«Θὰ εὕρῃς ἀριστερὰ στὸ δῶμα τοῦ Ἄδη μία κρήνη, καὶ δίπλα της νὰ στέκῃ λευκὸ κυπαρίσσι. Σὲ αὐτὴ τὴν κρήνη μὴ τυχὸν καὶ πλησιάσῃς.

Θὰ εὕρῃς καὶ μίαν ἄλλη, ποὺ τρέχει ψυχρὸ ὕδωρ ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης. Μπροστά της ὑπάρχουν φύλακες.
Νὰ πῇς : «Τῆς Γαίας εἶμαι παῖς καὶ τοῦ ἔναστρου Οὐρανοῦ, τὸ γένος μου οὐράνιο. Αὐτὸ τὸ ξέρετε κι ἐσεῖς. Ἔχω στεγνώσει ἀπὸ τὴν δίψα, χάνομαι. Μόνο δῶστε μου τώρα ψυχρὸ ὕδωρ ποὺ κυλάει ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης».
Κι αὐτοί θὰ σοῦ δώσουν νὰ πιῇς ἀπὸ τὴν θεϊκὴ κρήνη, καὶ ἀπὸ τότε καὶ μετὰ θὰ θρονιαστῇς μαζὶ μὲ ἄλλους ἥρωες.» 

(17. εὑρήσσεις δ᾽ Ἀίδαο δόμων ἐπ᾽ ἀριστερὰ κρήνην, παρ᾽ δ᾽ αὐτῆι λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον• ταύτης τῆς κρήνης μηδὲ σχεδὸν ἐμπελάσειας. εὑρήσεις δ᾽ ἑτέραν, τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης ψυχρὸν ὕδωρ προρέον• φύλακες δ᾽ ἐπίπροσθεν ἔασιν. εἰπεῖν• “Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος, αὐτὰρ ἐμοὶ γένος οὐράνιον• τόδε δ᾽ ἴστε καὶ αὐτοί• δίψηι δ᾽ εἰμ(ὶ) αὔη καὶ ἀπόλλυμαι• ἀλλὰ δότ᾽ αἶψα ψυχρὸν ὕδωρ προρέον τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης”. καὐ<τοί> σ<ο>ι δώσουσι πιεῖν θείης ἀπ<ὸ κρήν>ης, καὶ τότ᾽ ἔπειτ᾽ ἄ<λλοισι μεθ᾽> ἡρώεσσι ἀνάξει<ς».) (Βλ. Ὀρφικὸ ἀπόσπασμα Νο. 17 ἢ I. G. XIV n. 638 Kaib. Harrison-Murray Prolegomena 1. Auflage S. 661ff.Comparetti Laminette Orfiche ( Fir. 1910) 32).

Τὸ ἀπόσπασμα προέρχεται ἀπὸ μία χρυσὴ πλάκα ἀπὸ τὴν Πετηλία (ή Πετελεία), πόλη τοῦ Βρουττίου τῆς Ν. Ἰταλίας, ἡ ὁποία χρονολογεῖται στὸν 4ον – 3ον αἰ. π. Χ.
Οἱ χρυσὲς αὐτὲς πλάκες, ποὺ βρέθηκαν σὲ τάφους, παρέχουν ὁδηγίες στοὺς νεκρούς.

Μία ἄλλη πλάκα σὰν καὶ αὐτή, ἀπὸ τὸ Ἱππώνιο, τοῦ 4ου αἰ. π.Χ. περίπου (Βλ. G.P. Carratelli, Parola den Passato 29 [1974) 108 – 126 και 31 (1976) 458 – 466] 10-16), ἀνάλογου περιεχομένου μὲ αὐτή, τελειώνει μὲ τοὺς ἀκόλουθους στίχους:
«Και δρόμο παίρνεις πολυσύχναστο, δρόμο ἱερό, ποὺ καὶ ἄλλοι μύστες ἔχουν πάρει καὶ βακχευτὲς ἔνδοξοι».
————————————————————-
Οἱ πληροφορίες εἶναι ἀπὸ «φιλοσοφοῦμεν γνησίως τε καὶ ἱκανῶς», ὅπου μπορεῖτε νὰ διαβάσετε περισσότερα ἐδῶ 
————————————————————-
Στὴν εἰκόνα, ἀπὸ ἐδῶ,  βλέπουμε τὸ χρυσὸ ὀρφικὸ ἔλασμα ποὺ βρέθηκε σὲ γυναικεία ταφή, σὲ μεγάλη νεκρόπολη κοντὰ στὸ Ἱππώνιον (Hipponion), στὴν νότια Ἰταλία.