Ἡ ποικικοποίησις κατοχῆς τῶν βιβλίων.

Αὐτὸ μὲ τὰ δύο βιβλία τοῦ 1830, τοῦ Παππά, δὲν τὸ κατάλαβα…
Ἀπαγορεύεται κάποιος νὰ κατέχῃ παλαιὰ βιβλία;
Δὲν ἐπιτρέπονται οἱ συλλέκτες παλαιῶν βιβλίων;
Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ κατοχὴ παλαιῶν βιβλίων π.χ. ἀπὸ κληρονομιά;
Μπορεῖ κάποιος νὰ μοῦ ἐξηγήσῃ τὶ ἀκριβῶς συμβαίνει;

Φρούριον

Ὅμως… Μετά..
Μοῦ ἔστειλαν αὐτά, τὸ ἄρθρο ἀπὸ τὸ 2008 παρακαλῶ!

«…Πουθενά σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν νομιμοποιούνται αυτά που γίνονται στην Ελλάδα και προκαλεί έκπληξη ο υπερβάλλων ζήλος του Βυζαντινού Μουσείου να νομιμοποιεί αντισυνταγματικές ενέργειες και να κρατάει ως κατασχεθέντα βιβλία τα οποία δεν εμπίπτουν σε καμμιά περίπτωση στα κριτήρια του νόμου περί προστασίας αρχαιοτήτων.

Ξέρουν τις εκθέσεις κατασχέσεως και οφείλουν να μη λένε πράγματα αντιεπιστημονικά και αντισυνταγματικά»…»

Το ΥΠΠΟ απαντάει για τα παλαιά βιβλία

Τοποθετήθηκε χθες το υπουργείο Πολιτισμού στο θέμα που έχει προκύψει με τις διώξεις κατόχων και εμπόρων παλαιών βιβλίων. Οι κατασχέσεις αρχαιοτήτων, λέει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, «αφορούν τα βιβλία τα οποία χρονολογούνται από το 1453 ώς το 1830 και μόνον τα λειτουργικά, τα οποία κατατάσσοναι από τον Ν. 3028/02 στα κινητά μνημεία.

Τι λέει ο νόμος

Σύμφωνα με τον ανωτέρω νόμο, άρθρο 20, παρ. β στα κινητά μνημεία περιλαμβάνονται «τα μεταγενέστερα του 1453, που χρονολογούνται ώς και το 1830 και αποτελούν ευρήματα ανασκαφών ή άλλης αρχαιολογικής έρευνας ή που αποσπάστηκαν από ακίνητα μνημεία, καθώς και οι θρησκευτικές εικόνες και λειτουργικά αντικείμενα της ίδιας περιόδου»». Μέχρις εδώ καλά.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν διαφέρουν από τις τοποθετήσεις της προχθεσινής συνέντευξης Τύπου των διωκομένων. Στο τέλος της ανακοίνωσης γίνεται σαφές ότι «οι διατάξεις αυτές τόσο στο Εθνικό όσο και στο Κοινοτικό Δίκαιο, κατ’ ουδένα τρόπο περιορίζουν τη δυνατότητα διακίνησης παρόμοιων εκκλησιαστικών και θρησκευτικών έργων εντός του κοινοτικού χώρου, αποτελούν όμως περιορισμό για την καταστροφή ή εξαγωγή τους, περίπτωση βέβαια που δεν αφορά τους βιβλιόφιλους», οι οποίοι απλώς πρέπει να δηλώσουν την ιδιοκτησία τους.

Προσπάθεια αναδίπλωσης

Η «Κ» επικοινώνησε με τους συνηγόρους της υπόθεσης Νίκο και Ζωή Κωνσταντοπούλου, οι οποίοι σχολίασαν την ανακοίνωση του ΥΠΠΟ ως εξής: «Στην προσπάθειά του να αναδιπλωθεί το υπουργείο, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του, τα ρίχνει στην αστυνομία και αναμειγνύει άσχετα θέματα μεταξύ τους.

Πουθενά σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν νομιμοποιούνται αυτά που γίνονται στην Ελλάδα και προκαλεί έκπληξη ο υπερβάλλων ζήλος του Βυζαντινού Μουσείου να νομιμοποιεί αντισυνταγματικές ενέργειες και να κρατάει ως κατασχεθέντα βιβλία τα οποία δεν εμπίπτουν σε καμιά περίπτωση στα κριτήρια του νόμου περί προστασίας αρχαιοτήτων.

Ξέρουν τις εκθέσεις κατασχέσεως και οφείλουν να μη λένε πράγματα αντιεπιστημονικά και αντισυνταγματικά».

