Συγγνώμη.

Ὁ Δημητρᾶκος μᾶς λέει γιὰ τὴν λέξιν συγγνώμη: «ἡ εὐμενὴς διάθεσις ἔναντι τινος, ἐπιείκια».
Πιὸ κάτω μᾶς ὅμως μᾶς γράγει γιὰ τὴν λέξιν συγγνώμων: «ὁμογνώμων, ὁ παρέχων συγγνώμην, ὁ ἄξιος συγγνώμης».

Ὁ ὁμογνώμων δῆλα δή. Διότι αὐτὸς ποὺ ζητᾶ (ἤ δίδει) συγγνώμη οὐσιαστικῶς ἔχει τὴν αὐτὴν γνώμην μὲ τὸν .
Δῆλα δὴ ὅταν ζητοῦμε συγγνώμη (ἤ ὅταν λαμβάνουμε συγγνώμη) τελικῶς ὁμογνωμοῦμε.

Αὐτὴν τὴν λεπτομέρεια ΔΕΝ τὴν λαμβάνουμε ὑπ΄ ὄψιν μας. Ταὐτίζουμε τὴν λέξιν συγγνώμη μὲ τὴν μετάνοια κι ὄχι μὲ τὴν κατανόησιν καὶ τὴν ἐπικοινωνία. Ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς ὅταν ζητοῦμε συγγνώμη, ἤ προσφέρουμε, προτίστως ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ νὰ ἔχουμε συμφωνήσει ἀπολύτως γιὰ τὸ ζήτημα τῆς διαφωνίας. Δὲν εἶναι θέμα καλῶν …διπλωματικῶν σχέσεων ἡ συγχώρεσις ἀλλὰ βασικὸς ὅρος γιὰ τὴν ὀρθὴ λειτουργία τῶν κοινωνιῶν μας.

Ἡ λέξις συγγνώμη ἐκφέρεται ἄσκεφτα, ἀπὸ πολλοὺς πρὸς πολλούς, δίχως νὰ μποροῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν βαρύτητά της. Ἀδυνατῶντας ὅμως νὰ τὴν ἐννοήσουμε, τότε λειτουργοῦμε ἀνάποδα. Διότι σπανίως ὁμογνωμοῦμε μὲ κάποιον καὶ ἡ λέξις ἐκφέρεται μόνον …τυπικῶς.

Νά ἀρχίσουμε λοιπόν σιγά σιγά νά τό ἐπανεξετάζουμε;

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἄλλως τὲ γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο γράφεται μὲ δύο γάμα. Γιὰ νὰ δηλώσῃ τὴν ταὐτοσιμότητα τῆς γνώμης.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply