Τὸ σῶμα μας, τὸν πλανήτη, τὶς πιθανότητες ἐξακολουθήσεως τῆς ζωῆς…

Τὸ θέμα τῆς διατροφῆς μας, γιὰ ὅσους ἀντιλαμβάνονται τὰ αὐτονόητα, ἔχει ἀρκετὲς φορὲς γίνῃ ἀντικείμενον μελέτης.
Πολλὲς φορὲς ἔχει καταγραφῇ πὼς ἐμεῖς σὰν κοινωνίες δὲν τρεφόμεθα πλεόν. Μόνον καταναλώνουμε!
Καὶ καταναλώνουμε, δυστυχῶς, σκουπίδια. Ἤ καλλίτερα, μόνον σκουπίδια.

Τὸ τὶ ἀκριβῶς χρειαζόμαστε γιὰ νὰ τραφοῦμε τὸ γνωρίζουμε. Τὸ τὶ ἀκριβῶς ὅμως τελικῶς καταλήγει στὰ στομάχια μας δὲν εἶναι κάτι ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ.
Ἐὰν φυσικὰ σὲ ὅλα αὐτὰ κληθοῦμε νὰ προσθέσουμε καὶ τὸ πόσο ἐπιβαρύνουμε τὸ περιβάλλον μὲ τὶς καταναλωτικές μας συνήθειες, ἴσως, ἐὰν κάτσουμε νὰ σκεφθοῦμε σοβαρὰ κάποια πράγματα, νὰ ὑποχρεωθοῦμε σὲ ἀλλαγὴ κάθε μας ἐπιλογῆς Ἴσως νὰ ἀναθερήσουμε τὰ πάντα καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἐπιστρέφουμε σὲ πιὸ κλασσικοὺς καὶ συντηρητικοὺς τρόπους ἐπιβιώσεως καὶ διατροφῆς.

Πρῶτο μας μέλημα φυσικὰ παραμένει τὸ νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἀποκοβόμεθα ἀπὸ τὸ κρέας.
Τὸ κρέας, πέραν τῶν τοξινῶν, ποὺ μᾶς ἐπιβαρύνῃ τὸ σῶμα, ἐπιπροσθέτως ἐπιβαρύνει τὸ περιβάλλον μας μὲ τόσα πολλὰ καυσαέρια, μολύνει τόσο πολὺ τὰ ὕδατα καὶ χρειάζεται τόσο μεγάλα ἐνεργειακὰ ἀποθέματα γιὰ νὰ παραχθῇ, ποὺ τελικῶς, ἐὰν τὸ καλοσκεφθοῦμε, κάθε φορὰ ποὺ καταναλώνουμε ἕνα κιλὸ κρέας, συμμετέχουμε στὴν ἐξακολούθησιν τῆς καταστροφῆς τοῦ πλανήτου.

Γίναμε πολλοί;

Ὅταν γιὰ ἕνα μαρούλι ἀπαιτοῦνται 113 λίτρα ὕδατος…
Ὅταν γιὰ ἕνα κομμάτι πίτσας ἀπαιτοῦνται 159 λίτρα ὕδατος…
Ὅταν ἡ παγκόσμια γεωργία ἀπαιτεῖ τὸ 92% τῶν ἀποθεμάτων ὕδατος…
…Τότε μόνον ἴσως μποροῦμε νὰ φαντασθοῦμε τὸ πόσο πολὺ καταστρέφουμε τὸν πλανήτη μὲ τὶς (νέες μας) διατροφικὲς συνήθειες.
Ἀπαιτεῖται πλέον νὰ ἀναθεωρήσουμε τὰ πάντα καὶ πρῶτα πρῶτα νὰ παύσουμε νὰ εἴμαστε καταναλωτὲς καὶ νὰ γίνουμε αὐτὸ ποὺ ξεχάσαμε.
Ὄντα τῆς φύσεως ποὺ τρέφονται καὶ δὲν χορταίνουν μὲ σκουπίδια…
Κι ἐὰν εἶναι δυνατόν, νὰ ἐπιστρέψουμε στὶς συνήθειες ἄλλων ἐποχῶν, ποὺ ἡ τροφὴ ἐπαράγετο ἀπὸ τὸν καταναλωτή. Ἡ βιομηχανοποίησις τῆς παραγωγῆς εἶναι μᾶλλον ἐπιζήμιος γιὰ τὸν πλανήτη τελικῶς!
Κι ἄς προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν γιὰ τὸ ἀντίθετον.

Φιλονόη

Πόσο κρέας καταναλώνει ο μέσος Έλληνας;

Ακόμα και τους Αμερικανούς, που θεωρούνται από τους πιο φανατικούς κρεατοφάγους στον κόσμο, κατάφεραν να ξεπεράσουν οι Έλληνες. Η Ελλάδα είναι σήμερα η έβδομη χώρα στον κόσμο σε κατανάλωση κόκκινου κρέατος και κάθε Έλληνας καταναλώνει εκατό κιλά, κατά μέσο όρο το χρόνο, όταν ο κάθε κάτοικος των ΗΠΑ φθάνει τα ογδόντα οκτώ κιλά.

