Ποὺ μᾶς ἀνακόπτει τὸν δρόμο, γίνεται πολλὲς φορὲς αἰτία ἀλλαγῆς κατευθύνσεως ἤ ἀκόμη καὶ ἀκινητοποιήσεως.
Ὅμως ἕνα ἐμπόδιον, ὅσο μεγάλο κι ἐὰν εἶναι, θὰ ἔπρεπε νὰ λειτουργῇ ὡς μέσον μαθήσεως κι ὄχι ὡς ἀφορμὴ θυμοῦ, ὀργῆς καὶ ἴσως παραιτήσεως.
Τὰ ἐμπόδια, ὅταν εἶναι μεγάλα, εἶναι ἱκανὰ νὰ μᾶς ἀλλάξουν πορεία ἀλλὰ καὶ νὰ μᾶς διδάξουν.
Ἰδίως ὅταν ἔχουμε ἀπολύτως κατανοήσει τὸν μηχανισμὸ λειτουργίας τους.

Τὰ ἐμπόδια εἶναι τριῶν εἰδῶν.
Εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ μπορέσουμε νὰ τὰ χρησιμοποιήσουμε ὡς μέσον γιὰ νὰ μάθουμε περισσότερα…
Εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ  εὔρουμε τὸ …λάθος, ὁδηγῶντας μας ἴσως ἀκόμη καὶ σὲ ἀναθεωρήσεις…
Καὶ εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ μᾶς ἀποδείξουν ἐὰν εἴμαστε, ἤ ὄχι, ἀποφασισμένοι γιὰ νὰ ὑλοποιήσουμε τὰ ὄνειρά μας.
Ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ τὰ παρατηρήσουμε, νὰ τὰ ἐξετάσουμε καὶ νὰ ἀποφασίσουμε γιὰ τὸ ποιὸν ῥόλο θὰ παίξουν στὴν ζωή μας.

Φιλονόη

φωτογραφία