Τὸ Ὄνειρο εἶναι αὐτὸ ποὺ δείχνει πάντα στὸν ἄνθρωπο τὸν δρόμο του…
Ὅσο πιὸ ζωντανὸ διατηρεῖται μέσα στὸν ἄνθρωπο τὸ Ὄνειρο, τόσο περισσότερη δύναμιν τοῦ ἐπιστρέφει γιὰ νὰ ἐξακολουθῇ νὰ ὁδεύῃ στὸν δρόμο ποὺ ἐπέλεξε…

Κι ὅταν τὸ Ὄνειρο, ὅπως τώρα, πλησιάζει στὸ νὰ γίνῃ Πανανθρώπινον, τόσο μεγαλώνει ἡ ὁρμὴ καὶ ἡ θέλησις αὐτῶν ποὺ τὸ μοιράζονται καὶ τόσο πλησιάζει ἡ στιγμὴ γιὰ τὴν πραγματοποίησίν του.

Ἐὰν χάσω τὸ Ὄνειρο, θὰ χάσω τὶς δεσμεύσεις μου. Θὰ χάσω τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ὑπάρχω…
Γιὰ αὐτὸ καὶ μόνον ἀξίζει νὰ παλέψω…
Διότι τὸ Ὄνειρο οὐσιαστικὰ μὲ τρέφει…

Δὲν εἶναι οἱ ἐλπίδες ποὺ μὲ κρατοῦν ἔτσι… Εἶναι ἡ βεβαιότης τῆς ἐπιτεύξεως τοῦ Ὀνείρου…
Καὶ γνωρίζω, ἄν καὶ δὲν εἶναι ὀρατὸ αὐτὸ σὲ πολλούς, πὼς νά, μία ἀνάσα μὲ χωρίζει ἀπὸ τὴν ὁλοκλήρωσιν τῆς διαδρομῆς…

Τὸ Ὄνειρο τοῦ κάθε ἑνὸς ἀπὸ ἐμᾶς, ποὺ ἀφορᾷ πλέον στὴν δικαιοσύνη καὶ στὴν ἰσονομία, εἶναι μία παγκόσμιος ἀνάγκη, ποὺ ὅλο καὶ περισσότεροι τὴν συνειδητοποιοῦν κι ὅλο μεγαλώνει ἡ θέλησις γιὰ τὴν διεκδίκησίν τους…
Εἷναι μία ἀνάγκη ποὺ βγαίνει ἀπὸ μέσα μας, σὰν ἐκπνοή…

Δὲν μπορεῖ κάποιος, ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ποὺ μοιράζονται τὸ Ὄνειρο, νὰ παραιτηθῇ…
Τὸ ξέρει…
Γιὰ αὐτὸ καὶ προχωρᾷ διαρκῶς, γνωρίζοντας πὼς ὁ Σκοπός του εἶναι ἱερότερος Ὅλων.

Καὶ ναί… Θὰ ἐπιτύχουμε…
Τὸ γνωρίζουμε…

Φιλονόη

φωτογραφία