Τὸ πρῶτο πρᾶγμα ποὺ ἔμαθα, ὅταν ἄρχισα νὰ ἀσχολοῦμαι σοβαρὰ μὲ τὸν κόσμο μας, σὲ ὅλα του τὰ ἐπίπεδα, ἦταν πὼς ἡ πραγματικὴ ἀνάγκη τῆς Ἀνθρωπότητος εἶναι ἡ ἀπομυθοποίησις. Ἀπὸ ἐκεῖ ὀφείλουμε ὅλοι μας νὰ ξεκινήσουμε γιὰ νὰ διεκδικήσουμε μέρος τοῦ δικαιώματος τοῦ ἐλευθέρως διαβιεῖν.
Μέρος ὅμως… Διότι ὁλόκληρο τὸ δικαίωμα περιλαμβάνει κι ἀπαιτεῖ πολλὰ πολλὰ στάδια, τὰ ὁποῖα συνήθως ἀδυνατοῦμε νὰ περάσουμε…

Ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ὀφείλει, στὸν ἑαυτόν του, ἀλλὰ καὶ στὴν κοινωνία μας, ἐὰν θέλῃ νὰ θεωρῇ ἑαυτὸν πολίτη, νὰ ξεκινήσῃ τὸ …ξεφλούδισμα. Τὴν ἀποδόμησιν.
Καὶ πρῶτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ πρέπει νὰ ἐρευνήσουμε καὶ νὰ ἀποδομήσουμε ἀφοροῦν στὸ πῶς βλέπουμε τὸν κόσμο μας.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια ὀφείλουμε νὰ ἐρευνήσουμε καὶ νὰ ἀποδομήσουμε τὸν τρόπο ποὺ μᾶς ἐκπαίδευσαν νὰ βλέπουμε τὸν κόσμο μας…
Ἤ, μὲ ἁπλᾶ λόγια, τὸ ποῦ, τὸ πότε, τὸ πῶς πάθαμε τὴν ὁποίαν λοβοτομή μας…
Νὰ μάθουμε τὸ τὶ χρώματος εἶναι τὰ …ματογυάλια μας…!!!
Δῆλα δὴ τὰ φίλτρα, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀντιλαμβανόμεθα τὶς ἀλήθειες.
Δῆλα δὴ ὀφείλουμε γιὰ ἀρχὴ νὰ πιασθοῦμε μὲ τὴν ἀποδόμησιν αὐτῶν ποὺ ἔως σήμερα θεωρούσαμε …πυλῶνες τῶν κοινωνιῶν μας. Εἶτε αὐτὸ ἀφορᾷ στὸ πολίτευμα εἶτε στὴν δικαιοσύνη εἶτε στὰ πρότυπα καὶ στὰ μέσα.
Διότι μία κοινωνία, ἐὰν θέλῃ νὰ θεωρεῖται κοινωνία, ὀφείλει νὰ γνωρίζῃ καὶ τὸ ποῦ πρέπει νὰ πάῃ ἀλλὰ κυρίως τὸ ἀπὸ ποῦ ξεκίνησε.

Τί γνωρίζουμε λοιπόν ἐμεῖς γιά τήν ἱστορία μας; Αὐτά πού μᾶς ἔμαθαν τά ἀ-πεπαιδευτικά τους συστήματα;
Τί γνωρίζουμε γιά τό τί σημαίνει πολιτεία; Αὐτά πού μᾶς ἔχωσαν στό  κεφάλι τά ἀ-πεπαιδευτικά τους συστήματα;
Τί γνωρίζουμε γιά τό τί σημαίνει κοινωνία; Αὐτά πού πασχίζουν νά μᾶς πείσουν πώς εἶναι ἤ αὐτά πού μᾶς ἐκληροδότησαν αἰῶνες σοφίας καί γνώσεως;

Ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ἀφοροῦν καὶ ποὺ πρέπει νὰ ἐρευνήσουμε ἔχουν μίαν ἀρχή.
Ἐὰν γνωρίζουμε τὴν ἀρχὴ θὰ κατανοήσουμε τὴν στόχευσιν.
Διότι ἡ Ἀρχὴ ἐμπεριέχει καὶ τὸ τέλος.
Δὲν γίνεται, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἀποδομεῖται ἡ γλῶσσα, δίχως νὰ ἐμπεριέχῃ καὶ τὸ τέλος-στόχευσιν, ποὺ θὰ εἶναι ἡ ὁλική μας ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τὴν κλασσική μας παιδεία…

Ἐὰν λοιπὸν ξεκινήσουμε ἔτσι, ἀπὸ τὶς ἀρχές, θὰ διαπιστώσουμε καὶ τὸ τέλος ἀλλὰ καὶ τὸ γιατὶ συμβαίνουν αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν σήμερα.
Κι ὅταν θὰ γνωρίζουμε, τότε μόνον θὰ μποροῦμε νὰ πετάξουμε ἀπὸ τὰ μάτια μας ὅλα τὰ φίλτρα καὶ νὰ δοῦμε καθαρώτερα καὶ τὸν τωρινό μας κόσμο ἀλλὰ κυρίως τὸν ἄλλον, αὐτὸν ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἐπαναδομήσουμε.

Φιλονόη

φωτογραφία