καθημερινή

Διαμαρτυρία για την ποινικοποίηση της βιβλιοφιλίας

Τον τελευταίο καιρό έρχονται στο φως της δημοσιότητας διαδοχικές περιπτώσεις κατασχέσεων παλιών βιβλίων και συλλήψεων των κατόχων τους. Είναι απορίας άξιον ποιοι παράγοντες του Υπουργείου Πολιτισμού καθοδηγούν τέτοιες ενέργειες, τη στιγμή μάλιστα που αυτές δεν στηρίζονται στο ισχύον νομικό πλαίσιο: η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού (Εφορεία Αρχαιοπωλείων και Ιδιωτικών Αρχαιολογικών Συλλογών) επανειλημμένα έχει διαβεβαιώσει τους ενδιαφερόμενους ότι τα παλιά βιβλία δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς (Ν. 3028/2002).

Στις χώρες του πολιτισμένου κόσμου τα παλιά βιβλία σπανίως αντιμετωπίζονται σαν έργα τέχνης, κατάλληλα να κοσμήσουν τις προθήκες μουσείων. Η θέση τους είναι σε βιβλιοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές, και προορισμός τους να διαβάζονται. Τα βιβλία είναι φορείς γνώσης και πληροφορίας, οι κύριοι αγωγοί για τη διάδοση της λογοτεχνίας, της επιστήμης και των ιδεών.

Σε μια περίοδο πνευματικής ξηρασίας για τον τόπο μας η τυχόν ποινικοποίηση της συλλογής παλιών βιβλίων και κατά συνέπεια της βιβλιοφιλίας, θα είχε ολέθριες επιπτώσεις τόσο για το ίδιο το βιβλίο, το οποίο παντού σώζεται και διατηρείται χάρη στην αγάπη των βιβλιοφίλων, όσο και για την επιστημονική έρευνα, αφού θα δημιουργούσε ανυπέρβλητα προβλήματα σε όσους καθημερινά έρχονται σε επαφή με παλιά βιβλία (βιβλιογράφοι, φιλόλογοι, ιστορικοί, συντηρητές, κλπ.). Συγχρόνως θα απομόνωνε τη χώρα μας από την ευρωπαϊκή οικογένεια, όπου οποιοσδήποτε περιορισμός στην κατοχή και διακίνηση του βιβλίου θεωρείται αδιανόητος.

Μαμαλούκας
Διαμαρτυρίες για την κατάσχεση παλιών βιβλίων
Ο αρχαιολογικός νόμος αφήνει παράθυρο για παρερμηνείες

Τη διαμαρτυρία τους για την «ποινικοποίηση της βιβλιοφιλίας» εκφράζουν 67 προσωπικότητες της πνευματικής ζωής, με αφορμή τις κατασχέσεις παλαιών βιβλίων και συλλήψεις των κατόχων τους. Πρόκειται για μία πραγματικά περίεργη υπόθεση που ξεκίνησε από το Σεπτέμβριο του 2007 με τη σύλληψη ενός σμηνάρχου, ενώ ακολούθησαν άλλες πέντε συλλήψεις ατόμων, στην κατοχή των οποίων βρέθηκαν παλαιά βιβλία.

Οι υπογράφοντες τη διαμαρτυρία, ανάμεσα στους οποίους οι Δημήτρης Αρβανιτάκης, Βασίλης Βασιλικός, Αγγελος Δεληβοριάς, Μάνος Ελευθερίου, Μίκης Θεοδωράκης, Τίτος Πατρίκιος, Αδαμάντιος Πεπελάσης κ.ά., σημειώνουν ότι ενέργειες όπως αυτές «δεν στηρίζονται στο ισχύον νομικό πλαίσιο, διερωτώνται ποιοι παράγοντες του υπουργείου Πολιτισμού καθοδηγούν τέτοιες ενέργειες», αφού «η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού (Εφορεία Αρχαιοπωλείων και Ιδιωτικών Αρχαιολογικών Συλλογών) επανειλημμένα έχει διαβεβαιώσει τους ενδιαφερόμενους ότι τα παλιά βιβλία δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς (Ν. 3028/2002).
πηγή

Υ.Γ. Κλοπή, πολὺ ἀπλᾶ. Βούταγαν παλαιὰ βιβλία ἀπὸ συλλέκτες ἤδη ἀπὸ τὸ 2007…

ΦΕΚ Βενιζέλου γιὰ ἁρπαγὴ βιβλίων (νόμος 3028/202).

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply