Γλυκὸ νερὸ στὴν κόλαση νὰ πιοῦμε ἐδῶ μαζύ σου…

Πρὸ ἡμερῶν  λοιπὸν ἐνοστάλγησα τὸν Στέλιο…
Πολύ… Πάρα πολύ…
Καὶ τὸν ἐνοστάλγησα ἐγὼ ποὺ γιὰ χρόνια ἄκουγα τὸ ὄνομά του κι …ἔτρεχα.
Μὰ πάντα μέσα στὰ τραγούδια του ὑπῆρχαν ἀγαπημένα ἀκούσματα, ποὺ ὅσο κι ἐὰν μὲ ἐνοχλοῦσε ὁ ἴδιος ὁ Στέλιος, αὐτὰ τὰ ἐμουρμούριζα…. (Ποιός ξεχνᾶ τό «ἀγριολούλουδον»;)

Ἔπεσα ἐπάνω σὲ ἕναν σχολιασμό, γιὰ τὰ ὅσα ἐτράβηξε αὐτὸς ὁ ἀγαπημένος (στοὺς περισσοτέρους) τραγουδοποιός, ἀπὸ ὅλα τὰ σιωνιστικὰ κέντρα αὐτῆς τῆς χώρας, ποὺ ἀπὸ ἀρχῆς γενέσεώς της τραπεζοκρατεῖται!!!

Πίσω ἀπὸ κάθε σταγόνα Ἑλληνικοῦ αἵματος, ἕνας Rothschild!!!

Καὶ ξανὰ ἐνεθυμήθην τὴν ἱστορία μας, τὴν ὁποία οὐσιαστικῶς ἐτραγούδησε καὶ ὕμνησε, μὲ τὶς ὅποιες γνώσεις κι ἄγνοιές του, ὁ Στέλιος… (Κι ὄχι μόνον… Διότι σήμερα θὰ σταθῶ στὸν στῖχο τοῦ Ἀλιβιζάτου.)

Γιὰ χρόνια πολλὰ δὲν ἤθελα νὰ τὸν ἀκούω τὸν Στέλιο εἴπαμε, διότι δὲν ἄντεχα τὴν …κλάψα, τὴν ὀργὴ καὶ τὴν …γκρίνια του.
Ὅμως πιστεύω πολὺ στὸ «τὰ στερνὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα».
Κι ἐφ΄ ὅσον συζητᾶμε γιὰ τὸν Στέλιο σήμερα, θὰ ἀναφερθῷ μόνον σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταία του κομμάτια….
(Γιὰ τὸ ὁποῖον ὀφείλω νὰ τὸν τιμήσῳ ποὺ τὸ ἐρμήνευσε!!!)

Αὐτὸ λοιπὸν τὸ τραγοῦδι ἦταν ποὺ μὲ ἔκανε νὰ σᾶς καταθέσῳ σήμερα τὶς σκέψεις μου.

«Γλυκὸ νερὸ στὴν κόλασι, θὰ πιοῦμε ἐδῶ μαζύ σου…
Ἐμεῖς ποὺ μεγαλώσαμε μὲ τὴν ἀναπνοή σου….»

Κι ἐκεῖ ἐσταμάτησα…
Αὐτὴν τὴν στροφὴ τὴν ἄκουσα καὶ τὸν ξανάκουσα… Πολλὲς φορές…
Πάρα πολλές…
Καὶ τότε συνειδητοποίησα πὼς αὐτὸ τὸ τραγοῦδι δὲν ἐδημιουργήθη γιὰ τὸν Στέλιο ἀλλὰ γιὰ ΟΛΟΥΣ ἐμᾶς.
Βλέπετε, μέσα σὲ ἕνα λαϊκὸ ἇσμα κρύβεται μία φρασοῦλα ἐκπληκτική, ποὺ οὐσιαστικῶς καταγράφει τὸν ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΩΤΑ ποὺ κάποιος μπορεῖ νὰ αἰσθανθῆ ΜΟΝΟΝ γιὰ μία ΑΠΟΛΥΤΟ ἔννοια: τὴν Ἑλλάδα μας!!!

Ἄς μὴ παρεξηγηθῷ…
Ὅταν ἐγὼ λέω «Ἑλλάς» σαφῶς καὶ δὲν ἐννοῶ αὐτὸ τὸ μόρφωμα τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν μὲ τὰ πάθη, τὰ μίση, τὶς μίζες, τὰ λαδώματα, τὶς ἀσυλίες καὶ τὰ πλιάτσικα. Ὅταν ἐγὼ λέω «Ἑλλάς» ἐννοῶ ΟΛΟ αὐτὸ ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀνακαλύψουμε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ νὰ δομήσουμε μὲ τὴν στάσιν ζωῆς μας καὶ τὶς πράξεις μας.
Ἡ Ἑλλάς, κατὰ πῶς τὰ αἰσθάνομαι, εἶναι κάτι ποὺ μᾶς περιμένει νὰ τὸ ἐπαναδομήσουμε, βῆμα τῷ βῆμᾳ, μὲ πολὺ κόπο καὶ προσήλωσιν σὲ αὐτὸν τὸν μεγάλο σκοπό!!!

Καὶ τώρα, ὅσο ἀκόμη ἀποδομοῦμε αὐτὸ τὸ μόρφωμα τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, ποὺ κατήντησε …«πατρίδα σερβιτόρων», ὅλοι μας γλυκὸ νερὸ στὴν κόλασιν πίνουμε καθημερινῶς…
Καὶ γλυκαίνει μόνον διότι ἐμπρός μας, εἶτε τὸ συνειδητοποιοῦμε, εἶτε ὄχι, μᾶς περιμένει ἡ ἀπόλυτος Ἀναγέννησις τοῦ Φοίνικος, ποὺ κρύβουμε μέσα μας… 
Ἑνὸς Φοίνικος, ποὺ ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ΠΑΝΤΑ ἀναγεννᾶται ἀπὸ τὶς στάκτες του, νεώτερος, δυνατότερος καὶ ὀμορφότερος.
Κι αὐτὸς ὁ Φοίνιξ εἶναι αὐτὸ ποὺ γνωρίζουμε βαθύτατα ΟΛΟΙ μας πὼς εἶναι ἡ Ἑλλάς!!!
Γιὰ αὐτὸ καὶ κάποιοι βιάζονται πάρα πολύ, πρὸ κειμένου νὰ σβήσουν τὰ …«ἴχνη» της.
Μά θά προλάβουν; Ἤ μήπως ὄχι;
Διότι ὁ Φοίνιξ οὔτως ἤ ἄλλως αὐτὴν τὴν στιγμὴ ΚΑΙΓΕΤΑΙ, σὲ μίαν καθημερινὴ κόλασιν, πρὸ κειμένου ΟΥΤΩΣ ἤ ΑΛΛΩΣ νὰ ἀναγεννηθῆ!!!

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἀλήθεια, ἐκεῖνος ὁ παπποῦς Ἡσίοδος, τί ἀκριβῶς ἔννοοῦσε ὅταν ἔγραφε γιά τό σιδηροῦν γένος;

φωτογραφία

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply