Ποιόν προδότη;
Χμμμ…
Ὑπάρχει ἄρα γέ προδότης; Καί τί θά μποροῦσε νά προδώσῃ;
Ἐμέναν; Ἐσέναν; Τήν Πατρίδα;
Ποιός θά μποροῦσε νά εἶναι σήμερα ἕνας προδότης;
Καί γιατί θά προδώση;

Ἀπορίες…
Ἐρωτήματα ποὺ μὲ ἀπασχολοῦν ἐδῶ καὶ χρόνια  καὶ ποὺ ἀφοροῦν κυρίως στὴν δική μου θέσιν ἔναντι τῆς σημερινῆς μας πραγματικότητος.
Ὑπάρχουν πολλὰ ζητήματα γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσα τώρα πιὰ νὰ θεωρήσω κάποιον προδότη, ἀλλὰ δὲν τολμῶ νὰ τὸ κάνω, διότι ὑπάρχουν ἤδη τόσες πολλὲς ὀπτικές, γιὰ τὸ τὶ σημαίνει Πατρίδα, ποὺ τελικῶς θὰ ἐμπλακῶ σὲ μίαν ἄνευ τέλους ἀναζήτησιν.
Κι ὅμως… Κάπου ἐδῶ γύρω, μέσα μου, μέσα σου, μέσα του ἐμφωλεύει ἕνας προδότης…
Ἕνας προδότης ἰκανὸς κι ἄξιος νὰ τινάξῃ τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὰ λιγοστὰ ποὺ ἀπέμειναν… στὸν ἀέρα!!!

Ὅμως τὰ πάντα  πρέπει νὰ τὰ πιάσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή…
Ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ξεκίνησαν… Ἐὰν φυσικὰ τολμήσουμε νὰ κάνουμε κάτι τέτοιο.
Διότι κάπου, σὲ κάποιο σημεῖον τῆς διαδρομῆς εἶτε ἐμεῖς, εἶτε οἱ παπποῦδες μας, εἶτε οἱ πρό-πρό-προπαπποῦδες μας χάσαμε κάτι, ποὺ λέγεται ἐπαφὴ μὲ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἀνάγκη.
Αὐτὸ ὅμως τὸ κάτι εἶναι διαφορετικὸ γιὰ τὸν κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς.
Τόσο διαφορετικὸ ποὺ ἐὰν πασχίσουμε νὰ δοῦμε τὰ γεγονότα μὲ τὰ μάτια τοῦ …ἀπέναντι, πολὺ πιθανὸν συντόμως κι ἐμεῖς νὰ αἰσθανθοῦμε λίγο …προδότες.

Γιὰ αὐτοὺς λοιπόν, τοὺς πάρα πάρα πολλοὺς λόγους, ποὺ δὲν ἀπαριθμοῦνται κι ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὴν γνώσιν μας γιὰ τὴν ἱστορία μας, τὴν ταὐτότητά μας καὶ τὸ χρέος μας, σήμερα εἰδικῶς δὲν θὰ καταπιαστῶ τόσο μὲ τὸ ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ὁ προδότης ἀλλὰ μᾶλλον μὲ τὸ ἐὰν ἐγὼ ἤ ἐσὺ ἤ ὁ ἄλλος μποροῦμε νὰ γίνουμε προδότες.
Κι ὅλα αὐτά, στὰ ὁποῖα ἀναφέρομαι, δὲν ἀφοροῦν στὸ ἐὰν θὰ θέλαμε νὰ γίνουμε ἀλλὰ στὸ ἐὰν οἱ πράξεις μας, οἱ σκέψεις μας καὶ οἱ στοχεύσεις μας θὰ μᾶς μετατρέψουν σὲ προδότες.
Κι ὅταν λέω προδότες ἐννοῶ τὴν ὀφθαλμοφανὴ προδοσία ποὺ εἴμαστε (ἤ δὲν εἴμαστε) ἱκανοὶ νὰ διαπράξουμε κατὰ ὅλων αὐτῶν ποὺ μᾶς κληροδότησαν κάποτε κάποιοι… Ὅποιοι…

