Ἐχθὲς δημοσιεύσαμε τὶς προτάσεις-θέσεις-διαπιστώσεις τῶν κυρίων Γεωργίου Λεκάκη καὶ Παναγιώτη Θεοδωρίδη, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ἐὰν τὸ χρέος εἶναι πραγματικὸ ἤ φανταστικό, ἐδῶ:

Νόμιμη διακοπὴ πληρωμῆς ΕΝΦΙΑ, Ταμείων, ἐφορίας!!!

Μέσα στὴν δημοσίευσιν ὑπάρχει καὶ μία ἐξαιρετικὴ παρουσίασις τοῦ τὶ σημαίνει …«χρέος» σήμερα καὶ τοῦ πόσο ἀληθὲς εἶναι.

Καὶ αὐτὸ πλέον, τὸ ὑποτιθέμενον χρέος, γιὰ ὅσους ἔχουν στοιχειωδῶς ἐνασχοληθεῖ μὲ τὸ θέμα, εἶναι ἀπολύτως ξεκάθαρον!!!
ΔΕΝ ὑφίσταται!

Ὅμως…
Ἐπεὶ δὴ θεωρῶ πὼς τὸ θέμα εἶναι πολιτικὸ κι ὄχι οἰκονομικό…
Κι ἐπεὶ δὴ ἀπὸ ἀρχῆς ἐξ ἀρχῆς πίστευα, καὶ πιστεύω, πὼς ΔΕΝ θὰ πληρώσουμε τὸ ὁ,τιδήποτε…
Κι ἐπεὶ δὴ ἦσαν πάρα πολλοὶ οἱ ἠλίθιοι-πράκτορες-ἀνθέλληνες ποὺ πάλεψαν, μὲ ὅλες τοὺς τὶς δυνάμεις, νὰ πείσουν μίαν κοινωνία δέκα ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων, πὼς τὸ παράλογον εἶναι καὶ …λογικόν…
Κι ἐπεὶ δὴ τὸ ἔργο φθάνει ἐπὶ τέλους στὴν λήξιν του…
Κι ἐπεὶ δὴ ἡ ἐπομένη ἡμέρα θὰ εἶναι ΜΟΝΟΝ γιὰ αὐτοὺς ποὺ κατενόησαν τὶς ἔννοιες τοῦ δικαίου καὶ τὴν ἀνάγκη τῆς ἰσονομίας καὶ διεκδίκησαν, μὲ κάθε τρόπο τὸ δικαίωμα αὐτό…
Κι ἐπεὶ δὴ ἀρκετὸ χῶρο κατέλαβαν οἱ μαϊμοῦδες καὶ οἱ οὐρακοτάγκοι…
Ἄς ξαναπροσπαθήσῳ σήμερα, δύο ἡμέρες πρὸ τῶν ἐκλογῶν τῆς 25ης Ἰανουαρίου 2015, νὰ ἐπανατοποθετήσῳ τὰ ζητήματα στὴν βάσιν, ποὺ θεωρῶ πὼς εἶναι καὶ ἡ ὀρθή.
(Ἐὰν κάποιος ἔχει ἀντιῤῥήσεις, στὰ ὅσα θὰ καταθέσω, δεκτὸς ὁ διάλογος. Μὴ ἀποδεκτὲς οἱ κραυγές, οἱ προσπάθειες ἐλέγχου καὶ ἀσκήσεως τρομοκρατίας.)

