Καὶ οὔτε πρέπει νὰ σβήνονται.
Ἡ ἀσθενική μας μνήμη εἶναι πολλὲς φορὲς ἡ αἰτία πολλῶν κακῶν.
Δὲν λέω πὼς πρέπει νὰ τὰ ἀναμασσοῦμε διαρκῶς…
Λέω πὼς πρέπει νὰ τὰ ἀνασύρουμε στὴν μνήμη μας, πάντα, ὅταν χρειάζεται, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ λαμβάνουμε, βασιζόμενοι στὴν ἐμπειρία καὶ στὴν γνῶσιν ποὺ μᾶς ἔδωσαν, ὅλο καὶ ὀρθότερες ἀποφάσεις.
Τὰ λάθη μας δὲν εἶναι σημάδια σὲ μαυροπίνακα, ποὺ μποροῦμε νὰ τὰ σβήσουμε.
Τὰ λάθη μας εἶναι ἐπίπεδα σὲ κλίμακες ποὺ πρέπει νὰ ἀνεβοῦμε…
Νὰ τὰ δοῦμε ἀπὸ ἀπόστασιν καὶ νὰ τὰ κάνουμε συμμάχους μας, συμβούλους μας, συντρόφους μας…
Τὰ λάθη εἶναι φίλοι μας…
Εἶναι ἡ φωνούλα ποὺ πρέπει πάντα νὰ μᾶς συντροφεύῃ, γιὰ νὰ μᾶς θυμίζῃ τὸ πῶς δὲν γίνεται κάτι…
Ὅταν γνωρίζουμε τὸ πῶς δὲν γίνεται, τότε μόνον μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸ πῶς γίνεται…
Τὸ λάθος πάντα νὰ τὸ προστατεύουμε… Εἶναι τὸ ἐχθές μας, ποὺ μᾶς στηρίζει γιὰ τὰ βήματα τοῦ αὔριο.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.