Ἀλήθεια…
Πῶς θά μποροῦσα νά προδώσω κάτι ἤ κάποιον ἐάν παρέμενα φιλαλήθης;
Ἐάν δέν μέ ἐνδιέφερε τό μικρό μου προσωπικό συμφέρον ἤ τό ἀτομικό βόλεμά μου;
Ἐάν δέν πάσχιζα νά ἐκμεταλλευθῶ τόν πόνο τοῦ διπλανοῦ μου;
Ἐάν δέν μέ ἐνοχλοῦσε τό χρῶμα τῆς ὁμάδος τοῦ διπλανοῦ μου;
Ἤ, ἐάν δέν μέ ἐνοχλοῦσε ὁ θεός του ἀλλά καί ἡ ἀθεΐα του, παρά μόνον τό ἦθος του;
Ἐάν πάλι δέν μέ ἐνδιέφερε ἡ πολιτική ἤ ἰδεολογική του προέλευσις παρά μόνον ἡ συνεργασία μας καί οἱ δεσμεύσεις μας γιά νά φθάσουμε στόν κοινό μας στόχο;
Θά μποροῦσε νά εἶναι προδότης κάποιος πού ἑστιάζει στήν ἔνωσιν κι ὄχι στίς διαφορές;
Θά μποροῦσε νά εἶναι προδότης αὐτός πού ἀφήνει στήν ἄκρη τά προσωπικά του πάθη, παραμένοντας ὑπηρέτης τοῦ κοινοῦ σκοποῦ;
Θά μποροῦσε νά εἶναι προδότης αὐτός πού ἀρνεῖται νά κάνῃ ἐκπτώσεις στό ἦθος του καί πάντα ὁ λόγος του καί τά ἔργα του ἀλληλοεπιβεβαιώνονται;

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Πῶς θά μποροῦσα νά προδόσω κάτι ἤ κάποιον ἐάν παρέμενα ἑστιασμένη στόν ὅποιον κοινό μας σκοπό, δίχως νά ἀναρωτιέμαι γιά τό ἐάν ὑπάρχουν κι ἄλλοι δρόμοι γιά νά περάσω καλλίτερα;
Πῶς θά μποροῦσα νά προδόσω κάποιον ἤ κάτι ἐάν ἡ ἀλήθεια καί ἡ εἰλικρίνεια διεπότιζε τίς σχέσεις μας;
Πῶς θά μποροῦσα νά προδόσω κάποιον ἤ κάτι ἐάν ἡ ὅποια διαφωνία μου μέ τμῆμα ἤ μέ τό ὅλον τῆς κοινῆς μας πορείας γινόταν ἀφορμή γιά νά μάθουμε κάτι περισσότερο ἤ γιά νά γίνουμε καλλίτεροι ὡς ἄνθρωποι;
Ἐάν γιά κάποιον λόγο ὅμως… Γιὰ ὅποιαν προσωπική διαφωνία, ξεκινοῦσα τά ψεῦδη, τά μυστικά ἤ ἁπλῶς παρέκλινα ἀπό τόν κοινό στόχο θά ἔκανα κακό στήν ὁμάδα μου ἤ ὄχι; Μήπως μέ τό νά ἑστιάζω στίς μικροδιαφορές μας θά μεγάλωνα καί θά γιγάντωνα τίς ὅποιες μικρές μας ἀποκλίσεις κι ἀποστάσεις; Μήπως τελικῶς μέ τό νά δίδω τροφή σέ αὐτά πού μᾶς …χωρίζουν θά ξεχνοῦσα νά ὑπηρετήσω καί νά ἐξυπηρετήσω αὐτά πού μᾶς ἐνώνουν;

(Ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν ὑπῆρχαν προδότες…
Καὶ θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ ἀναπαράγονται… Εἶναι …φυσικὸν φαινόμενον.
Τὸ ζητούμενον εἶναι νὰ ἀναγνωρίζονται καὶ νὰ ἀπομακρύνονται… Ἀλλά μποροῦμε;
Μήπως τελικῶς ἔχουμε τόσο πολύ συσκοτίσει τήν σκέψιν μας πού καταντήσαμε …ἠλίθιοι;
Μήπως ἡ ὕπαρξις τοῦ προδότου ἀφορᾷ μόνον σέ μία καί μόνον κατάστασιν; Μήπως αὐτή ἡ κατάστασις λέγεται ἐντιμότης;
Μήπως τελικῶς ἡ συνέπεια λόγων καί πράξεων εἶναι τό ἀσφαλέστερον δεῖγμα γιά τό εἶδος τῶν ἀνθρώπων πού μᾶς παριβάλλουν ἀλλά γιά τό εἶδος τοῦ ἄνθρώπου πού ΕΜΕΙΣ ὀφείλουμε νά παραμένουμε;)

Φυσικὰ ὅλα ὅσα γράφω σήμερα εἶναι κάπως …θεωρητικά.

Ὅλοι μας κατὰ βάθος γνωρίζουμε καὶ τὸ ποιὸς εἶναι ὁ προδότης καὶ τὸ ἐὰν ἐμεῖς θὰ μπορούσαμε νὰ προδώσουμε.
Κι ὄχι μόνον τὸ γνωρίζουμε, ἀλλὰ εἴμαστε ἱκανοί, ἀνεξαρτήτως τῶν πιθανῶν μας ἐνοχῶν, νὰ ἐξακολουθήσουμε τὴν πορεία μας…
Τὴν ὅποιαν πορεία μας… Στραβή, ἴσια, ἀνάποδη… αὐτὴν τέλος πάντων ποὺ ἐπιλέξαμε…
Διότι τώρα πιὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ὁ κοινὸς τόπος, ὁ κοινὸς σκοπός, ἡ κοινὴ Πατρίδα…
Αὐτὴν τὴν ἀφήσαμε πίσω μας, ὅταν ἀρχίσαμε νὰ ἀγχωνόμαστε γιὰ τὸν ἐπιούσιον…
Τώρα πιὰ μᾶς ἐνδιαφέρει μόνον τὸ …ὁ σώζων ἑαυτὸν σωθήτω!!!

