Διότι ἄνθρωπος δίχως ὄνειρα ἔχει …πεθάνει.
Διότι ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ ὄνειρο, δὲν ὑπάρχει καὶ ζωή.
Διότι ἐὰν δὲν συντηρῶ τὰ ὄνειρά μου, τότε αὐτὰ μὲ ἐγκαταλείπουν καὶ ἡ μοναξιὰ μὲ ἐξουθενώνει…

Χῶρο στὰ ὄνειρα… Χῶρο, ἐνέργεια καὶ Δύναμιν.
Τὰ ὄνειρα εἶναι ἡ κινητίριος δύναμίς μου. Εἶναι ἡ βάσις τῆς ἐπιβιώσεως μίας κοινωνίας.
Μά ποιά ὄνειρα; Τά ἀτομικά ἤ τά συλλογικά;

Τὰ ὄνειρα εἶναι καὶ συλλογικὰ καὶ ἀτομικά.
Τὰ ἀτομικὰ λαμβάνουν φροντίδα καὶ μέριμνα ἀπὸ ἐμᾶς.
Τὰ συλλογικὰ ὅμως, γιὰ νὰ ὑπάρξουν καὶ νὰ ἐπιβιώσουν, χρειάζονται τὴν Ἀνάγκη νὰ τὰ ἐνεργοποιήσῃ καὶ νὰ τὰ κινητοποιήσῃ.
Κι ἐμεῖς ἀκόμη δὲν τὴν εὑρήκαμε… Ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, δὲν τὴν ἀναγνωρίσαμε…
Ὁ χρόνος ὅμως κυλᾶ… Κι ὅσα δὲν φέρνει ὅλος ὁ καιρὸς τὰ φέρνει ἡ στιγμή…Μὰ ἡ στιγμή, ὅταν θὰ ἔλθη, πρέπει νὰ μᾶς εὕρῃ ζωντανούς…
Ζωντανοὶ μποροῦμε νὰ παραμείνουμε ἐὰν παραμείνουν ζωντανὰ τὰ ὄνειρά μας…

Ἄρα;
Ἄρα ἄς ἀφήσουμε τὸ ὄνειρό μας, τὸ ἀτομικό, νὰ μᾶς κρατᾷ ζωντανούς, γιὰ νὰ εὕρουμε σὲ λίγο τὸ συλλογικό, ποὺ θὰ ζωντανεύσῃ ὅλην τὴν κοινωνία μας.

Φιλονόη

φωτογραφία