Ἔχουμε λοιπὸν ἕνα «χρέος», ποὺ καλούμεθα νὰ τὸ πληρώσουμε, ἀκόμη κι ἐὰν αὐτὸ σημαίνῃ πὼς πρῶτα θὰ …ψοφήσουμε καὶ μετὰ θὰ ἀποπληρώσουμε. Δὲν γίνεται νὰ μπαίνῃ ὅμως τὸ …«χρέος», τὸ κάθε ὑπαρκτὸ ἤ πλαστὸ χρέος, ἐπάνω ἀπὸ τὸν Ἄνθρωπο καὶ τοὺς λαούς.
Μὰ αὐτὸ ΔΕΝ εἶναι χρέος, ἀλλὰ πολιτικὴ πράξις, ποὺ στόχο ἔχει τὴν ἀπόλυτον δουλοποίησιν τῶν λαῶν, ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ!
Καὶ ἡ …γραμμὴ εἶναι παγκόσμιος!!! Ὄχι μόνον τοπική.
Εἶναι αὐτὴ ἡ …«γραμμή» δῆλα δὴ ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν, «ἐτσιθελεικῶς» τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξυπηρετήσεως, σὲ ἀγαστὴ συνεργασία μὲ τὴν κυβέρνησιν καὶ τοὺς ξένους …«δανειστές», πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἀκινητοποιοῦν.
Τρομοκρατία λέγεται αὐτό…
Κάτι ποὺ ἤδη ἐπέτυχε, σὲ μεγάλο τμῆμα τοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλὰ ποὺ τείνει νὰ ἀνατραπῇ, ἐφ΄ ὅσον ὅλο καὶ περισσότεροι ἀδυνατοῦν νὰ ἀνταπεξέλθουν στὶς ἀπαιτήσεις τῶν παρανοϊκῶν συνολικῶς, ἀπὸ τὴν μίαν ἄκρην τοῦ πλανήτου, ἔως τὴν ἄλλην.

Ἡ ἄλλη στάσις, αὐτὴ ποὺ οὐσιαστικῶς μᾶς ἀφορᾶ καὶ αὐτὴ ποὺ ὀφείλουμε νὰ διεκδικήσουμε, εἶναι ἡ ΑΡΝΗΣΙΣ, ἐπίσης ΕΤΣΙΘΕΛΕΙΚΩΣ, αὐτῶν ὅλων τῶν μέσων, ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ νὰ μᾶς καταστήσουν δούλους.
Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ζητούμενον. Οἱ ἀπέραντες κοινωνίες τῶν δούλων, ποὺ δὲν θὰ σκεφθοῦν, καὶ φυσικὰ ΟΥΔΕΠΟΤΕ θὰ τολμήσουν νὰ σηκώσουν τὸ κεφάλι τους νὰ ἀντικρύσουν τὸν ἥλιο.

Ξεκινῶ μὲ τὸ «ἐτσιθελεικῶς», διότι καὶ μόνον τὸ ἔνστικτον τῆς ἐπιβιώσεως, πρὶν ἀρχίσουμε νὰ ἐρευνοῦμε σὲ βάθος τὸ τὶ ἀκριβῶς συμβαίνει, μὲ τὴν ὑπερφόρτωσιν τοῦ «κρατικοῦ κουμπαρᾶ», μὲ ὅ,τι κατέβαζε ἡ κούτρα τῶν ψωριάρηδων, μὲ ὁδηγεῖ σὲ ἀσφαλέστατον συμπέρασμα. Δὲν χρωστάω!!!
Ἡ διαπίστωσις ὅτι: «τὰ κέρδη δικά τους καὶ οἱ ζημίες δικές μας» εἶναι κοινὸς τόπος γιὰ ὅλους μας, σχεδόν, καὶ συνιστᾶ μίαν κατάστασιν ποὺ ἐπικρατεῖ ἐδῶ καὶ διακόσια χρόνια, ἐπισήμως. Μὰ ἐὰν μὲ τὸν τσαμπουκά τους καὶ τὴν αὐθαιρεσία τους μὲ ὑποχρεώνουν νὰ διαβιῷ σὲ μίαν κατάστασιν δουλείας, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ τρωγοπίνουν οἱ συμμορίες τῶν σαχλαμαράκηδων, τότε αὐτὸ πρέπει νὰ πάψῃ ἐπὶ τέλους. Καὶ θὰ πάψῃ ΜΟΝΟΝ ἐὰν ἐγὼ τὸ ἀποφασίσῳ, ὄχι μόνον στὰ λόγια, ἀλλὰ ΚΑΙ στὶς πράξεις!!!