Φιλονόη

Σημείωσις 1

Φυσικὰ πάντα θὰ ὑπάρχουν ἐκεῖνοι ποὺ ἰσχυρίζονται πὼς ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα… Εἶτε θὰ τὸ παραδεχθοῦν εἶτε ὄχι, συμπεριφέρονται ἀκριβῶς ἔτσι. Ὁ σκοπὸς γιὰ αὐτὰ τὰ ἄτομα ἁπλῶς ἁγιάζει τὰ μέσα…
Θὰ ὑπάρχουν ἐπίσης ἄτομα ποὺ δὲν θὰ διστάσουν νὰ πωλήσουν φύκια γιὰ μεταξωτὲς κορδέλλες, σὲ ἐμᾶς, τοὺς πολλούς, τοὺς ἰθαγενεῖς, πρὸ κειμένου νὰ ἕλξουν κοντά τους ὑποστηρικτὲς καὶ νὰ μᾶς …σώσουν μὲ τὸν δικό τους (;;;) τρόπο.
Ποὺ θὰ μοιράσουν ὄνειρα, ὑποσχέσεις ἀκόμη καὶ …διορισμούς, πρὸ κειμένου νὰ παραμείνουν στὴν ἐπικαιρότητα καὶ στὴν πρώτη γραμμή…
Πάντα θὰ ὑπάρχουν κάθε εἴδους φερέφωνα ποὺ θὰ ἐμφυτεύονται στὶς κοινωνίες μας, λειτουργῶντας ὡς κατάσκοποι κι ὡς ῥουφιάνοι, πρὸ κειμένου νὰ ὑπηρετήσουν καὶ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὰ μαγαζάκια ποὺ τοὺς ἐξέθρευσαν…****
Ἤ, πάντα θὰ ὑπάρχουν «Μεσσίες» ποὺ θεωροῦν πὼς ὁ δικός τους τρόπος εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ κατ’  ἐπέκτασιν ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἄλλοι νὰ σκάσουμε…*****
Ἤ πάντα θὰ ὑπάρχουν «πτερὰ στὸν ἄνεμο», ποὺ κατὰ τὸν …ἄνεμον πορεύονται ἀναλόγως.******
Ἤ πάντα θὰ ὑπάρχουν ἁπλῶς φιλόδοξοι…
Ἤ πάντα θὰ ὑπάρχουν ἁπλῶς τσογλάνια…
Κι ἐπίσης πάντα θὰ ὑπάρχουν πρόσωπα, πραγματικά, ποὺ θὰ καταλήγουν Ἥρωες, διότι ὅσο σιωπηλὰ κι ἐὰν δροῦν ἤ ἐνεργοῦν, στὴν ούσία παραμένουν Νικηταράδες… Κάτι ποὺ φυσικὰ ἐμεῖς οἱ ἄλλοι, οἱ πολλοί, ἀδυνατοῦμε καὶ νὰ τὸ κατανοήσουμε καὶ νὰ τὸ ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ τὸ σεβαστοῦμε…

Σημείωσις 2

Προδότης εἶναι σήμερα αὐτὸς ποὺ ἄν καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ἀνάγκη τῆς συνυπάρξεως, τῆς συνεργασίας, τῆς κοινῆς πορείας, ἐν τοῦτοις ἐξακολουθεῖ νὰ θέτῃ ὑπὲρ ἄνω τοῦ ἱεροῦ καλέσματος τὸν δικό του θεό, τὸ δικό του κόμμα καὶ τὴν δική του ὁμάδα.
Δίχως νὰ τὸ ἀναλύσω, ἄς τὸ κρατήσουμε.
Ἔχουμε πάρα πολλοὺς ἀπὸ αὐτὸ τὸ εἶδος μέσα στὶς κοινωνίες μας… Εἶναι ἱκανοὶ ἀκόμη καὶ νὰ δολοφονήσουν πρὸ κειμένου νὰ μὴν τοὺς  θίξουν τὴν ἀστεία ὁμαδούλα τους…
Τραγικοί…
Ἀπόλυτα τραγικοί… Στὸ τέλος θὰ τοὺς μείνῃ ἡ δυστυχία τῆς προδοσίας… Ἐὰν φυσικὰ προλάβουν νὰ τὴν …ἀπολαύσουν!