Τα παραπάνω στοιχεία παρουσίασε ο ομότιμος καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Αντώνης Καφάτος, στη διάρκεια εκδήλωσης, με θέμα: «Τα trans – λιπαρά οξέα στη διατροφή μας», που διοργάνωσε Το Εργαστήριο Χημείας και Τεχνολογίας Τροφίμων του Τμήματος Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το Περιφερειακό Τμήμα της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας Χημείας.

Όπως είπε ο κ. Καφάτος η κατά κεφαλή κατανάλωση κρέατος στην Κρήτη, το 1960, ήταν μόλις 35 γραμμάρια την ημέρα, ενώ από τις μελέτες του Ινστιτούτου «Ροκφέλερ», το 1948 και αργότερα το 1960, από τον Αμερικανό βιοχημικό, Ancel Keys, διαπιστώθηκε ότι η μέση κατανάλωση ελαιολάδου από τους Κρήτες ήταν 120 γραμμάρια και το 29% της ενέργειας που έπαιρναν καθημερινά προερχόταν από μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.

Επίσης, πριν από 50 χρόνια η κύρια πηγή λιπαρών στον ελληνικό πληθυσμό ήταν το ελαιόλαδο και οι ξηροί καρποί, ενώ τα λιπαρά από κρέας, γαλακτοκομικά, αβγά, ψάρια και θαλασσινά, ήταν περιορισμένα, λόγω των οικονομικών δυσχερειών, αλλά κυρίως λόγω των νηστειών της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 60 η πλειοψηφία των κατοίκων στην Ελλάδα (ποσοστό 60% του πληθυσμού) τηρούσε με ευλάβεια και ακρίβεια όλες τις νηστείες, για 180 ημέρες το χρόνο!

«Δυστυχώς το άριστο διαιτολόγιο των Κρητών της δεκαετίας του 1960 αλλοιώθηκε τις επόμενες δεκαετίες με την παραγωγή και εισαγωγή πλήθους επεξεργασμένων τροφίμων και μαργαρινών που διατίθενται στις υπεραγορές, στα ταχυεστιατόρια και τα περίπτερα κάθε γειτονιάς», επισήμανε ο κ. Καφάτος.

Όπως αποκαλύπτεται από τις έρευνες οι αλλαγές στο διαιτολόγιο των Κρητών επιβεβαιώθηκε με περιοδικές αναλύσεις του υποδορίου λίπους, σε λιπαρά οξέα, καθώς και με την επιδημική έξαρση της παχυσαρκίας τα τελευταία 40 – 50 χρόνια σε ενήλικες, αλλά και παιδιά. Όπως είπε κ. Καφάτος το ποσοστό λίπους, από κορεσμένα λιπαρά οξέα, φθάνει σήμερα στα επίπεδα των ΗΠΑ και της Βόρειας Ευρώπης (15-18%). «Η περιεκτικότητα πολλών τροφίμων σε λιπαρά αποδεικνύεται με αναλύσεις, είναι εξαιρετικά δυσμενής και προάγει τα χρόνια νοσήματα, όπως τα καρδιοαγγειακά και τους περισσότερους καρκίνους», υπογράμμισε ο ομότιμος καθηγητής.

Τα περισσότερα παγωτά δεν περιέχουν γάλα

Τον κώδωνα του κινδύνου για δυνητικά επικίνδυνα παγωτά για τη δημόσια υγεία, έκρουσε ο κ. Καφάτος που συνέστησε την προσοχή των καταναλωτών. «Τα περισσότερα παγωτά δεν είναι γαλακτοκομικά προϊόντα, γιατί το πρώτο συστατικό τους είναι το λάδι της ινδικής καρύδας (κορεσμένο κατά 80%), το δεύτερο συστατικό είναι η ζάχαρη και το τρίτο αποβουτυρωμένη σκόνη γάλακτος, ενώ ακολουθούν δεκάδες πρόσθετων ουσιών», τόνισε. Ακόμα προειδοποίησε ότι τα πατατάκια – τσιπς, που – όπως είπε – εκτός από το πολύ αλάτι περιέχουν μεγάλη ποσότητα κακής ποιότητας λιπαρών. «Επίσης, στην έκθεσή τους σε υψηλές θερμοκρασίες παράγεται η τοξική ουσία ακρυλαμίδη, που είναι εξαιρετικά αθηρογόνος και καρκινογόνος», τόνισε.

Καταλήγοντας, επισήμανε ότι οι μαργαρίνες που κυκλοφόρησαν από τα μέσα του περασμένου αιώνα στην Ελλάδα, ήταν υψηλής περιεκτικότητας σε τρανς – λιπαρά, που έφθαναν το 15%. «Τα τελευταία 10 15 χρόνια η βιομηχανία ελάττωσε τα τρανς, κάτω από το 1%, αλλά αύξησε την περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα, κατά περίπου 18%, για να είναι σε στερεή μορφή στη συνήθη θερμοκρασία», είπε και χαρακτήρισε άμεσης προτεραιότητας την εκπαίδευση του Έλληνα καταναλωτή, από την παιδική ηλικία.

πηγή

Υ.Γ. Αὐτὸ δὰ μᾶς ἔλειπε… Ἐὰν τὰ παγωτὰ περιεῖχαν γάλα, τότε ἡ ἐπιμόλυνσις καὶ ἡ καταστροφὴ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπολογισθῇ!!!