Ἐκτὸς τοῦ ὅ,τι εἶναι κάτι ποὺ μὲ ἐξοργίζει, ὡς καθημερινότης, αὐτὸ ποὺ οὐσιαστικῶς μὲ ὁδηγεῖ στὴν διαρκὴ κινητοποίησιν καὶ τελικῶς στὴν ἔξοδον ἀπὸ τὸ «τρυπάκι» ποὺ μοῦ ἐπέβαλαν, εἶναι ἡ διαπίστωσις ὅτι ΜΠΟΡΩ καὶ χωρὶς αὐτούς.
Τὸ πῶς ΜΠΟΡΩ καὶ χωρὶς αὐτούς, σὲ ἕναν βαθμὸ τὸ βιώνω ἤδη, καὶ ὅσα μοῦ λείπουν, θὰ τὰ βρῶ στὴν πορεία. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς πάντα, ὡς λαός, ἀντιμαχόμασταν τὶς μεθοδεύσεις τῶν ἐξουσιαστῶν.
Ὅμως στὴν σημερινή μου πραγματικότητα, ἐκεῖ ποὺ ὁ ἀγὼν τῆς ἐπιβιώσεως ἔχει καταντήσει θηλιὰ στὸν λαιμό μου, ἐκεῖ εἶναι ποὺ μπορῶ νὰ ἀντιδράσῳ.
Ὁ καιρὸς ἔφθασε καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξουν ἐπὶ τέλους, καὶ διὰ παντός, τὰ δεδομένα…
Μὰ ἔως τότε, ἔως τὴν στιγμὴ τῆς ὁλικῆς ἀνατροπῆς τους, ἀρκεῖ νὰ συνειδητοποιήσῳ-ἀποφασίσῳ ἁπλῶς πὼς ἰσχύουν τὰ ἐξῆς, μὲ μικρὲς καθημερινὲς ἀποφάσεις-συνειδητοποιήσεις-πράξεις καὶ τελικῶς τρόπους ἐπιβιώσεως:

