Πίσῳ ἀπὸ κάθε μας φόβο ὑπάρχει μιὰ ἐπιθυμία καὶ πίσω ἀπὸ κάθε ἐπιθυμία ὑπάρχει ἕνας δρόμος.

Ὅταν, παραδείγματος χάριν, κάποιος λέῃ: φοβάμαι νὰ μιλήσω ἐμπρὸς σὲ πολὺ κόσμο, πίσῳ ἀπὸ αὐτὸ εἶναι ἐμφανὲς ὅτι κρύβεται ἡ ἐπιθυμία του νὰ μπορέσῃ νὰ τὸ κάνῃ.
Καὶ πίσω ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐπιθυμία κρύβεται ἡ ἱκανότης του νὰ τὸ ἐπιτύχῃ.

Ὀλες μας οἱ ἐπιθυμίες σχετίζονται μὲ τὰ ταλέντα μας καὶ μὲ τις δεξιότητές μας.

Γιὰ τὴν ἀκρίβεια ὄχι ὅλες, μόνον οἱ ἀληθινὲς οἱ αὐθεντικὲς ἐπιθυμίες τῆς καρδιᾶς μας.
Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἐπιθυμοῦμε κάτι ποὺ δὲν ἔχουμε τὰ ταλέντα καί τὶς ἱκανότητες νὰ τὸ πραγματοποιήσουμε.

Ἡ μεγάλη μας ἐπιθυμία ὅμως εὑρίσκεται στὸ ἴδιο σακούλι μὲ τὸ μεγάλο μας φόβο.
Γιὰ νὰ πάρουμε αὐτὸ ποὺ θέλουμε εἶναι ἀναγκαῖο νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ αὐτὸ ποὺ φοβόμαστε καὶ ὅταν τὸ κάνουμε αὐτό, τὸ πιὸ σημαντικὸ δὲν εἶναι αὐτό ποὺ κατακτοῦμμε ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ γινόμαστε, καθὼς μπαίνουμε στὴν δράσι γιὰ τὴν κατάκτησι τῶν ὀνείρων μας.

Γιῶτα Σούσουλα