Πῶς;
Τί νά σᾶς πῶ;
Αὐτὸ ποὺ εἶδα δὲν μοῦ ἄρεσε… Διόλου δὲν μοῦ ἄρεσε…
Μὲ πόνεσε…
Ὄχι τόσο γιατὶ θὰ διαλυθοῦν τὰ κράτη, κατὰ πῶς τὰ γνωρίζουμε, ἀλλὰ διότι γιὰ νὰ συμβοῦν ὅλα αὐτά, ποὺ βλέπουμε στοὺς χάρτες, παρακάτω, θὰ χυθῇ πολὺ ἀθῶο αἷμα…

Θὰ μοῦ πεῖτε πὼς πάντα αἷμα ἀθώων χύνεται…
Σωστά…
Πάντα ἀθῶο αἷμα…
Πάντα οἱ ἀθῶοι, οἱ ἄκακοι καὶ οἱ ταλαίπωροι πληρώνουν τὰ σχέδια τῶν «μεγάλων καὶ τρανῶν».

Τὸ χειρότερον ὅμως ἦταν ὅτι μέσα στὸ παραπάνω ταινιάκι βλέπουμε καὶ τὴν Ἑλλάδα μας κομματιασμένη…
Ναί… αὐτὸ κι ἐὰν ἦταν… Ἴσως νὰ ἦταν καὶ τὸ βαρύτερο τῶν ὅσων εἶδα…
Δὲν ξέρω… Ξέρω μόνον πὼς πάγωσα καὶ ταράχθηκα…
Εἶναι ἀκόμη νωπὲς οἱ μνῆμες ἀπὸ τοὺς παπποῦδες καὶ τὶς γιαγιάδες ποὺ ξέφυγαν τῆς γενοκτονίας…

Ὅμως ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Ἴσως νὰ εἶναι καὶ σκέτο …φῆμες…
Ἴσως σκέτο φόβοι…
Ἴσως ὅμως κι ὄχι…

Φιλονόη