• Εἶναι παράνομοι.
• Εἶναι αὐτοὶ ποὺ κατεπάτησαν τὸ Σύνταγμα πρῶτοι, καταντῶντας το κουρελόχαρον.
• Ἐδῶ καὶ μίαν πενταετία (ἐπισήμως) ἔχουμε πλέον περάσει σὲ ἀπόλυτον συνταγματικὴ ἐκτροπὴ καὶ
• ΔΕΝ τοὺς ἐπιτρέπω νὰ μὲ θεωροῦν δοῦλο τους, οὔτε γιὰ μίαν στιγμή, ἐτοῦτα τὰ σιχάματα.
• Δὲν τοὺς ἀναγνωρίζω ὡς δυνάστες μου καὶ
• δὲν ἀποδέχομαι τοὺς ῥόλους ποὺ θέλουν νὰ μὲ ὑποχρεώσουν νὰ παίξῳ.
• Ἐὰν θέλῳ νὰ λογίζομαι ἐλεύθερος ἄνθρωπος, δὲν ἀντιδρῶ κατὰ πῶς μὲ ἔχουν προγραμματίσει, νὰ ἀντιδράσῳ, ἀλλὰ ἀντιδρῶ οὐσιαστικῶς. ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΩ!!!
• καὶ πράττω τὰ νόμιμα (;;;), βάσει νόμων καὶ συνταγματικῶν θεσμῶν, ποὺ ἴσχυαν πρὸ τῆς ἐπιβολῆς τῶν δικῶν τους αὐθαιρεσιῶν, πρὸ κειμένου νὰ ἀποκαταστήσῳ τὴν ἡρεμία μου καὶ τὴν ἀσφάλεια τοῦ οἰκογενειακοῦ μου περιβάλλοντος.
• Δὲν πληρώνω κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀξιώνουν καὶ κυρίως
• τοὺς ὑποχρεώνω ΝΑ ΜΗΝ ἀξιώνουν ἀπὸ ἐμέναν πληρωμές.
• Διαδίδω, μὲ ΟΛΑ τὰ μέσα, τὶς δικές μου ἀποφάσεις καὶ μεριμνῶ πρὸ κειμένου καὶ
• ἄλλοι νὰ βοηθηθοῦν, πρὸ κειμένου μὲ τὴν σειρά τους νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὸ βάρος ποὺ τοὺς φόρτωσαν.
• Δὲν ἐπιλέγω κόμμα, χρῶμα καὶ λοιπὲς ὁμαδοῦλες, ἐφ΄ ὅσον ΟΛΟΙ τους εἶναι συνεργοὶ καὶ συμμέτοχοι. Αὐτὸ τὸ παιχνίδι ΔΕΝ ἀφορᾶ στὸ ἄτομόν μου. Οἱ ἐκλογές, ποὺ στήνονται ἀπὸ αὐτούς, μὲ δικά τους μαγαζάκια, τὰ ὁποῖα ἐλέγχονται ἀπολύτως ἀπὸ τὸ σύστημα, ΔΕΝ γίνονται γιὰ νὰ ἐπιλέξουμε ἐμεῖς διασώστη, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐπιλέξουν ΕΚΕΙΝΟΙ διαχειριστή!
  Συνεπῶς ΔΕΝ ψηφίζω καὶ δὲν δίδω χῶρο καὶ δικαιολογίες σὲ αὐτὰ τὰ κτήνη γιὰ νὰ μὲ ἀγνοοῦν.
• Διεκδικῶ τὴν κατάῤῥευσιν τοῦ καθεστῶτος τους, μὲ ὅλα τὰ μέσα, πρὸ κειμένου νὰ ἀνακοπῇ ἡ φόρα ποὺ πῆραν.
• Ὁ κόπος μου, ὁ πόνος μου καὶ τὸ ψωμί μου εἶναι ἔργο δικό μου κι ὄχι ἄλλων.
• Ἡ ὅποια περιουσία μου, μοῦ ἀνήκει καὶ ΔΕΝ τὴν χρωστῶ κάπου, ἐφ΄ ὅσον ὅλοι οἱ πρόγονοί μου, μαζὺ κι ἐγώ, φορολογηθήκαμε πλέον τοῦ δέοντος, γιὰ νὰ κτισθῇ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ σήμερα κατήντησαν, ἐτοῦτα τὰ ῥεμάλια, κωλοχανεῖο. Κάθε πέτρα, κράσπεδο, δρόμο, νοσοκομεῖο, λιμάνι, σχολεῖο τὰ ἔχουμε ποτίσει μὲ τὸ αἷμα μας καὶ τὸν ἱδρῶτα  μας. Μᾶς ἀνήκουν κι αὐτοὶ εἶναι καταχραστές!
• Ὅποιος θέλει νὰ διοικῇ πρέπει κι ὀφείλει νὰ ἀποδεικνύῃ, καθημερινῶς, πὼς ΔΕΝ προσβλέπει σὲ νέες …«διευκολύνσεις» τῶν ἀφεντικῶν του, ἀλλὰ καὶ σὲ δικές του …αὐτοεξυπηρετησεις. Ἐφ΄ ὅσον δὲν διώκεται κάποιος, ἐφ΄ ὅσον οἱ ἀπατεῶνες ἀκόμη κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι κι ἐφ΄ ὅσον ἡ ἀσυλία τους, ἀπὸ αὐτούς, θεωρεῖται νόμιμος, ἀρνοῦμαι νὰ συναινῷ σὲ μίαν ἀκόμη παρανομία. Ἤ θὰ ἔχουμε κράτος δικαίου ἤ αὐτὸ τὸ κράτος πάει γιὰ γκρέμισμα. Αὐτὸ πρέπει νὰ τελειώσῃ! Καὶ πρέπει νὰ γίνῃ στόχος ζωῆς μας τὸ νὰ τὸ γκρεμίσουμε, πρὸ κειμένου νὰ τὸ κτίσουμε, ἀπὸ τὴν ἀρχή, σὲ βάσεις εὐνομίας, ἀξιοκρατίας καὶ δικαιοσύνης.
• Ἀρνοῦμαι νὰ μὲ «διοικοῦν» ἄτομα ποὺ ὁ δείκτης ἀντιλήψεώς τους εἶναι κατώτερος τῶν …μαϊμούδων. Ἐὰν ἀποδεκτῷ κάτι τέτοιο, ὡς κατάστασιν, ἀπὸ μόνο του μὲ καθιστᾶ …οὐρὰ τῶν οὐρακοτάγκων.

