Μιλᾶμε γιὰ ἀπελευθέρωσιν ἀπὸ τὸν κάθε δυνάστη, τὴν στιγμὴ ποὺ τὸν πρῶτο δυνάστη, τὸν σημαντικότερον, ἀρνούμεθα νὰ τὸν δοῦμε…
Μιλᾶμε γιὰ ἐχθρό, τὴν στιγμὴ ποὺ τὸν πρῶτο ἐχθρό, τὸν ἀπειλητικότερον, εἴμαστε ἀνίκανοι νὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε…
Μιλᾶμε γιὰ τὸν ἡγέτη ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε, τὴν στιγμὴ ποὺ ἔχουμε ἀρνηθεῖ τὸ δικαίωμα στὴν ὕπαρξίν του…

Ἐμεῖς εἴμαστε αὐτοὶ ποὺ ΠΡΩΤΟΙ ἐπιτρέπουμε στὸν κάθε δυνάστη νὰ ἀσκῇ ἐξουσία ἐπάνω μας.
Ἐμεῖς εἴμαστε αὐτοὶ ποὺ θεωροῦμε ἐχθρὸ τὸν γείτονά μας, τὸν σύντροφό μας, τὸν ἀδελφό μας καὶ ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς ὁ ἐχθρὸς εἶναι ἄλλος… Πιὸ πίσω… Πιὸ κρυφός… Ἀλλὰ ὅταν δὲν βλέπῃς τὸν ἐχθρό, τότε δὲν εἶσαι καὶ ἱκανὸς γιὰ πόλεμο…
Ἐμεῖς ἀρνούμεθα στοὺς ἑαυτούς μας τὸ δικαίωμα τῆς συμφιλιώσεως καὶ τῆς ἐνεργοποιήσεως τῶν δεσμῶν…
Κι ὅσο λειτουργοῦμε ἔτσι, τόσο θὰ εὑρίσκουν ἀνοικτὲς Κερκόπορτες κάθε εἴδους ἐχθροὶ καὶ θὰ εἰσβάλουν…

Μιλᾶμε γιὰ ἐλευθερία… Μιλᾶμε γιὰ τυραννία… Μιλᾶμε γιὰ ἐπαναστάσεις…
Καὶ εἶναι κρίμα ποὺ τελικῶς ὅλα αὐτὰ μένουν μόνον στὶς σκέψεις μας…
Θὰ μπορούσαμε… Ναί, θὰ μπορούσαμε…
Ἁπλῶς γιὰ νὰ μπορέσουμε πρέπει νὰ ἀλλάξουμε…
Πρέπει νὰ ἀναζητήσουμε τὸν κοινὸ ἐχθρό…
Κι ὅταν θὰ τὸν ἐντοπίσουμε, τότε νὰ εἴμαστε σίγουροι πὼς οἱ ἡμέρες του θὰ εἶναι λιγοστές…
Μὰ μέχρι τότε ἄς παύσουμε…
Κάνουμε θόρυβο… Ἐνοχλοῦμε…

Φιλονόη

Υ.Γ. Ὁ στρατὸς …ἐσκόρπισε στὴν πρῶτη καπνιά! Ὁ Ἡγέτης δὲν βγῆκε ἐμπρός… Τὸ κατάλαβε… Ὅσο τὸ σαράκι κατατρώγει σάρκες, στρατὸς δὲν μπορεῖ νὰ συνταχθῇ… Πρῶτα νὰ καθαρίσῃ τὸ σῶμα καὶ μετά…

φωτογραφία