Μία κουκκίδα, κι ἐάν, μέσα σὲ ὅλο τὸ σύμπαν εἶναι ὁ πλανήτης μας…
Μία τόση δὰ κουκκίδα, ἀναξία λόγου, ποὺ ὅμως, γιὰ ἐμᾶς ποὺ διαβιοῦμε ἐπάνω του, εἶναι ὅλος μας ὁ κόσμος…
Καὶ τὶ κόσμος… Μέγιστος, τρανός, τρομακτικός, ἐπικίνδυνος, ἀπειλητικός…
Κι ὅμως…
Μία τόση δὰ κουκκίδα εἶναι ποὺ ἐμεῖς τοῦ δίδουμε ἀξία…

Ἀστεῖο…
Ὄχι, δὲν ὑποτιμῶ αὐτὸ ποὺ εἴμαστε…
Ἁπλῶς θεωρῶ πὼς ὅλα τὰ προβλήματα μας εἶναι πάρα πάρα πολὺ μικρά, κι ὅσο κι ἐὰν μᾶς φαντάζῃ ἀδύνατον, ὅλα λύνονται…
Ἀλλὰ κι αὐτὰ ποὺ δὲν λύνονται, ἁπλῶς κόβονται.
Ὑπάρχουν τόσα σοβαρότερα γύρω μας, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀπασχολοῦν ἐμᾶς, μὲ τὸ μικρό μας μυαλό, ποὺ πράγματι, ἀξίζει τὸν κόπο κάπου κάπου νὰ ῥίχνουμε μερικὲς κλεπτὲς ματιὲς πρὸς τὰ ἔξω… Ἐκεῖ ποὺ οἱ διαστάσεις ἀλλάζουν καὶ οἱ δικοί μας πόνοι ἐξατμίζονται!

Μία μικρὴ κουκκίδα εἴμαστε… Τόση δά… Κι αὐτὴ θὰ ἦταν ἀνύπαρκτος ἐὰν ὁ Ἥλιος μας δὲν ἦταν ἐδῶ γύρω νὰ μᾶς κρατᾷ στὴν τροχιά του…

Τί λέτε λοιπόν;
Νά ἀλλάξουμε λίγο τίς ὀπτικές μας;
Μήπως τό βλέμμα μας πρέπει ἐπί τέλους νά ξεθολώσῃ καί νά στραφῇ σέ πιό μεγάλους κόσμους;
Μήπως νά ἀρχίσουμε νά ἀνακαλύπτουμε τούς ἀγνώστους μεγάλους κόσμους πού κρύβουμε μέσα μας;

Φιλονόη

Ἡ φωτογραφία ἀπεικονίζει τὴν γῆ μας ἀπὸ …μακρυά καὶ ἦταν ἡ ἀφορμὴ γιὰ τὶς σημερινές μου σκέψεις.