Ἡ Βραζιλία εἶναι φτιαγμένη γιά
ἄλλη μπάλα. Τήν
εἴπανε ἀναδυομένη οἰκονομία –
οἰκονομία σὰν μιὰ ἄσκημη
Ἀφροδίτη πού
ἀναδύεται ἀπὸ τὸν βοῦρκο –
φέρανε τίς τρόϊκες
κλείσανε μὲ τείχη τίς φαβέλες –
ἐκεῖ ποὺ μεγαλώνουν τα
ἀέρινα ταλέντα τους –
ποὺ μαθαίνουν μπάλα
χορεύοντας σάμπα –
καὶ κλέβοντας τουρίστες –
καὶ γίνανε
εὐρωπαῖοι. Φάγανε 7 ἀπό
τοὺς αὐθεντικούς
εὐρωβαρβάρους -καὶ ἔτσι τώρα
μάθανε -αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς
ξέρουμε ἀπὸ τήν
πρώτη βαυαροκρατία. Ποτέ
ὁ πίθηκος δὲν φτάνει τον
ἀφέντη του.

Φυσικά
τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν πλαστό.
Τοὺς δώσανε την
διοργάνωση -καὶ τούς
πήρανε τὸ ποδόσφαιρο –
ἀκριβῶς ὅπως
ἔκαναν καὶ ἐδῶ -ποὺ δώσανε
τὴν ὀλυμπιάδα καί
πήρανε τὸν Κεντέρη.
Εἶναι ἀδυσώπητοι.
Ἀποκλείσανε μὲ τὴν κόκκινη
τὸν ἀρχηγὸ -καί
τραυματίσανε σοβαρά τον
Νεϋμάρ. Ἔτσι
παραδώσανε κολοβή –
ἀνίκανη νὰ ἀντισταθῇ -την
Βραζιλία στούς
εὐρωβαρβάρους. Δέν
περίμεναν 7 –
τοὺς ἀρκοῦσε ὁ ἀποκλεισμός –
ἀλλὰ δὲν ὑπολόγισαν-
τὴν ὑμπερμένσλιχ πεῖνα των
Γερμανῶν γιά –
νίκη καὶ ταπείνωση του
ἀντιπάλου. Ὅπως οἱ
βρυκόλακες τρέφονται -μὲ τό
αἷμα τῶν θυμάτων τους –
ἔτσι καὶ οἱ Γερμανοί –
τρέφονται μὲ τὰ δάκρυα των
ταπεινωμένων
ἀντιπάλων τους. Μιά
νίκη γιὰ τήν
αἰωνιότητα γράφει σήμερα
μιὰ ἐφημερίδα τους –
καὶ εἶναι ἡ ἴδια αἰωνιότητα
ποὺ ὀνειρεύτηκε ὁ
Χίτλερ. Μιὰ χιλιόχρονη
αἰωνιότητα ποὺ στεριώνει
μὲ τίς ἀνθρωποθυσίες –
Ἑλλήνων καὶ Βραζιλιάνων –
στοὺς σκοτεινούς
καθεδρικούς του Μέλανος
Δρυμοῦ.
Μόνη μας ἐλπίδα πλέον
ἡ Ἀργεντινή.

(Ἀνδρέας Φαρμάκις)

φωτογραφία