Ἐὰν φέρουμε τὸ μυαλό μας πίσω, περίπου 70 χρόνια, στὴν λήξη τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, θὰ θυμηθοῦμε ὅτι ὅλες οἱ εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἄρχισαν νὰ ἐπουλώνουν τὶς πληγές των καὶ νὰ ἀκοικοδομῶνται, κυρίως μὲ ἀμερικανικὰ κεφάλαια.
Πλὴν τῆς Ἑλλάδος πού, μετὰ ἀπὸ τέσσερα χρόνια ἐφιαλτικῆς κατοχῆς, μὲ ἀνυπολόγιστες ἀπώλειες σὲ ἔμψυχο κι ἄψυχο ὑλικό, οἱ μονίμως ἄφρονες κάτοικοί της, ἀπεφάσισαν νὰ πολλαπλασιάσουν τὶς ἀπώλειες καὶ τὶς καταστροφές, ἀποδυόμενοι σὲ ἕναν ἐφιαλτικὸ ἀδελφοκτόνο διχασμὸ – πόλεμο, γιὰ ἄλλα τέσσερα χρόνια.

Κάπου ἐκεῖ ξενὰ πάει τὸ πρᾶγμα, μὲ οἰκονομικὴ χροιὰ πλέον, μιᾶς καὶ ἡ Ἑλλάς, ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται, θὰ εἶναι ἡ μόνη χώρα πού, βγαίνοντας ἀπὸ μνημόνιο, εἶναι ἕτοιμη νὰ τινάξῃ στὸν ἀέρα τὶς πενιχές, ἔστω, ἀλλὰ ἐπιτυχίες της, δίδοντας ἐξουσία σὲ μαθητευομένους μάγους καὶ καιροσκόπους, πού, γιὰ τοὺς δικούς των σκοπούς, ὑπόσχονται σὲ ὅλους τὰ πάντα.
Επανάληψη λοιπόν του 1981, που αναθέσαμε με την ψήφο μας στο ΠΑΣΟΚ, να διαχειριστεί τον όγκο χρήματος που άρχισε να ρέει προς την Χώρα με την είσοδο της στην τότε ΕΟΚ, με τα γνωστά και επώδυνα για όλους μας αποτελέσματα.
Ἄγνοια τῆςἱστορίας καὶ αὐτοκαταστροφικὴ μανία οἱ «ἀρετές» μας, μιᾶς καὶ ἡ Ἑλλάς, κατὰ τὸ ἐμβατήριο, ποτὲ δὲν πεθαίνει. Ἐπειδὴ ὅμως πεθαίνουμε οἱ Ἕλληνες καὶ χωρὶς ἐμᾶς κάποτε θὰ πεθάνη καὶ ἡ Ἑλλάς, ἂς βάλουμε τὰ μυαλά μας νὰ δουλεύσουν ἐπὶ τέλους, συνειδητοποιῶντας, ἔστῳ καὶ τώρα ὅτι μάγοι, μὲ μαγικὲς λύσεις, καθὼς καὶ αὐτόκλητοι σωτῆρες καὶ ἀπὸ μηχανῆς θεοί, δὲν ὑπάρχουν. 
Τὸ μόνο ποὺ ὑπάρχει εἶναι προσγείωσις στὴν πραγματικότητα, αὐτοκρικτή, ὅραμα, ἐπιλογὴ χρηστῶν καὶ ἀφθάρτων ἡγετῶν, καθορισμὸς στόχων καί, κυρίως, σκληρὴ δουλειά.

Ἀθανασάκης Ἀπόστολος

φωτογραφία