Δὲν δίδω τόπο καὶ δικαιολογία ὑπάρξεως σὲ κατακάθια, ἀνεγκεφάλους, προσκυνημένους, δουλοπρεπεῖς καὶ σκουπίδια.
Ὑπ’  αὐτὲς τὶς συνθῆκες ἤ ἀποφασίζω νὰ γίνῳ καὶ στὴν πράξιν ἐλεύθερος Ἄνθρωπος ἤ …αὐτοκτονῶ καὶ τελειώνουμε, γιὰ νὰ μὴν βαραίνῳ καὶ τὸν πλανήτη.
Μὰ ἐπεὶ δή, ἐγὼ προσωπικῶς, ΔΕΝ σκοπεύω νὰ αὐτοκτονήσῳ, προτιμῶ νὰ τοὺς ὁδηγήσῳ στὴν αὐτοκτονία. Γιὰ ἐμέναν τὸ κεφάλαιον «Ἑλλάς», μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὸ γνωρίζαμε, ἔχει τελειώσει πρὸ πολλοῦ. Ἁπλῶς περιμένω νὰ δῷ τὸ πέρας τῆς παραστάσεως. Εἶμαι ἤδη στὴν ἐπομένη ἡμέρα, σὲ μίαν Ἑλλάδα ἐλεύθερη, μὲ ἐλευθέρους πολῖτες καὶ μὲ τοὺς οὐρακοτάγκους στὴν χωματερή. Καὶ κάνω αὐτὰ ποὺ χρειάζονται, πρὸ κειμένου ἡ κοινωνία ποὺ θὰ κληροδοτήσω στὰ παιδιά μου, νὰ εἶναι μία κοινωνία Ἀνθρώπων κι ὄχι μία κοινωνία κτηνῶν μὲ πολλὰ κτήνη ἐπὶ κεφαλῆς.
Κι ὅταν λέῳ στὰ παιδιά μου, ἐννοῶ στὰ παιδιὰ ΟΛΗΣ τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὰ  δῆλα δή, ποὺ ξύπνησαν ἕνα πρωΐ δοῦλοι, δίχως νὰ ἐρωτηθοῦν καὶ λόγῳ ἐπιλογῆς τῶν ἰδίων τῶν γονέων τους, ποὺ μὲ τὸν ἄλφα ἤ τὸν βῆτα τρόπο, ἤ συνήργησαν ἤ σιώπησαν ἤ δὲν ἀντέδρασαν στὸ φαγοπότι.
Αὐτοὶ οἱ γονεῖς, οἱ ὅποιοι γονεῖς, δὲν εἶναι ἐχθροί μου, ἀλλὰ δὲν λογίζονται πλέον πολῖτες. Αὐτὸ σημαίνει πὼς ἔχασαν πρὸ πολλοῦ τὸ δικαίωμα τῆς ἐκφορᾶς λόγου καὶ τῆς ἀσκήσεως τῶν «δημοκρατικῶν τους προνομίων», ἐφ΄ ὅσον μὲ τὶς πράξεις τους (κυβερνήσεις μΠατΣοΚ, ΝουΔουλάρας, συγκυβερνήσεις ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ-τΣΥΡΙΖΑ) βοήθησαν τὴν χώρα νὰ φθάσῃ ταχύτερα στὴν καταστροφή. Οἱ πράξεις αὐτὲς θεωροῦνται ἐχθρικὲς πρὸς τὸ ἔθνος καὶ ὅσοι τὶς ἔπραξαν ἄς μὴν λογίζουν ἑαυτοὺς ὡς μελλοντικοὺς πολῖτες αὐτῆς τῆς χώρας.

Ὅποιος θέλει νὰ ζῇ ἐλεύθερος ἤ τὸ διεκδικεῖ, ἤ καλῶς νὰ ἀπολαύσῃ τὴν δουλεία του.
Μέσοι ὁδοί, σὲ αὐτὰ τὰ ζητήματα, ΔΕΝ ὑπάρχουν.
Ἤ εἶσαι μὲ τὸ κτῆνος ἤ ἐναντίον του.
Ἤ πολεμᾶς μὲ ὅλα τὰ ὅπλα γιὰ νὰ ἀπελευθερωθῆς, ἤ καλῶς νὰ περνᾷς, γιὰ ὅσο, στὸν ψεύτικο κόσμο τῆς κτηνωδίας!

Φιλονόη

φωτογραφία