Πολλοὶ εἰδικοί, μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ κύριος Μανώλης Κορρές, ἀναφέρουν ὅτι εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ Ἀκρόπολη δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ κτίσθηκε μὲ τὰ ὄργανα καὶ τὰ ἐργαλεῖα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καὶ ὅπως λέει  σὲ μιὰ συνέντευξή τοῦ (ὁ κ. Μανώλης Κορές):

«Ἡ παραλαβὴ γινόταν παρουσίᾳ μαρτύρων καὶ παρουσίᾳ τῶν ἐμπλεκομένων, μὲ χρήσῃ τῶν ἠλεγμένων μέτρων καὶ ὀργάνων ἀκριβείας, τὰ ὁποῖα εἴχαν ἀκρίβεια τόση, ὅση σχεδὸν ἔχουν τὰ καλλίτερα ὄργανα τῆς δικῆς μας ἐποχῆς! Ἡ ἀκρίβεια ποὺ ἐπετύγχαναν, μὲ αὐτὰ τὰ μέσα, ἦταν τῆς τάξεως τοῦ 1/10 τοῦ χιλιοστομέτρου, ἐνῶ στὸν Παρθενῶνα εἴχαν ἀκρίβεια 1/10, 1/20 ἀκόμη καὶ 1/40 τοῦ χιλιοστομέτρου!!!!»

Οἱ κίονες εἶναι κατασκευασμένοι ἀπὸ «φέτες», τοποθετημένες ἡ μιὰ ἐπάνω στὴν ἄλλη, μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ ἐφαρμόζουν ἀπόλυτα. Οὔτε πολὺ λεπτὴ λάμα δὲν χωρᾶ ἀνάμεσά τους!»

Στὸ σχέδιο τοῦ Παρθενῶνος δὲν ὑπάρχει οὔτε μία εὐθεῖα γραμμή, ἀλλὰ παντοῦ συναντᾶμε ἁπαλὲς καμπύλες.
Στὶς ἀναλογίες τοῦ συναντᾶμε τὸν χρυσὸ ἀριθμὸ Φ καὶ τὴν σχέση α/2α+1, ἢ ὅπως λέγεται ὁ κανόνας τῆς χρυσῆς τομῆς.
Οἱ κίονες τοῦ Παρθενῶνος δὲν εἶναι κάθετοι ἀλλὰ ἂν προεκταθοῦν νοητὰ πρὸς τὰ ἐπάνω συναντῶνται στὰ 1852 μέτρα.
Ὁ ὄγκος τῆς νοητῆς πυραμίδος ποὺ σχηματίζεται εἶναι ὁ μισὸς τῆς μεγάλης πυραμίδος τῆς Αἰγύπτου, 45.000.000 ἑλληνικὰ κυβικὰ πόδια.

περιοδικὸν ἀναζήτησις