Κι ὁ πόλεμος συνεχίζεται….

Πόσα χρόνια…
Πόσες γενεές…
Κι ὅμως ἀκόμη στὰ αὐτιά μας ἀντηχοῦν οἱ σάλπιγγες τοῦ πολέμου…
Οἱ μάχες σὰν νὰ μὴν ἔπαψαν ποτὲ κι ἀχός τους, ἰδίως κάτι τέτοιες ἡμέρες, φθάνει στὰ αὐτιά μας καὶ μᾶς ἀναστατώνει…
Καὶ μία νίκη, ποὺ μετηλλάχθη σὲ ἧττα, μᾶς κράτησε γιὰ ἀκόμη ἐβδομήντα τέσσερα χρόνια σκλαβωμένους…

Ἡ ἀπελευθέρωσις, τάχα μου, ἀπὸ τὶς τέσσερις κατοχικὲς δυνάμεις, ἦταν τόσο πλασματική, ποὺ ἀκόμη μᾶς ἐρεθίζει τὰ ῥουθούνια ἡ βαρειὰ μυρωδιὰ τοῦ αἵματος. Τοῦ ἡρωϊκοῦ αἵματος, ποὺ ξεκίνησε νὰ ῥέῃ στὰ βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ στὴν μάχη τῶν Ὀχυρῶν, ἀργότερα, καὶ ἐξακολούθησε μετὰ στὴν μάχη τῆς Κρήτης,  σὲ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς κατοχικῆς καταστολῆς, ἀλλὰ κυρίως μετά, στὸν ἐμφύλιο ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν!!!
Σὰν νὰ μὴν πέρασε μία ἠμέρα δῆλα δή…

Ὅπως σήμερα, ἔτσι καὶ τότε, ξεκίνησαν ὅλοι μὲ τὴν λαχτάρα, καὶ στὴν συνέχεια μὲ τὴν βεβαιότητα, πὼς ναί, θὰ καταφέρουν νὰ διατηρήσουν τὴν Ἐλευθερία τους…
Μὰ καὶ πάλι γελάστηκαν… Ὅπως καὶ τώρα…
Μόνον ποὺ οἰ τότε μάχες ἦσαν διαφορετικὲς ἀπὸ τὶς σημερινές, κι ἄς ἔχουμε καὶ πάλι τὸν ἴδιον ἐχθρὸ ἀπέναντί μας!!!
Διότι καὶ τότε, ἀλλὰ καὶ τώρα, ὁ ἐχθρός, ποὺ κινοῦσε καὶ κινεῖ τὰ νήματα τοῦ κάθε πολέμου, ἄλλαξε προσωπεῖο, ἀλλὰ δὲν ἄλλαξε τακτική.

Ξημερώματα λοιπὸν τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἦταν τότε ποὺ ξεκίνησε κι αὐτὸς ὁ πόλεμος…
Σὰν σήμερα…

Τότε ξεκίνησε ὅμως οὐσιαστικῶς ἠ ἀντίστασις σὲ μίαν νέα σκλαβιά, ποὺ ἀπειλοῦσε τὴν Πατρίδα.
Καὶ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ἔπαψε ἐκεῖνος ὁ πόλεμος, γιὰ νὰ πάψῃ κι ὀ βαθμὸς ἐτοιμότητος.
Κι ἄς εἴχαμε (φαινομενικῶς) μεγάλα χρονικὰ διαστήματα ἀπόλεμοι.
Ὅμως ὁ βαθμὸς ἐτοιμότητος, ποὺ ὀφείλαμε νὰ ἔχουμε,  ἔπαψε κι ἐμεῖς συνηθίσαμε, γιὰ χρόνια πολλά, στὴν ἀδράνεια καὶ στὴν ἀκινησία!!!

Καὶ φθάσαμε στὸ σήμερα, ἑβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά, ἀλλὰ ἀκόμη ὑποτελεῖς παραμένουμε. Καὶ τὸ χειρότερον εἶναι πὼς ΔΕΝ εἴχαμε ἀντιληφθεῖ στὴν σκλαβιά μας τόσα χρόνια… Ξεχαστήκαμε… Χαλαρώσαμε… Ἀρνηθήκαμε…

Εἴπαμε… Ἀλλάζουν τὰ ὀνόματα, μὰ ἡ τακτικὴ εἶναι ἴδια. Κι ἐμεῖς ὑποτελεῖς…
Χρόνια τώρα μᾶς πιέζουν ὅλο καὶ περισσότερο, πρὸ κειμένου νὰ ὁλοκληρώσουν τὸν σχεδιαμὸ ποὺ ἔκαναν κάποτε.
Καὶ χρόνια τώρα ἐμεῖς εἴχαμε ξεχάσει νὰ πολεμοῦμε, παραδομένοι ἀφελέστατα στὴν διάβρωσιν ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν οἱ δυνάστες μας, μὲ ὀρθάνοικτα τὰ μυαλά μας καὶ τὰ αὐτιά μας σὲ κάθε εἴδους προπαγάνδα.

