Ἡ γνώσις, ποὺ πράγματι βοηθᾶ στὴν βελτίωσιν τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως τῆς Ἀνθρωπότητος, εἶναι κάτι ἀπέραντο, μὲ ἀρχὴ καὶ δίχως τέλος. (Γιὰ τὰ δικά μας, περιορισμένα, ἀπὸ πλευρᾶς χρόνου παραμονῆς στὸν πλανήτη, κριτήρια.)
Εἶναι μία διαδρομή, ποὺ ὅποιος ἀποφασίση νὰ τὴν διανύσῃ, γνωρίζει πὼς θὰ πληρώση βαρύτατα τιμήματα.

Τὸ ἐρώτημα ποὺ ἀνακύπτει, γιὰ κάποιον Ἄνθρωπο, ποὺ ἐνδιαφέρεται πράγματι γιὰ τὴν αὐτοπεπαίδευσίν του εἶναι σὲ ποιούς, πῶς, πότε καὶ μὲ ποιὸν τρόπο θὰ διδάξῃ αὐτὰ τοὺ ἀπεκόμισε, ἀπὸ τὴν προσωπική του πορεία…
Ἡ ἀπάντησις εἶναι πάρα πολὺ δύσκολη.
Ἐὰν γιὰ παράδειγμα ἐγὼ γνωρίζω τὸν τρόπο παρασκευῆς τῆς ἀτομικῆς βόμβας θὰ εἶναι ἐγκληματικό, κατὰ τῆς ἀνθρωπότητος, τὸ νὰ ἐπιτρέψω στοὺς πάντες νὰ ἀποκτήσουν πρόσβασιν σὲ αὐτὴν τὴν γνώσιν/πληροφορία. Ἡ ἐπιλογὴ τῶν «μαθητῶν» θὰ πρέπη νὰ γίνεται μὲ συγκεκριμένα κριτήρια καὶ κατευθύνσεις. Ἕνα τέτοιο ὅπλο στὰ χέρια δολοφόνου γίνεται καταστροφικό. Ἕνα τέτοιο ὅπλο στὰ χέρια Ἀνθρώπου γίνεται εὐεργετικό.
(Καὶ δὲν ἀναφέρομαι στὴν βόμβα ἀλλὰ στὴν ἐπιστημονικὴ κατάρτισιν γύρω ἀπὸ τὴν θεωρία τοῦ ἀτόμου.)
Τὸ αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὸ μαχαίρι. Ἕνα μαχαίρι στὰ χέρια τῆς νοικοκυρᾶς εἶναι ἐργαλεῖον. Στὰ χέρια τοῦ φονιᾶ ἐξολοθρευτής.

Συνεπῶς μέ ποιά κριτήρια θά πρέπη νά διαμοιράζεται ἡ γνώσις; Καί ποιά γνώσις θά πρέπη τελικῶς νά διαμοιράζεται; Καί σέ ποιούς;
Ἐδῶ ἀκριβῶς πάσχει ἡ κοινωνία μας, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς.
Ἡ ἄκριτος διασπορὰ τῆς γνώσεως/πληροφορίας, μᾶς ἔχει ὁδηγήσει στὸ νὰ ἐξαρτώμεθα ἀφ΄ ἑνὸς ἀπὸ τὶς καλὲς ἤ κακὲς προθέσεις αὐτῶν ποὺ τὴν διαχειρίζονται κι ἀφ΄ ἑτέρου νὰ καταντᾶ, ἡ πρόσβασις στὴν γνώσιν, κάτι πολὺ ἀκριβό, λόγῳ τῆς ἐμπορευματοποιήσεώς της.
Μεγάλη παγίδς, δυστυχῶς, γιὰ τὴν πραγματικὴ ἀνθρώπινο νόησιν.

Νὰ ἐξηγήσω φυσικὰ μίαν παράμετρο, πολὺ οὐσιαστική.
Ἡ πραγματικὴ γνώσις, ποὺ κερδίζεται ἀπὸ Ἀνθρώπους κι ὄχι ἀπὸ ὑπανθρωπίδια, εἶναι ΠΑΝΤΑ ΔΩΡΕΑΝ καὶ ἐν ἀφθονίᾳ. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὅμως ἡ γνώσις, αὐτὴ ποὺ ἀφορᾶ στὴν ἐξακολούθησιν καὶ τὴν διατήρησιν τῆς ζωῆς ἐπὶ τοῦ πλανήτου, εἶναι τὸ ζητούμενον.
Οὐδέποτε  κάποιος ποὺ πιστεύει στὸν Ἄνθρωπο θὰ διανοηθῆ νὰ ἐμπορευθῇ τὴν γνώσιν πρὸς ἴδιον ὄφελος. Θὰ ἀφιερωθῆ στὴν διάδωσίν της.Θὰ ἀφιερωθῆ ὅμως μὲ τέτοιον τρόπο ὤςτε περισσότερον χρόνο θὰ χρειασθῆ  νὰ ἀναλώσῃ στὸ εἶδος τοῦ μαθητοῦ, παρὰ στὸν ἀριθμὸ τῶν μαθητῶν του.
Διότι τί ἀξία ἔχει τό νά ἀποκτήσῃ ἕνα πλῆθος μαθητῶν ἐάν αὐτοί οἱ μαθητές εἶναι ἤ ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως ἤ, ἀκόμη χειρότερα, ἐγκληματικῆς φύσεως;
Γιὰ νὰ μπορέσῃ τὸ ἔργο του νὰ εἶναι ἔργον, πρέπει νὰ ἀσχοληθῇ ΜΟΝΟΝ μὲ πρόσωπα ποὺ καὶ θὰ ἐκτιμήσουν καὶ θὰ ἐπεκτείνουν τὶς γνώσεις ποὺ θὰ λάβουν, ἐμβαθύνοντας καὶ ἐρευνῶντας ἀκόμη περισσότερες παραμέτρους.
Βαρύ, ἀλλὰ ἀναγκαῖον…