Σημείωσις 3

Ὁλίγον ἔγκυος δὲν ὑπάρχει. Ἤ εἶσαι ἤ δὲν εἶσαι ἔγκυος…
Ὁλίγον Πατρίδα κι ὁλίγον βόλεμα δὲν ὑπάρχει. Ἤ Πατρὶς ἤ βόλεμα..
Ὁλίγον ἀλήθεια καὶ ὁλίγον ψέμμα δὲν ὑπάρχει. Μόνον ἡ ἀλήθεια ἐξυπηρετεῖ τὴν Πατρίδα. Τὸ ψέμμα τὴν σκοτώνει!!!
Τόσο ἁπλᾶ!!!
Ναί, ἐδῶ μπορεῖς νὰ βρῇς τὸν προδότη!!!

*Κυβερνήσεις παντὸς εἴδους, χρώματος, ἐξυπηρετήσεων… Γνωστὰ αὐτά… Τὰ ἀνακαλύπτουμε ὅμως, δυστυχῶς, κατόπιν …ἑορτῆς!!! Ἀπὸ κοντά τους καὶ λίγο παρὰ πίσω, τράπεζες, τραπεζίτες, χρημαστιστές, σύμβουλοι, «κυρίες καὶ κύριοι ἐπὶ τῶν τιμῶν»… Κάθε μορφῆς, μεγέθους καὶ εἴδους χαμαιλέοντες…

**Ἀναζητῆστε ὅλους αὐτοὺς ποὺ κόπτονται γιὰ ἀμεσοδημοκρατίες καὶ λοιπὲς ψευδολογίες. Πίσω ἀπὸ τὸν ἐπίσημο λόγο τους κρύβεται ἕνα παρελθὸν θαυμαστῶν τοῦ κάθε δικτάτορος, ποὺ πέρασε ἀπὸ τὸν τόπο μας… Καὶ θὰ τολμοῦσα νὰ τοὺς σεβαστῶ, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν συμφωνῶ μαζύ τους ἤ ὄχι, ἐὰν δὲν ἄλλαζαν οὔτε κεραία ἀπὸ τὰ προηγούμενα λεγόμενά τους… Ὅταν ὅμως τώρα παρουσιάζουν ὡς πρόσωπο κάτι ποὺ εἶναι …μουτσούνα, τότε πολὺ εὔκολα ἀντιλαμβάνεται κάποιος πὼς ναί… Ἤδη ἐκεῖ μέσα φωλιάζουν προδότες…
Ἤ… πάλι στοὺς ἰδίους χώρους, ἤ σὲ κοντινούς… Ἄτομα ποὺ κόπτονται γιὰ τὶς δημοκρατίες, μὲ ὅποιο ἐπίθετο προσδιοριστικὸ κι ἐὰν τοὺς θέτουν, στὴν βάσιν τους παραμένουν δικτατορίσκοι ποὺ ἀδημονοῦν νὰ τοὺς δοθῇ τὸ πράσινο φῶς γιὰ νὰ ἀναλάβουν ἐξουσία καὶ νὰ τυραννεύσουν μὲ πολὺ χειροτέρους τρόπους, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουμε…

*** Μία βόλτα στοὺς ἐπιδόξους ὑποψηφίους, κάθε ἀποχρώσεως, δημάρχους καὶ εὐρω-ὑποψηφίους, θὰ μᾶς πείση. Τώρα πιὰ δὲν πωλοῦν προγραμματικὲς δηλώσεις ἀλλὰ διορισμούς. Κάτι σὰν τὸ «ὁ θάνατός σου, ἡ ζωή μου…»

****Δημοσιοκάφροι… Συνδικαλιστές… Κομματόσκυλα… Ἐμπρὸς στὸ ἀτομικό τους συμφέρον καὶ στὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐργοδοτῶν τους, δὲν διστάζουν νὰ ὑποσχεθοῦν τὸν οὐρανὸ μὲ τὰ ἄστρα πρὸ κειμένου ἀκόμη καὶ νὰ μᾶς …ξεβρακώσουν!!!

***** Ἔ, ἄς μὴν σᾶς φέρω κι ἐδῶ παραδείγματα… Καταλάβατε!!! Ἰδίως τώρα τελευταία ποὺ μέσα στοὺς σωτῆρες κυκλοφοροῦν κι ἐξωγήινοι καὶ ἐθνοδιασῶστες… Μεσσίες κανονικότατοι!!! Ἁπλῶς σὲ πιὸ …ἀκριβὴ ἔκδοσιν!!!

****** Κι ἐδῶ θὰ ἀποφύγω τὰ παραδείγματα. Οἱ κωλοτοῦμπες εἶναι ὀφθαλμοφανεῖς…

φωτογραφία

καὶ φωτογραφία