Τὶς πρὸ ἄλλες ἔβγαλα βόλτα τὸν σκύλο μου.
Στὴν ἀλάνα ποὺ …συχνάζουμε, συνήθως συχνάζει καὶ κάποιος παλαιός μου γνώριμος, ἐπίσης μὲ τὸν δικό του σκύλο.
Τὸν συμπαθῶ, μὲ συμπαθεῖ… Πιάνουμε συχνὰ κουβέντες καὶ συζητᾶμε τὰ πάντα… Ἀπὸ τὴν πολιτικὴ τοῦ τόπου ἔως τὰ τῆς κοινωνίας μας.

Ὁ γνωστός μου αὐτὸς εἶναι ἀριστερός. Πολὺ ἀριστερός. Στὸ ΠΑΜΕ καὶ στὸ ΚΚΕ χρόνια… Ἀπὸ παιδί…
Καὶ μὲ κάτι στερεότυπες ἀντιλήψεις, δίχως ἐλαστικότητα καὶ δίχως ἱκανότητα νὰ τὶς ἀλλάξῃ… Εἶναι καὶ κάπως προκεχωρημένης ἡλικίας, ὁπότε σὲ ἕναν βαθμὸ τὸν δικαιολογῶ.
Καλὸς ἄνθρωπος ἀλλὰ πολὺ …κολλημένος!!! Πάρα πολύ.

Τὸ τελευταῖο μας θέμα λοιπὸν ἦταν ἡ Ἀνάγκη συνενώσεως τῶν Ἑλλήνων σὲ κοινὴ δράσιν.
Συμφωνοῦσε μαζύ μου. Ἔλεγε καὶ τὰ δικά του, τὰ γνωστὰ «τσιτάτα» τοῦ ΚΚΕ ἀλλὰ σὲ γενικὲς γραμμὲς συζητοῦσε… Ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ τοῦ εἶπα πὼς ΟΛΟΙ οἱ Ἕλληνες, ἀνεξερτήτως πολιτικοκομματικοῦ χώρου, πρέπει νὰ βροῦμε τρόπους νὰ ἐνώσουμε τὶς δυνάμεις μας.
«Καί οἱ χρυσαυγῖτες», ῥωτᾶ τρομαγμένος.
«Ναί», τοῦ ἀπαντῶ…
«Μά καλά, χρυσαυγίτισσα εἶσαι;»Ἔμεινα ἄναυδη…
Πῶς στά κομμάτια κατέληξε σέ αὐτό τό συμπέρασμα; Τί τοῦ εἶπα πού τόν ἔκανε νά σκεφθῇ πώς εἶμαι ἐδῶ ἤ ἐκεῖ πολιτικοκομματικῶς;

Τὸ ξανάπιασα ἀπὸ τὴν ἀρχή…
Καὶ νὰ οἱ λόγοι καὶ νὰ τὰ αἴτια καὶ νὰ οἱ στόχοι…
Ναί, ναί… συμφωνοῦσε.
«Ἔ, λοιπόν», ἐξακολουθοῦσα ἐγώ, «πρέπει νὰ βροῦμε τρόπους νὰ ἐνώσουμε τὶς φωνές μας καὶ τὶς δυνάμεις μας…»
Ναί, ναί… συμφωνοῦσε.
«ΟΛΟΙ», τοῦ ξαναλέω, σχεδὸν φωνάζοντας.
«Ναί, ναί… Ὅλοι, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς χρυσαυγίτες… Αὐτοὺς θὰ τοὺς σκοτώσουμε…»

Ἄναυδη πάλι ἐγώ…
Τὸ εἶπε μὲ τόσο φυσικὸ τρόπο, ποὺ τρόμαξα… Μιλοῦσα μέ ἄλλον ἄνθρωπο μερικά δευτερόλεπτα πρίν; Τί στό καλό συνέβη καί τόν μεταμόρφωσε σέ φονιά;;; Τί δέν ἄκουγα σωστά ἤ τί δέν ἔλεγα σωστά;
Καὶ ξανά… Ἀπὸ τὴν ἀρχή…
«Βρὲ σύ… Ἴδιο εἶναι ὁ ψηφοφόρος καί ἴδιο ὁ ἐγκέφαλος τῆς κάθε χρυσῆς αὐγῆς;»…
«Ὄχι, δὲν εἶναι ἴδιο… Ἀλλὰ εἶναι ΟΛΟΙ φασίστες»…
«Βρὲ σύ… Εἶσαι τό ἴδιο ὑπεύθυνος ἐσύ, γιά ἀποφάσεις τοῦ κόμματός σου,  μέ τόν γενικό γραμματέα τοῦ κόμματος σου;»
«Ὄχι, δὲν εἶμαι…»
«Ἔ τότε γιατί οἱ ψηφοφόροι τῆς χρυσῆς αὐγῆς εἶναι ὑπεύθυνοι γιά τίς ἀποφάσεις τῶν πρωτεργατῶν τῆς χρυσῆς αὐγῆς;»
«Ναί, σωστά… Δὲν εἶναι… Ἀλλὰ εἶναι φασίστες…. Ἄρα πρέπει νὰ πεθάνουν…»

Τί νά σᾶς πῶ;
Κάθε φορὰ ποὺ ἐπανελάμβανε τὰ συνθήματά του συνειδητοποιοῦσα ὅλο καὶ βαθύτερα πὼς ναί, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ποὺ λέγεται κοινωνικὸς ἱστός, ὄχι μόνον δὲν ὑφίσταται ἀλλὰ τώρα πιὰ πρέπει, ἐὰν πράγματι θέλουμε νὰ σωθοῦμε, νὰ πέσῃ τόσο μεγάλο κακὸ ἐπάνω μας, ποὺ τελικῶς νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἐκτιμοῦμε ἐκ νέου καὶ σὲ ἄλλες βάσεις τὸ δῶρον τῆς φύσεως ποὺ λέγεται δικαίωμα στὴν ζωή…
Ὅσο θὰ ὑπάρχουν τόσο καλὰ ἐκπαιδευμένοι στόκοι, σὰν τὸν γνωστό μου, ποὺ παραμένοντας καλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ πρῶτα καλὸ κομματόσκυλο, σκέτο, ἐν ᾦ ξέχασε νὰ κυττάξῃ ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα του τὸν συνάνθρωπό του, ποὺ ὅμως ἔχει διαφορετικὲς ἀνησυχίες καὶ ἰδεολογίες, θεωρῶντας τον εἶδος πρὸς ἐξαφάνισιν, τόσο περισσότερο θὰ πείθομαι πὼς ναί, αὐτὴ ἡ κατάστασις ποὺ βιώνουμε γιὰ νὰ θεραπευθῇ ἀπὸ τὴν σαπίλα, μόνον μὲ θάνατο θὰ τὸ ἐπιτύχη…

Φιλονόη

Υ.Γ. Σᾶς ἔχω πῆ πώς διαβιῶ μέσα σέ ἄνδρον ἀριστερῶν; Δὲν ἔτυχε… Ἀλλὰ ἀπὸ συνταγή… τί νά πῶ;  Ἀμέτρητοι… Συνεπῶς… Πέτυχε!!!

φωτογραφία