Μὰ τώρα πιά, σιγὰ σιγά, λίγο λίγο, κάτι ἀρχίζει νὰ κινεῖται. Κάτι ἀρχίζει νὰ ἀντιδρᾷ.
Κι ὄχι, ΔΕΝ ἀντιδρᾶ τὸ πλῆθος. Αὐτὸ τὸ νίκησαν!!!
Ἀντιδρᾶ ὀ Ἄνθρωπος, σὰν μονάδα. Κάτι ποὺ ἔως τώρα ΔΕΝ τὸ γνωρίζαμε ὡς πιθανότητα καὶ δὲν τὸ φανταζόμασταν ὡς προοπτική!!!
Ἀλλὰ οὔτε καὶ πιστέψαμε στὸν Ἄνθρωπο, σὰν μονάδα. Δεθήκαμε στὰ σύνολα, διότι ἡ μοναξιὰ ΤΡΟΜΑΖΕΙ. Καὶ τρομάζει ἰδίως αὐτοὺς ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχουν ἀντιληφθεῖ τὰ ὅσα ΠΡΕΠΕΙ οἱ ἴδιοι νὰ πράξουν, πρὸ κειμένου νὰ διεκδικήσουν τὴν ἐλευθερία τους!!!
Τώρα ὅμως πιὰ φθάνουμε σὲ ἐκεῖνον τὸ σημεῖον ποὺ καταργοῦνται καὶ καταῤῥέουν τὰ σύνολα, μὲ τὸν  τρόπο ποὺ τά γνωρίζαμε, καὶ σιγὰ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, ἀρχίζει νὰ ἀναδύεται ὁ Ἄνθρωπος!!!
Εἶναι βλέπετε πλέον ἡ Ἀνάγκη ποὺ Ὁμιλεῖ…!!!
Κι ὅταν ὑπάρχῃ Ἀνάγκη, καὶ οἱ θεοὶ πείθονται!!!
Αὐτὴ ἡ Ἀνάγκη εἶναι πιὰ ποὺ ὁρίζει καὶ καθορίζει τὰ ὅρια.
Ἡ Ἀνάγκη ὅμως διατηρεῖ μέσα της ΟΛΟΥΣ τοὺς φυσικοὺς νόμους.
Ἄρα, ἐδῶ ποὺ φθάσαμε, τώρα πιά, ὑπάρχει, ὡς κινητήριος δύναμις ΜΟΝΟΝ ἡ Ἀναγκη!!!
Εἶναι αὐτὴ
ποὺ μᾶς κρατᾶ ζωντανούς καὶ ποὺ ἔχει τὶς ὑποδομὲς νὰ ἀλλάξῃ τὰ ὑπάρχοντα δεδομένα!!!
Εἶναι αὐτὴ ποὺ  διατηρεῖ γερὰ τὶς βάσεις της στὰ ὅσα ἡ Φύσις μᾶς διδάσκει! Καὶ τελικῶς ἠ συνειδητοποίησις τῆς Ἀνάγκης εἶναι αὐτὸ ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς σώσῃ!!!

Ναί, ξέρω…
Δὲν …βλέπετε κάτι. Καί ποῦ θά τό δεῖτε;
Δὲν μποροῦμε νὰ δοῦμε κάτι, ὅταν κυττᾶμε σὲ …λάθος κατεύθυνσιν!!!
Διότι ΔΕΝ πρόκειται νὰ συμβῆ κάτι γύρω μας. Εἴπαμε, ΜΕΣΑ μας συμβαίνουν τὰ πάντα.

Ἐκεῖ εἶναι οἱ ἀπαντήσεις, ἐκεῖ οἱ λύσεις τῶν γρίφων κι ἐκεῖ ἡ ἀναγκαία δύναμις γιὰ νὰ φθάσουμε σὲ ἐκεῖνον τὸ σημεῖον, που θὰ κάνουμε τὴν πραγματικὴ καὶ οὐσιαστικὴ Ἀνατροπή, μετατρέποντας τὰ Ὄνειρα σὲ Ἀλήθεια μας!!!

Ἡ Ἀνάγκη ὅμως ἐμφανίζεται ΜΟΝΟΝ ὅταν ἡ ἐλπὶς …ἀποχωρεῖ!!!
Καὶ ἠ ἐλπὶς μᾶς ἔχει σιγὰ σιγὰ ἐγκαταλείψει…. Κι ὅσο ἡ ἐλπὶς σβήνει, τόσο ἡ Ἀνάγκη μεγαλώνει….
Εἴναι δῆλα δὴ ποὺ  μόλις ἀρχίσαμε νὰ συνειδητοποιοῦμε πὼς ὁ ἐχθρὸς τῆς Ἐλευθερίας εἶναι ἡ Ἐλπίς!!!

Ἄρα πλησιάζουμε στὸ τελευταῖο στάδιον της διαδρομῆς.
Ἄρα, ἐὰν παραμείνουμε ἀπελπισμ

ένοι, τότε ἐξ ἀνάγκης, οὔτως ἤ ἄλλως, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!!
Μὰ ἐὰν ἀποφασίσουμε νὰ …μήν εἶναι ὅπως τά ξέραμε ἔως τώρα; Ἔ;

Χρόνια πολλὰ Ἕλληνες!

Μοσχομύρισε Λευτεριά!!!

Φιλονόη

φωτογραφία
 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Κι ὁ πόλεμος συνεχίζεται….

  1. Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Aussiedlerbetreuung und Behinderten – Fragen καὶ σχολίασε:
    Wie viele Jahre …
    Wie viele Generationen …
    Und doch hallt noch in unseren Ohren die Trompeten des Krieges …… Schlachten wie nicht nie aufgehört und Tumult, vor allem etwas, solche Tage, erreicht unsere Ohren und wir aufregt …
    Und ein Sieg, der besiegt metillachthi, halten uns für weitere 74 Jahre versklavt …
    Veröffentlichung angeblich mich an die vier Besatzungsmächte waren beide fiktiv, dass wir noch reizt die Nasenlöcher oder schwere Geruch von Blut. Der heldenhafte Blut begann reῃ in den Bergen von Nord Kontinent und den Kampf Forts, später, nach der Schlacht von Kreta fort, während der gesamten Dauer der Besetzung Depression getroffen, aber vor allem nach, im Bürgerkrieg auf uns auferlegt !!! …………………..
    Glück, Auf, meine Heimat!

Leave a Reply