ται ο κ. Κολ­τσί­δας. Οι κά­τοι­κοι θέ­λο­ντας να προ­στα­τέ­ψουν την πε­ριο­χή τους, χω­ρίς ό­μως να εί­ναι αρ­νη­τι­κοί στις α­να­νεώ­σι­μες πη­γές ε­νέρ­γειες, πρό­κει­ται να κι­νη­το­ποιη­θούν ε­πί του ζη­τή­μα­τος. «Προ­σπα­θού­με να κι­νή­σου­με δια­δι­κα­σίες ώ­στε να υ­πάρ­ξει μία ε­ξέ­τα­ση συ­νο­λι­κά της πε­ριο­χής α­πό το δή­μο για το ποια μέ­ρη θα χρη­σι­μο­ποιού­νται και για ποιο λό­γο ώ­στε να μην υ­πάρ­χει και στο μέλ­λον κίν­δυ­νος για ά­κρι­τη υ­λο­ποίη­ση ο­ποιασ­δή­πο­τε πρό­τα­σης».
Οι φο­ρείς ή­δη κα­τά­φε­ραν να ε­νη­με­ρώ­σουν το δη­μο­τι­κό συμ­βού­λιο για τους κιν­δύ­νους και το ί­διο α­πέρ­ρι­ψε το αί­τη­μα της ε­ται­ρείας. Για το ζή­τη­μα ό­μως η αρ­μό­δια αρ­χή που κα­λεί­ται να α­πο­φα­σί­σει εί­ναι το πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο Θεσ­σα­λίας. Ακό­μα το ζή­τη­μα δε έ­χει συ­ζη­τη­θεί, ό­μως υ­πάρ­χει πι­θα­νό­τη­τα να βρε­θούν ευή­κοα ώ­τα. Η πα­ρά­τα­ξη «Θεσ­σα­λία της Αλλη­λεγ­γύης και της Οι­κο­λο­γίας» έ­δει­ξε τη στή­ρι­ξή της στους κα­τοί­κους α­να­κοι­νώ­νο­ντας ό­τι «οι α­ντι­δρά­σεις και οι ε­πι­φυ­λά­ξεις με­γά­λου μέ­ρους της το­πι­κής κοι­νω­νίας της Καρ­δί­τσας κα­τά τη γνώ­μη μας εί­ναι δι­καιο­λο­γη­μέ­νες» θέ­το­ντας τις ί­διες εν­στά­σεις.

Πηγή epohi.gr