Δυστυχῶς ὅμως σήμερα ἡ γνώσις ἔχει περιορισθεῖ στὸ ἐπίπεδον τῆς πληροφορίας καὶ εἶναι προσβάσιμος στὸν κάθε ἕνα… Κι ἔτσι βλέπουμε ἀπὸ ἀπλοῦς παρανοϊκούς, ποὺ στὴν καλλιτέρα τῶν περιπτώσεων ἔπρεπε νὰ εἶναι σιδηροδέσμιοι σὲ κάποια ψυχιατρικὴ φυλακή, ἔως πραγματικοὺς ἐπιστήμονες, νὰ διαχειρίζονται τὶς αὐτὲς πληροφορίες καὶ τελικῶς νὰ πραγματοποιεῖται ἕνας ἀγώνας δρόμου, γιὰ τὸ ποιὸς θὰ χρησιμοποιήση, τί, πότε, πῶς, ἐναντίον ποίου καὶ σὲ ποιὸν βαθμό…

Φυσικὰ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς ὑπερπληφορήσεως εἶνα ὀρατά…
Παπαγάλοι κάθε μορφῆς καὶ χρώματος, μὲ ἀσαφεῖς χρηματοδοτήσεις ἀπὸ πίσω τους, καταφέρνουν νὰ ἀναπαράγουν καὶ νὰ διαδίδουν εἶτε ψεύδη, εἶτε παραπληροφορίες, μὲ κύριον στόχο ἤ τὸν ἔλεγχο τῶν πληθυσμῶν ἤ τὴν καταστολή τους ἤ, ἀκόμη χειρότερα, τὸν ἀποπληθυσμό, μέσα ἀπὸ βίαιες διαδικασίες…
Ἀντιθέτως, Ἄνθρωποι ποὺ εἰλικρινῶς σέβονται τὸν Ἄνθρωπο καὶ τοὺς Νόμους τῆς Φύσεως νὰ παραμένουν στὸ παρασκήνιο, εἶτε ἀπειλούμενοι εἶτε περιθωριοποιημένοι,  ὑπὸ τὸ βάρος κάποιας συκοφαντίας, εἶτε ἀκόμη καὶ ἀγνοούμενοι… Κυριολεκτικῶς… Κι ἄς προσφέρουν καθημερινῶς τὸν καλλίτερό τους ἑαυτὸ καὶ τὴν πραγματική τους ἐπιστημονικὴ σκέψιν…

Καταλήγοντας, κι ἐφ΄ ὅσον αὐτὰ ποὺ γράφω τίθενται ὑπὸ σοβαρὴν ἔρευνα, πιστεύω πλέον πὼς ἡ πραγματικὴ γνώσις πρέπει νὰ διαφυλάσσεται, γιὰ νὰ προστατεύεται κι ἐὰν θὰ διαμοιράζεται, αὐτὸ νὰ συμβαίνῃ ἐπιλεκτικῶς καὶ σὲ συγκεκριμένα πρόσωπα, ποὺ θὰ ἄντεχαν τὸ βάρος τῆς εὐθύνης ποὺ τοὺς ἀναλογεῖ. Σὲ κάθε ἄλλην περίπτωσιν, καὶ εἰδικῶς ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες διαβιώσεως, κάθε διαῤῥοὴ πραγματικῆς γνώσεως, ἔξω ἀπὸ τοὺς Ἀνθρώπους ποὺ τὴν προσεγγίζουν μὲ πραγματικὸ Ἔρωτα, πρέπει νὰ θεωρεῖται ἔγκλημα κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος.

Φιλονόη

Υ.Γ. Σὲ κάθε πορεία ὑπάρχουν ἀρχικά, μέσα καὶ τελικὰ βήματα. Εἶναι ἀδύνατον σὲ κάποιο παιδί, ποὺ διαθέτει ἰδιαιτέρα εὐφυΐα, νὰ διδάξῃς ἐξ ἀρχῆς λογαρίθμους. Πρέπει νὰ τοῦ ἐξηγήσῃ κάποιος πρῶτα τὰ βασικὰ μαθηματικά, πρὸ κειμένου νὰ φθάσῃ κάποτε καὶ στοὺς λογαρίθμους. Κατ’  αὐτὴν τὴν ὁπτικὴ λοιπὸν πρέπει νὰ προσθέσουμε καὶ τὴν φράσιν: «μὲ τὸ σταγονόμετρο» καὶ φυσικὰ πάντα τὸ «ὅσο ἀντέχει»…

φωτογραφία